zie:
Een onverwachte gebeurtenis (1)
Een onverwachte gebeurtenis (2)
Twee weken zijn voorbij. Wat is de stand?
Iedere dag gaat het beter. schrijven en lezen gaan bijna net zo goed als hiervoor, alleen ben ik nog wat snel moe en moet ik eigen teksten drie keer nalopen om er vreemde vergissingen uit te halen.
Spreken gaat ook met de dag beter, maar wat langzamer gaat is het begrijpen van gesproken teksten. Als mensen iets tegen me zeggen, is het, alsof mensen in een onbekende taal tegen me spreken en gesprekken tussen andere mensen kan ik niet goed volgen. Ik gaf al de vergelijking van een glas, waarin maar zoveel woorden passen en als de rand bereikt wordt, stroomt de rest erover. Met mijn muziekbeleving ging het ook heel slecht. Ik had/heb een goed ontwikkeld muzikaal gehoor, maar sinds de bewuste zaterdag hoor ik geen boven- en ondertonen meer, ik kan geen melodie of maat houden en het vreemde verschijnsel doet zich voor, dat een eenmaal gehoord liedje zich in alle liedjes manifesteert. Een vreemde ervaring. Tekst, melodie, maat en zelfs de afzonderlijke instrumenten van liedje 1 "superimpose" (ik kan even geen Nederlandse term verzinnen) zichzelf op liedjes 2, 3, etcetera, zodat het 1e liedje als een alleenheerser alle muziek overheerst. Ook hier is het glas na 1 liedje vol, en smaken alle dranken hetzelfde. Frik had het over een soort nabeeld, dat blijft hangen. Verder is er niets mis met mijn gehoor, zoals ik eerst dacht, het heeft iets te maken met dat de verbinding tussen de ontvangen gehoorprikkels en het begrip van de betekenis ervan niet goed werkt. Als ik namelijk een liedje in gedachten hoor, dan kan ik het wel goed voor de geest halen.
Maar ook dat wordt met de dag beter. Eergisteren kon ik weer verschillende nummers uit elkaar houden en ook gesprekken zijn steeds beter te volgen. Verder heb ik een aantal logopedische tests gedaan en daar hoor ik de uitslag vrijdag van.
Ik mag mezelf dus gelukkig prijzen. Maar vooral ook voor alle sympathieke reacties die ik heb gekregen, zowel in mails als in reacties her en der. Dat geeft me weer moed en zelfvertrouwen om verder te schrijven. Want daar was het allemaal om te doen. Hoelang nog? dat is voor iedereen een open een vraag en ik hoop dat iedereen er het beste van maakt. Geniet van het leven en haal eruit wat je eruit weet te halen. (En als het even kan: niet ten koste van een ander. Mensen hebben een ander zijn ongeluk niet nodig om zelf gelukkig te zijn of bestaanszekerheid aan te ontlenen. Integendeel zou ik zeggen.)
Voordat ik me nu verlies in speculaties over dood en leven (twee kanten van dezelfde medaille, beide even natuurlijke processen) en me in een niemand recht doende offtopic soepelglijdende moralistische achtbaan begeef sluit ik dit stukje
met vriendelijke groeten en iedereen het beste wensend.
maandag 2 augustus 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Goed om te vernemen. Veel sterkte toegewenst; we missen uw commentaren!
BeantwoordenVerwijderenDank u wel. Hopelijk is de tijd aangekomen om ondemocratische instituties als vooral de Oranje-farce af te schaffen. Ik heb voor het Zwitsers model gestemd en de complimenten voor iedereen die naar werkelijke democratie streeft.
BeantwoordenVerwijderenGoed om te lezen dat je de energie niet kwijt bent geraakt, en zelfbewust genoeg bent voor scherpe zelf observatie, DG! Dat is een vitale lijn die je te pakken hebt.
BeantwoordenVerwijderenOverigens moet je nu maar even niet naar Zappa luisteren, dunkt me. Dat zal nu wel heel erg klinken als... Zappa.
Frank Zappa?
BeantwoordenVerwijderenIk kan helemaal niet naar muziek luisteren op het moment. Pas sinds enkele dagen kan ik verschillende nummers uit elkaar halen en aan de hand van losse verstaanbare fragmenten uitmaken wat voor muziek het is en af en toe welke artiest het is. Ook dat wordt hopelijk met de dag beter. Maar eerlijk gezegd mis ik de muziek niet zo. Het is toch altijd een indringend gebeuren en ik heb al zoveel muziek gehoord... waarschijnlijk is er nooit in de geschiedenis een generatie geweest die zo bloot gestaan heeft aan een bombardement van muziek en klanken als die van de 2e eeuw vorige eeuw. En nog.
