Duurzaam een oor aangenaaid

Duurzaamheid is het nieuwe toverwoord, de nieuwe mantra, waarmee de farizeeërs van de linkse kerk ons een nieuw rad voor ogen draaien, ons denken en onze gedragingen zo trachten te manipuleren, dat men vrolijk door kan gaan met in de naam van hun verdorven utopieën een greep in uw portemonnee te doen. Te pas en te onpas wordt de term de laatste tijd gebruikt, en wat er precies onder verstaan wordt mag Joop weten. Sommige mensen kunnen zelfs duurzame ijspegels aan de man brengen.

Zeker gehaaide politici die duurzame gebakken lucht verkopen, alleen is het geen vrijwillige aankoop, maar gedwongen winkelnering van waardeloze abstracties, die niets toevoegen, maar alleen geld kosten. Geld, dat vooral gaat naar de overhead, gebouwen en faciliteiten, de feestjes, de diners, de reizen en vooral de riante salarissen van het personeel van de door die politici opgerichte hobbyclubs, die met uw zuurverdiende geld mooi weer spelen en zichzelf van een duurzame toekomst verzekerd weten.

Militante pseudo-hippies zouden toch moeten weten dat er in dit universum niets duurzaam of blijvend is? Alleen de manipulatieve leugens en gebakken lucht van politici zoals aan de verrotte linkerzijde van het Neerlandse politieke spectrum lijken eeuwig, net als de prijskaartjes die eraan hangen en de gesuikerde dwingelandij erachter, die zich verzekerd weet van het geweldsmonopolie.

Nederland bevrijden van deze glimlachende socio-calvinistische rakkers met hun paternalistische en stiekeme voor-uw-bestwil-machtswellust zou een stap in de goede richting zijn van een duurzaam gezond geestelijk klimaat.