Uw reactie wacht op goedkeuring

Zelfcensuur. Men heeft er vooral op weblogs de mond van vol.

Vreemd is het dan, dat de webloggers zelf steeds banger worden voor woorden en dan met name die van hun reageerders. Ze zijn bang voor hun eigen schaduwen en censureren hun eigen sites, met allerlei drempels die een vloeiende discussie onmogelijk maken.

Naast dat een site als De Dagelijkse Standaard nu inschrijving vereisen om te kunnen reageren, worden ook de reacties van die ingeschreven reageerders vooraf gemodereerd. Me kan dan ook zien, dat er op die sites nauwelijks nog discussies ontstaan. Als de reactie eenmaal goedgekeurd is, is de lezer alweer naar elders vertrokken en is de soep koud. Reageren is dus meteen afhaken.

Waar zijn de beheerders van die sites bang voor? Ik kan niet anders bedenken, dan dat ze bang zijn voor 'onbeschaafde' reacties aan de ene kant en het angstgreep van de overheid bij monde van het het MDI aan de andere kant.

Zo treedt men in een goede Nederlandse traditie: het kiezen voor een oplossing die het levende aspect van een positief, nieuw verschijnsel de das omdoet: We hebben daar een gevleugelde uitspraak voor: het kind met het waswater weggooien. Nederlandse beleidsmakers, of het nu politici of sitebeheerders zijn, we zijn meesters in het nemen van besluiten die het hele issue om zeep helpen, inclusief alle positieve aspecten.

het is de makkelijkste en de lafste manier.

Dat mensen zo openbaar kunnen schrijven en op teksten kunnen reageren is een grandioze ontwikkeling. De boekdrukkunst maakte mogelijk, dat iedereen die iets te zeggen had auteur, of aucteur kon worden en gelezen worden. In deze tijd kunnen zelfs de re-auteurs of reauctoren hun gedachten weergeven. Dat deze nieuwe vrijheid in de kinderschoenen staat, zorgt dat voor veel problemen. Inplaats van dat daar creatief en speels mee om gegaan wordt, worden woorden beschouwd als werkelijke wapens, die werkelijke verwondingen kunnen aanrichten. Dat is waanzin en daarom zijn deze beheerders bang voor hun eigen schaduw. Het is jammer, dat de vrije discussie, die ze door het openstellen van reacties impliciet zeggen te stimuleren, door dit soort averechtse maatregelen voor een belangrijk deel gesmoord wordt.

Was een andere klacht tegen de Oude Media niet, dat ze elitair geworden zijn en een kloof hebben geschapen tussen de schrijvers en de lezers? Sites als DDS gaan wat dit betreft dezelfde kant op. Zij beslissen welke reacties worden toegelaten en van de kant van de reageerder is er geen enkele zeggenschap over. Dat is een spijtige ontwikkeling, want het schept weer die ongelijke afstand tussen actoren en reactoren. Ik denk dat het ook de sites zelf niet ten goed komt. Ten eerste verhoogt het de drempel om die sites te bezoeken. Het schept ten tweede de kiem van willekeur in de beoordeling van meningen. Andere factoren dan wettelijke gaan een rol spelen, waardoor er wantrouwen gewekt wordt.

Een spijtige ontwikkeling, waar niemand van profiteert, behalve degenen die baat hebben bij het smoren van het openbare debat en dit het liefst willen frustreren.

Dat mensen vrij kunnen reageren is een groot goed en heeft de discussie in Nederland in een stroomversnelling gebracht, ook al zit er veel kaf tussen het koren. Maar met uitbanning van het kaf, wordt zo ook het koren minder voedzaam en het ermee gebakken brood mist zout. Het smaakt laf.

PS:
Ik schreef het bovenstaande naar aanleiding van een ter goedkeuring (nog?) niet verschenen reactie op DDS. Ik zet de reactie hieronder, niet omdat hij zo belangrijk is, maar omdat ik er de pest in heb, als ik de moeite neem om over iets na te denken en er een antwoord op te formuleren, en er dan niet zeker van te zijn of mijn reactie wel goed genoeg gevonden wordt door de gezichtsloze, stemloze en naamloze admins.


Reactie op artikel 'Tactiek & strategie van politieke invloed – de stand van zaken'

"Zoals Hannibal denkt (it takes one to know one), namelijk politiek gezien als verkiezingsstratego en manipulatie van kiezersaantallen ofwel machtspolitiek, is juist dat wat de politiek kapot heeft gemaakt en de democratie gegijzeld. Het heeft niets meer met de belangen van de bevolking te maken, maar is pure demagogie ten eigen bate, dus van de eigen partij. Hopelijk denkt een partij als de PVV meer in principes dan in demagogische strategieën, lees: hoeveel stemmen kost een programmapunt of hoeveel stemmen levert het op?

Het is deze partijpolitieke gedachtengang die de politiek diskwalificeert en het vertrouwen in de politiek steeds meer doet dalen... tot men in opstand komt tegen het misbruikt worden door politici die partijbelang boven landsbelang stellen."

Rutte speelt met vuur

Als het Griekse doemscenario uitkomt, en de Nederlandse burgers belastingkoeien zijn hun geld kwijt en moeten opdraaien voor de moedwillige naïviteit van onze minder dan competente politici, wat dan?

Dan is de burger voorgoed het vertrouwen in de gevestigde politiek kwijt en zal de volkswoede pas echt losbarsten.

Loszingtrofee

Ik stel voor om een prijs in het leven te roepen voor de journalist,schrijver, publicist, programmamaker, wetenschapper of onderzoeker, die het beste zaken kan loszingen van de werkelijkheid.