D.G. Mooi dat u uw onverwachte verrassing kan navertellen en zegt dat u zich gelukkig mag prijzen.
BeantwoordenVerwijderenDat bent u zich bewust. Het leven zit vol verrassingen. Interessant om als buitenstaander, het proces dat u is overkomen, te lezen. Ziet u het alsof u een tweede kans heeft gekregen in het leven?
'Frik' die digitaal op het juiste moment op de juiste plaats was kon toeval zijn of het viel u toe. Hij was een belangrijke factor in deze. Hij was 'toevallig' online en reageerde adequaat en alert. Telepathie, verbondenheid? Hij heeft op het juiste moment heel juist gehandeld. Chapeau!
Vanuit de hersenen gestuurd zijn de eens zo vanzelfsprekende spraak, motoriek en/of coördinatie door een uitval in de war zoekende naar de goede weg, lijkt het. U bent aan de beterende hand, maakt vorderingen om weer 'de oude' te worden en bent zich bewust van wat u is overkomen. Succes.
Heb zelf zo'n vijf jaar geleden meegemaakt dat mijn partner dit overkwam.
Mijn reactie was ook: ga douchen.
Daarna kwam hij op de 'stroke-afdeling' terecht.
Uiteindelijk is het vrij snel allemaal goed gekomen. Wel geleerd om stress uit te bannen.
Heb geen verstand van URL of wat dies zij om in te vullen bij reageren.
Het beste!
Anoniem, mijn excuses dat ik niet eerder antwoordde. Ik ben de laatste tijd wat minder vaak hier.
BeantwoordenVerwijderenMisschien was het (warme) douchen in het geval van een verstopping van een bloedvat wel gunstig, maar ik weet het niet. Ik was erna wel iets helderder. In het geval van een bloeding (de andere vorm van infarct) kan ik er niets over zeggen.
Of ik een nieuwe kans heb gekregen in het leven? zo heb ik het niet bekeken nog. Ik ben 54 jaar oud en heb al meerdere malen nieuwe kansen gekregen. Maar wel heb ik nog meer dan daarvoor het besef gekregen, dat een hoop zaken de moeite niet waard zijn om je tijd aan te verspillen, dat het leven ieder moment voorbij kan zijn en tja... hoe moet je je daartegen teweer stellen? In mijn geval door met hernieuwde energie door te gaan met wat ik van plan was en daar het beste van te maken. Ook ben ik misschien wat milder geworden t.o.v andere mensen, maar aan de andere kant bespeur ik in mijn gesprekken met mensen een moediger eerlijkheid (niet dat dat beter of slechter zou zijn). Ik heb/had vaak de neiging om de kool en de geit te sparen en mijn snor te drukken. Na een schermutseling tegen een onverslaanbare, oppermachtige vijand, heeft het geen zin om laf te zijn, zeker in iets relatief triviaals al een meningsverschil.
Maar voor iedereen zal het anders zijn, denk ik. Ik kan alleen maar (mezelf) adviseren, om zoveel mogelijk uit je tijd te halen, vriendelijk te zijn voor je lichaam, jezelf niet te stressen en zoveel mogelijk te genieten en voordeel uit het leven te halen, de kansen en mogelijkheden te benutten ook als de omstandigheden slechter mochten worden, en te proberen om dat te doen zonder anderen daarmee schade toe te brengen. En ieder moment en iedere dag is in feite een nieuw begin.
Groet aan uw partner en ook gelukgewenst met zijn snelle herstel. Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar zijn ervaringen. Vroeger dacht ik dat een infarct onherstelbaar was, maar ik hoor nu toch van veel mensen, die zelfs hele zware infarcten te boven komen, soms zelfs na 8 jaar.
Met vriendelijke groet.
En wat ook heel belangrijk is: toon je genegenheid voor je dierbaren en help elkaar zo goed mogelijk. Ik ben altijd een eenling geweest en door mijn rare leven een beetje een buitenstaander, maar juist daardoor weet ik hoe belangrijk het is, dat iemand weet, dat vrienden, geliefden en familie achter je staan en van je houden en dat er mensen zijn die je zullen helpen als de nood aan de man mocht komen. Dat is de grootste steun die mensen kunnen hebben in het leven.
BeantwoordenVerwijderen