klik voor groot formaat |
zondag 18 maart 2012
Prinsengracht met Westertoren
Ik hou erg van foto's met tegenlicht. Als de contouren en details in de verte dan nog vervaagd worden door nevel, schept dat m.i. iets mysterieus.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Laat er geen fotograaf aan u verloren gaan...
BeantwoordenVerwijderen@D.G.Neree
VerwijderenClair-obscur! Probeer het zo maar eens te schilderen. Het doet er dan niet toe dat de voorgrond “topografisch” niet goed zichtbaar is, maar juist de stemming die het oproept is bepalend.
Tegen de schemering in een omgeving met bomen en/of struweel komt er een moment dat het loof zwart lijkt te worden door het laatste tegenlicht dat er nog heerst.
In de schilderkunst wordt doorgaans geen zwart gebruikt maar een pseudozwart van bijvoorbeeld ultramarijnblauw en gebrande omber.
De clair-obscur die jij in de stad maakt, maak ik graag in het landschap. Misschien moet je de stad ook als een landschap zien. De mensen zijn dan de dieren, de kuddes die grazen, de roedels die jagen.
Heel typerend op deze foto het licht dat vanuit het straatje rechts een bundel door de duisternis trekt.
(Filantroop)
Opzwepend Amsterdams tegenlicht van George Hendrik Breitner:
BeantwoordenVerwijderenhttp://www.google.nl/imgres?um=1&hl=nl&sa=N&rlz=1G1ACPW_NLNL414&biw=1256&bih=756&tbm=isch&tbnid=gJ0ehyW1ByG9jM:&imgrefurl=http://www.digischool.nl/ckv1/beeldend/breitner/breitner.htm&docid=IV0qc2kkfRMeGM&imgurl=http://www.digischool.nl/ckv1/beeldend/breitner/image2.jpg&w=468&h=333&ei=iSZmT7ezK8eW8gPD6YTfCg&zoom=1&iact=hc&vpx=91&vpy=286&dur=44&hovh=189&hovw=266&tx=142&ty=142&sig=103181817572792246515&page=1&tbnh=129&tbnw=172&start=0&ndsp=24&ved=1t:429,r:6,s:0
(Nog eentje van Filantroop)
Inderdaad ademt de foto van Breitner dezelfde sfeer, door datzelfde tegenlicht. Ik voel me er wel mee verwant. Ook met wat in dat artikel staat, dat hij zocht naar rust in de stad kan ik me vereenzelvigen.
BeantwoordenVerwijderenBreinbrouwsels, het is wat laat in mijn leven om nog een carrière als fotograaf te beginnen, maar ik doe het graag en jullie positieve commentaren zijn een grote stimulans.
BeantwoordenVerwijderen@D.G.Neree
BeantwoordenVerwijderenWat mij ook boeit in deze foto is het monochrome effect. Van kleurenfotografie vind ik altijd dat het te kleurig is. Veel kleuriger dan de werkelijkheid. Daarom vind ik de zwart-witfotografie van weleer zo fascinerend. Soms reduceer ik foto’s tot grofkorrelige monochromie. In Photoshop via Distort naar Diffuse Glowe. In de analoge vrouwenfotografie koos ik uitsluitend voor diffuus daglicht met lange sluitertijden, waardoor het licht aquarelachtig wasemde. Soms liet ik in quasi-achteloos achterlaten spiegels het licht uitbarsten.
(Filantroop)
Je hebt gelijk wat de kleuren betreft. Felle kleuren zijn meer geschikt voor kermissen of carnaval oid en een overdaad aan verschillende kleuren maakt een foto vaak wat plat. Jammer genoeg heb ik geen studio om dames te fotograferen, maar ik zou het graag doen. Ik kan me iets voorstellen bij het grofkollige en ook bij overbelichting, een lichtuitbarsting zoals je het noemt. Het is een soort tegenovergestelde van het clair-obscur
BeantwoordenVerwijderengrofkollige moet natuurljk grofkorrelige zijn
BeantwoordenVerwijderenHaha, misschien dacht je aan die dames en grofkrollig? Zelf verzonnen, lol.
BeantwoordenVerwijderenHeel mooie sfeer foto D.G.Neree. Wat ik zo interessant vind is de waas die we zien voor de Westertoren. Beetje spookachtig, maar het is weer een lichtinval van de laatste zonnestralen van de dag ( denk ik ).
De fietser op de voorgrond met zo'n typisch Hollandse zijtas over de bagagedrager. Lang geleden dat ik zoiets zag.
Heb jouw link gevolgd Filantroop, leuk om daar te kijken.
aussie, dat zal het geweest zijn: een Freudiaanse verschrijving :D
BeantwoordenVerwijderen