zaterdag 14 april 2012

Muiderpoort

Gezien van de Plantage Muidergracht. In de voorgrond de brug daarover, komend  van (of leidend naar) de Plantage Middenlaan. In de achtergrond, vrijwel verscholen achter de bomen, het Tropenmuseum. (Zie Wikipedia)


7 opmerkingen:

  1. http://tinyurl.com/7o5svj8
    Even een oude gravure gevonden en daar kun je nog mooi de stadsmuren zien. Ik zie daar ook dat dit gebouw destijds ineen gestort was. Een bewogen historisch verleden dus.
    Verder is te lezen dat het sinds 2004 een kantoor is. Ik hoop dat het wat opgeknapt wordt, want op deze foto ziet het er wat verwaarloosd uit. Zulke oude gebouwen maken heel wat veranderingen mee; de electrische kabels en stoplichten , palen en klok zijn zulke contrasten vergeleken met de tijd dat het gebouwd werd. En dan de kleren mode van de mensen.
    Dat koepeltje en de klok erboven vind ik mooi. Dat torentje erachter is dus van het Tropen museum als ik het goed heb begrepen.
    De zon blijft nog weg zo te zien, maar de bomen zijn toch mooi uitgelopen; ze zitten weer vol met groen loof.
    Leuke compositie vind ik.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De poort werd tussen 1769 en '71 gebouwd door stadsarchitect Cornelis Rauws. Een jaar kwam hij bij de brand van de Schouwburg om het leven.
    De eerste poort was door Gerrit Barentsz. Swanenburgh gebouwd (eerst was een poort gepland aan het einde van het Entrpôtdok).

    Waar nu de Oranje Nasaukazerne staat lag het dorp Oetewaal. In 1651 zo goed als verzwolgen door een storm. De rest van het dorp verdween in 1662.
    http://stadsarchief.amsterdam.nl/onderwijs/buurt_en_stad/oost/oost-buurt/linnaeusstraat/oetewaal/

    Swanenburg is ook de ontwerper van de niet meer bestaande Weesperpoort. Deze overleefde het tot 1857 en werd vervangen door de Weesperbarrière met twee douaneloodsen. In 1874 gesloopt.
    http://www.buitenbeeldinbeeld.nl/Amsterdam_O/Weesperpoort.htm

    Ook aardig om te weten:
    Aan de overzijde van de Singelgracht lag het Rhijnspoorstation, later Weesperpoortstation genoemd. In 1940 afgebroken.
    http://www.buitenbeeldinbeeld.nl/Amsterdam_O/locomotief.htm

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @D.G.Neree
    Geheel los van waar het is moet ik bekennen dat ik veel heb met land en water. Ook riviersteden, en dat zijn er nogal wat in Nederland, trekken mij zeer. En in wezen is Amsterdam dat ook. Ook al is de Amstel ooit gekanaliseerd.

    Buiten mijn wildschouwen om mag ik graag riviersteden bezoeken. De economische ontwikkeling van die steden begon altijd aan het water. Waar schepen konden aanmeren daar verrezen woningen en pakhuizen voor de economische bedrijvigheid. Kerken werden gebouwd om de geestelijke nood te lenigen. Dat alles leverde na eeuwen Hollandse doortastendheid mooie beelden op in prent-, schilder- en fotokunst. Zoals ook hierboven het geval is. We moesten deze discipline van noteren maar in ere herstellen.

    Filantroop

    BeantwoordenVerwijderen
  4. "We moesten deze discipline van noteren maar in ere herstellen."
    Ben dat helemaal met jou eens en ik vraag me soms af of de jongere generaties nog uberhaupt geinteresseerd zijn in de historie van het land. Soms geven ze wel de indruk blindelings langs de oudheid te lopen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. @aussie
    Mag ik hier het ergste vrezen? Dat was in mijn jeugd wel degelijk anders. Niet alleen was ik zelf zeer actief en behoorlijk thuis in de geschiedschrijving en het lezen daarover, op school waren leraren zelf ook zeer breedsprakig over de historiën. Wie zijn klassieken niet kent zal een onzekere toekomst tegemoet treden, en is evenmin in staat situaties in een juiste context te plaatsen.

    Filantroop

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dat mag Filantroop en daar heb je ook de juiste kijk op. Natuurlijk heeft geschiedenis alles met de tegenwoordige tijd te maken, het een is immers uit het ander voortgevloeid? Maar ik ben er van overtuigd dat de jongere generaties, tenminste terwijl ze nog jong zijn, het echt geen zier kan schelen wat hun voorouders deden en waarom en daarom zullen ze ook niet in de boeken van weleer duiken. Ze zijn immers pre occupied met hun mobieltje, de mode, tattoos, hun "muziek" en hoe ze de grootste lol kunnen hebben. Al waren ze maar geinteresseerd in hun familie geschiedenis, want dat is uiteraard met vroegere gebeuren verwoven.
    Een enkeling zal dan eens vragen van "Oma, hoe ging dat toen jij klein was?", of in die trant.
    Ik ben blij dat onze voorouders sporen hebben achtergelaten, waar wij ons nog eens in kunnen verdiepen en er wellicht wat van kunnen opsteken.
    Inderdaad toen wij naar school gingen wilden de leraren dolgraag over het verleden vertellen, zo aan de hand van de feiten in de geschiedenis boeken.
    In alle aspecten van het leven kom je de verleden tijd tegen, maar je moet er wel gevoelig voor zijn om dat te herkennen en ik vrees met jou, dat de jongste generatie nu daar nog geen oog voor heeft.
    Meestal komt het midden in het leven, wanneer ze zich ineens gaan afvragen waar hun bakermat lag. En bij de speurtocht naar het verleden komen ze wel een en ander tegen; zo leidt het een weer tot het ander.
    Zolang we nog niet overal zoals in sommige landen in het M.O. de erfstukken uit ons verleden verwoesten, zal er altijd wel iemand zijn die er verwondering over uitspreekt en dan begint de onderzoekingstocht.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Zou het niet kunnen liggen aan de manier waarop er geschiedenis wordt gegeven op school? Opsommingen van namen en jaartallen maken van geschiedenis een kilometerslange boodschappenlijst met onbekende producten die uit het hoofd moet worden geleerd.

    Ook wordt er tussen de regels door een minachting voor en afwijzing van onze eigen geschiedenis overgebracht. Leraren zouden kinderen wat meer trots moeten overbrengen mbt hun eigen historie en die van hun ouders.

    BeantwoordenVerwijderen