Wij mensen scheppen de wereld zoals we die denken waar te nemen. De oneindige complexiteit en geheimzinnige energie waarin alles zijn bestaan heeft, wordt door onze zintuigen gefilterd, dan wordt het doorgelatene door de hersenen geconceptualiseerd, en dit concept nemen wij als "de" werkelijkheid aan. Feitelijk zijn onze hersenen magische instrumenten, waarmee we iedere ochhtend bij het ontwaken een ("de") wereld, het ons bekende universum scheppen Die schepping noemen we "de materiële werkelijkheid".
Een en ander heeft te maken met de beperkte waarneming van onze zintuigen, die slechts een klein gedeelte van de wereld om ons heen tot ons bewustzijn toelaten. In plaats van getrouwe waarnemers, zijn het filters, die slechts een fractie doorlaten van de energieën waaruit het universum bestaat. Zo is wat wij licht noemen, slechts een heel smalle strook van het spectrum van alle electromagnetische trillingen waaruit het heelal bestaat, en nemen we maar een heel beperkt gebied van trillingen uit het auditive spectrum waar, en dat noemen we "geluid". De rest bestaat voor ons niet.
Dat wat wij de wereld noemen een interpretatie en een schepping is, is leuk aan te tonen door middel van het bedriegen van de zintuigen. De mens vertrouwt het meeste op zijn ogen. Als het gezien wordt is het echt. Maar is dat wel zo? Eén van de manieren waarop de hersenen werken, is om betekenis en samenhang te scheppen in wat de zintuigen doorgeven. Zo zien mensen (meer of minder) makkelijk gezichten (of andere beelden) in rotsformaties of wolken, en vleermuizen in inktvlekken. Wat vooral van belang is om te weten, is dat de hersenen geen twee verschillende (tegengestelde) "werkelijkheden" tegelijk kunnen bevatten. Met andere woorden: Het waargenomen beeld is dwingend. Ook is het moeilijker om een eenmaal aangenomen beeld ongedaan te maken, dan het scheppen ervan. Zo is het heel moeilijk om een eenmaal gezien gezicht in een verfvlek weer te ont-zien en gewoon de verf te zien, zonder gezicht. We zitten als het ware gevangen in een wereldbeeld.
- edit - aangezien er is verkeerd ging met de afbeelding, komt hier nog een verklarende tekst, zodra de afbeelding terecht is. Excuses.
het wordt allemaal in onze hersenen gefabriceerd. Onze hersenen scheppen de wereld.
Voor meer gezichtsbedrog, zie: Mighty optical illusions
Kosmologie en de cognitieve wetenschappen scheppen een zoveel mooier en coherenter beeld van de wereld dan openbaringen en Almachtigen. En, je mag erover discussieren en je kunt eraan meten. Enige nadeel is natuurlijk dat je niet in de hemel komt...
BeantwoordenVerwijderenDie barmhartige moordende God toch. Het erkennen van het bijbelsverhaal is het erkennen van Gods menselijkheid en zodoende de bijbel gelijk te ontkrachtigen. De bijbel is een paradox, zijn verhaal geloven is geloven dat God niet godelijk is. Wat dat betreft is de bijbel ook weer een mooi staaltje gefabriceerde realiteit, aan de andere kant klopt de evolutietheorie ook voor geen meter, masar de mens is bang voor het onbekende en heeft verklaringen nodig. Liever een zoete droom dan een onbekende 'werkelijkheid'.
BeantwoordenVerwijderenAch, de wetenschap van toen is de godsdienst van nu. En zolang de wetenschap nog niet achter de oorzaken en het waarom van dit universum komt, en bovenal ook wat er na de dood is, alsook jouw en mijn rol in dit alles, zullen mensen terugvallen op een god en de dogma's. Uit angst, onzekerheid en onwetendheid.
BeantwoordenVerwijderen