Wat is loszingen-van-de-werkelijkheid? Het is het verwoorden van maatschappelijke gebeurtenissen op zo'n wijze dat alle woorden en begrippen zo gebruikt worden, dat ze niets meer met de oorspronkelijke betekenissen van die woorden en begrippen te maken hebben, waarna er allerlei dwarsverbanden worden gelegd en conclusies worden bereikt, die net zo irreëel zijn als de losgezongen begrippen zelf.

Deze kunst is in Nederland een steeds hogere vlucht aan het nemen en het wordt tijd er een prijs aan te verbinden.

Als beschermheer van de prijs stel ik iemand voor als Marcel van Dam. Andere suggesties zijn welkom.

Politici en ambtenaren zijn uitgesloten van deelname.

Joost Niemöller interviewt Afshin Ellian over de 'Arabische Lente'

"Wat de Arabische wereld juist zou moeten doen, is die grote filosofische vragen gaan beantwoorden: Wat is vrijheid? De Arabische cultuur en de islam kent het begrip ‘vrijheid’ niet. Hurriyya, vrijheid stamt van het woord hurr af hetgeen de vrije mens betekent, tegenover de slaaf. Maar het begrip Libertas als een politiek fenomeen, zoals Romeinen gebruikten, begrijpen de Arabieren niet. Vrijheid is Europees politiek-filosofisch begrip dat sinds de Franse revolutie in de islamitische wereld is door intellectuelen geïntroduceerd. De basis in het Arabisch is ‘adl’, en dat is gerechtigheid. Dat is diep verbonden met Sharia. Maar dan moet je niet denken, zoals de communisten: ‘Oh, gerechtigheid, dan kunnen wij wel aanknopingspunten vinden.’ Onzin, het is een teken van gerechtheid in deze wereld als je vrouw niet vreemd gaat. Geen alcohol drinken, dat is gerechtheid. En als iedereen handelt in het economische verkeer volgens de regels van de Sharia. Dat staat centraal. Op het al Tahrir plein was het tragische dan ook dat niemand precies begreep wat vrijheid betekent en wat de gevolgen van vrijheid kunnen zijn. Ook de Perzen gebruikten na de Fhttp://www.blogger.com/img/blank.gifranse revolutie het woord Hurriyya. Maar later gebruikte men het Perzische woord Azadi wat ook in Kashmir wordt gebruikt. Ehttp://www.blogger.com/img/blank.gifigenlijk moet je terug gaan naar de dag dat de Franse revolutie uitbrak. Toen werd het woord vrijheid ook belangrijk in het Ottomaanse rijk, en gingen de Perzen de Franse betekenis van het woord vrijheid toekennen aan http://www.blogger.com/img/blank.gifhet Arabische woord hurr, de vrije mens. Maar ja, er is een verschil: De Fransen wisten waarover ze het hadden. Daarom, toen de Iraanse revolutie ten tijde van Khomeini plaatsvond, werd er met veel liefde over vrijheid gesproken, maar niemand snapte echt wat dat betekende. Hoe dat exact wordt gedefinhttp://www.blogger.com/img/blank.gifieerd, hoe je dat juridisch afbakent in de samenleving."

Lees deel 1 van het interview op Joost-niemoller.nl

Hier deel 2

Hier deel 3

Hier deel 4

Nigel Farrage: Trapped Inside an Economic Prison

Maria Swartwout

Gisteren kocht ik voor weinig geld een aantal schilderijtjes om mijn woning wat op te fleuren. Aangezien ik financiëel niet in een positie ben om topstukken van meesters aan te schaffen en zelfs geen werk van "mindere meesters", kan ik alleen maar afgaan op wat ik zelf mooi, althans niet te lelijk vindt.

Het hier afgebeelde schilderij meet 60 x 45 cm en is geschilderd met olieverf op karton. Het stelt een geabstraheerd bloemenveld of bloeiende struiken (ik weet net zo weinig van botanica als van kunst) voor en heeft in de rechter bovenhoek de signatuur "Swartwout".

Op de achterkant is op het karton "Maria Swartwout 1884" geschreven. Het paneel (noem je dat zo met karton?) zit in een zwart met gouden lijst die de kleuren niet mooi uit doet komen. De kleuren op deze afbeelding zijn overigens niet natuurgetrouw, ik had geen tijd om een goede foto te maken. In het echt is het groen en het blauw voller en dieper.

Op internet vond ik al snel de naam Johanna Maria Swartwout-de Hoog, geboren in 1884 te Amsterdam en overleden in 1979 te Den Haag. Er worden hier en daar enkele schilderijtjes aangeboden, maar het gaat eigenlijk alleen om één voorstelling, die van stilleven met bloemen. De stijl heeft wel wat weg van mijn schilderij, maar als dit van dezelfde maker is, dan is het daar aangebodene vrijwel zeker uit een latere, meer geëvolueerde fase in haar leven.

Een andere overeenkomst is, dat het aangeboden stilleven ook op karton geschilderd is. Om precies te zijn: op canvas op karton. Of er op mijn schilderij tussen de verf en het karton ook canvasdoek zit, kan ik niet beoordelen, de verf zit er te dik op om een structuur te ontwaren ofwel er is geen structuur en is het rechtstreeks op karton geschilderd, wat niet handig is aangezien dat door natte verf slap wordt.

Misschien dat iemand die dit leest deze vragen kan beantwoorden:

Is dit een werk van deze Maria Swartwout?

Zo ja, wie was zij?

Weet iemand meer over haar werk en leven?.

Wanneer is het bovenstaande (ongeveer) geschilderd?

Wat voor bloemen staan er afgebeeld?

Pim Fortuijn

Negen jaar geleden alweer, deze droevige en zwarte dag voor Nederland.