Een week geleden was het opeens voorbij
Dat wat ik deed stokte
alsof iemand een stop uittrok
Ooit wilde ik gaan schrijven
welke malloot verzint zoiets?
Dozen vol papier
Dozen vol verdriet
Dat gun je de mensen niet
Toen ik ging dichten was de waanzin de poort naar de hel
Somber en bizar zijn de kelders van de geest
Wie met vol verstand zou daarin willen graven?
Wie zou zich aan die modder willen laven?
Woorden zijn spionnen die oorlog verwekken
Dat is hun doel, dat is hun taak
Goden en duivels dansen in de maat
en de geest hoereert met het duister
Het was opeens voorbij
Ik liep op straat en de regen waste alles weg
zondag 11 maart 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Heel mooi en diepgaand naar mijn gevoel.
BeantwoordenVerwijderen"Ik liep op straat en de regen waste alles weg."
Betekent dit dat er nu een nieuw begin is en al het nare gewoon de straatgoot in verdwijnt?
Ik heb eerlijk gezegd geen idee.
BeantwoordenVerwijderen@D.G.Neree
BeantwoordenVerwijderenWas even een paar dagen in de natuur en liet me er overvleugelen door de poëzie die moeder natuur voor ons in petto heeft. En bij terugkeer tref ik jouw filosofisch gedicht aan dat veel zegt over de woorden die we aan het papier en de lezers toevertrouwen.
Maar toch, zonder papier en slechts met wijd open snavel vandaag mijn eerste zomervogel van het voorjaar mogen aanhoren. Een nederig vogeltje dat moedeloos herhalend rijmt tot het groen en geel ziet. Dat is dan ook ongeveer de coloriet van zijn verenkleed.
Tjiftjaf, tjiftjaf, tjiftjaf,tjiftjaf,
Tjiftjaf, tjiftjaf, tjiftjaf,tjiftjaf,
Tjiftjaf, tjiftjaf, tjiftjaf,tjiftjaf.
En dat het hele voorjaar door. Daarom heet het diertje dan ook de tjiftjaf. En als het diertje even niet tjiftjaft zie je hem met een Stalin-snor rondvliegen. Hoewel, het is meer een snor van muggen. Want naast het tjiftjaffen, het wippen met zijn wijfje is jagen op muggen zijn grootste passie. Het is zijn levensfilosofie. Een filosofie die er voor zorgt dat de tjiftjaf blijft voortleven. Kijk, zo belangrijk kan filosofie soms zijn.
(Filantroop)
En de Wulp, die is er ook weer volop. Zo vreselijk lelijk met een lange kromme snavel stond hij naast zijn wijfje te baltsen. Maar wat een troost voor hem, zijn wijfje is ook al zo lelijk, dus zal ze het hem niet euvel duiden.
BeantwoordenVerwijderenFilantroop het is een genot jouw beschrijvende commentaren te lezen. De woordkeuze alleen al geeft mij gevoelens van welbehagen. Het is een zeldzaam verschijnsel tegenwoordig. Je schrikt zelfs van het Nederlands in de krant en dan merk je dat de taal verloederd is.
BeantwoordenVerwijderenMaar terug naar de tjiftjaf. Ik ken hem niet, en evenmin de Wulp, dus daar ga ik naar googelen.
Het tafereel wat mij hier amuseert zijn de parrots, de magpies, de wattlebirds en de new Holland honey eater, die om beurten en soms wel tegelijkertijd van het birdbath drinken. De magpie en de parrot zijn de enige die een werkelijk bad nemen. Hoe heerlijk om midden in de natuur te wonen. Alleen, de magpies voelen zich zo thuis dat ze vaak op de veranda komen en de boel onderschijten. Erg brutaal.
Zo, meteen maar even opgezocht. Lief diertje die tjiftjaf en ik zie dat de Wulp een waterland vogel is met een lange snavel. Weer wat geleerd.
D.G. Neree, als je enig idee krijgt laat het dan even weten?
BeantwoordenVerwijderenIs het dan zomaar spontaan flodder de flodder uit het brein komen wapperen?
@aussie, wat moet ik laten weten? Ik weet niet waar je aan refereert.
BeantwoordenVerwijderen"Ik heb eerlijk gezegd geen idee." zie jouw eerste reactie op 11 maart.
BeantwoordenVerwijderenEven wat anders, heeft hier totaal niet mee te maken. Daarnet ging de eerste mousetrap af. Gisteren ontdekten we twee piepmuisjes en we zijn nu op het oorlogspad. Ik ben wel een dierenvriend, maar muizen in huis, daar pas ik voor. Nu de nachten koeler worden komen de muizen naar voedsel zoeken en vrij huren.