Wonderlijk eigenlijk, dat de natuur zoveel variaties heeft op een aantal basisvormen. Bloedsomloop, zenuwstelsel, de loop van rivieren en de vertakkingen van bomen en struiken. Opmerkelijk gelijk.
woensdag 4 april 2012
Takkezooi
Ik weet niet waarom, maar deze foto komt me iedere keer voor de geest. Misschien is het symbolisch voor mijn huidige toestand van 'door de bomen het bos niet meer zien' of misschien hou ik gewoon van takken :)
Wonderlijk eigenlijk, dat de natuur zoveel variaties heeft op een aantal basisvormen. Bloedsomloop, zenuwstelsel, de loop van rivieren en de vertakkingen van bomen en struiken. Opmerkelijk gelijk.
Wonderlijk eigenlijk, dat de natuur zoveel variaties heeft op een aantal basisvormen. Bloedsomloop, zenuwstelsel, de loop van rivieren en de vertakkingen van bomen en struiken. Opmerkelijk gelijk.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Mooie foto DG. Gezien de discussie hier: http://tinyurl.com/cmjkqbc
BeantwoordenVerwijderenOok zo toepasselijk. Waarom schrijf je niet gewoon verder op je weblog en op fora? Er is een digitale wereld buiten HVV en AP waarin nog te weinig ver- en belichtende alternatieven klinken. Volgens mij is het wereldwijde web groot genoeg voor zowel de (soms gewoon noodzakelijk) slopende pen van Martien, de vruchten van verwondering die Filantroop produceert en je eigen signalerende stukken waarmee eveneens een stijl ter navolging uitgedragen wordt.
Zie vooruit. Er is weer een nieuw hoofdstuk begonnen.
Heel mooie foto D.G.Neree, en wat een groen gras! Jouw vergelijking met andere vertakkingen vind ik goed gevonden. En zo is het maar net. Vanuit de lucht gezien kun je de rivieren en hun tributaries altijd in een oogopslag zien. Prachtig, die grillige vormen.
BeantwoordenVerwijderenAls jouw huidige toestand door die bomen het bos niet meer ziet is bedenkelijk, want hier kun je nog doorheen kijken, lol.
Ik denk dat het komt omdat de zon niet schijnt, althans niet op deze foto.
aussie, het is waar: na een prachtige lenteweek is het hier weer grauw en triest weer geworden. Zo aan het eind van de winter kan ik daar slecht tegen. Zoals ik je schreef heb ik een deel van mijn leven in Spanje gewoond en ik mis dat klimaat, waarin blauwe lucht een vanzelfsprekendheid is, bijzonder, zeker nu ik al zo lang Nederland niet uit ben geweest.
BeantwoordenVerwijderen@sjun: dank voor de het hart onder de riem. Ik ga zeker door met actief on line bijdragen en kan je verzekeren: anderen zoals Filantroop ook. Alleen kan ik de inspanning van doorwrochte artikelen even niet opbrengen. Het zal wel weer terugkomen. Voorlopig, tot de geest weer doorbreekt, houd ik het even bij foto's en korte commentaren en ik ben erg blij met de reacties hier, die het niveau boven het 'zomaar een foto' uittillen.
D.G.Neree
BeantwoordenVerwijderenFotografie als stemmingprikkel. En hier een tikkeltje mistroostigheid uitstralend omdat de takken nog geen loof, en zelfs geen zweem ervan, aan onze gevoelige waarneming bieden. Door de late en niet minder felle winter komt het groen ook later op zodat het gevogelte zich onthutst door het vroege voorjaar worstelt. Op zulke takjes zag ik nog onlangs staartmeesjes met hun minieme snaveltjes frunniken voor wat nestmateriaal. Met een ijl sisisisi gaven ze elkaar seintjes. En blij dat ze zijn dat ze ondanks hun gevoeligheid voor de winter alweer aan erotiek kunnen denken.
Filantroop
Inderdaad een fraai plaatje Neree. Zeer symbolisch.
BeantwoordenVerwijderenIk zie daar door een onbeschrijfbare druk van boven boomtakken die gedwongen zijn zich met veel veerkracht te buigen, maar voor zeker niet gebroken zijn, en elk moment weer omhoog kunnen veren om nog sterker te groeien.
Ik vind het echt jammer dat je niet meer op A7 komt, je bent 1 van mijn favoriete schrijvers daar waar ik ook nog is persoonlijke gevoelens voor heb, begrijp je wegblijven wel, en toch ook weer niet. Ik wou dat je je niet zoveel aantrok wat andere daar zeggen. Beetje eelt op je ziel. Maar de jouw eigen impressie van het leven en wat je daar mee doet is ook je charme en maakt je uniek. Daarom hou ik van je. Er zit geen kwaad in jou.
Jammer dat we elkaar in vroegere jaren nooit in Amsterdam ontmoet hebben. Had je graag in duistere avonturen meegesleept om een 'beter' mens van je te maken.
@rommel
BeantwoordenVerwijderenEen tocht langs Amsterdamse bordelen en kroegen op geruisloze gummizolen om te onderzoeken waarom het vlees toch zo zwak is. Echter, na een herderlijk schrijven van een befaamd asceet werd afgezien van zulk een barre tocht en koos men voor het kluisteren aan de radio, alwaar men kon genieten van een potpourri van populaire wijsjes van vaderlandse bodem door de fraai gevormde Selvera’s.
Filantroop
Zodra de eerste lentebloesems aan de nog kale takken van het geboomte verschenen trok in strijd tegen de zedenverwildering en onder de strenge leiding van hopman en akela een bonte stoet van padvinders langs ’s heerenwegen om zodra er een knus plekje tussen het wuivende struweel gevonden werd het bleke gebeente rust en verpozing te bieden rondom een braderij. Dan werd vrolijk gezongen en getokkeld op de ukelele en barstten de hopman en akela uit louter vreugde uit hun keurig gesteven tuniek.
BeantwoordenVerwijderenFilantroop
@rommel, bedankt voor de complimenten.
BeantwoordenVerwijderenIk neem aan dat je met A7 AP bedoelt. 'Wat anderen daar zeggen' interesseert me weinig, dat eelt heb ik wel gekweekt ondertussen. Het wordt echter wat anders als een onafhankelijke schrijver zich moet conformeren aan een ontwikkeling die hem of haar tegen de borst stuit en waardoor hij/zij zijn/haar vrije stem kwijtraakt. Met andere woorden: eelt op je ziel is wat anders dan eelt op je knieën. Verder wil ik er niets over zeggen. Het is in de discussies op AP wel genoeg belicht. Ik wil er best meer over zeggen, maar beter is misschien email. Mijn adres heb je en anders: dgneree@hotmail.com
Filantroop, wat een herinneringen, lol. Ik zie die hopman en akela al it hun keurig gesteven tuniek barsten. Waren het van die dikkertjes?
BeantwoordenVerwijderen@aussie
BeantwoordenVerwijderenWelnee, ik zat weer iets uit mijn duim te zuigen. De padvinderij heeft mij nooit kunnen bekoren. Ik was toen al tegen jeugd in uniform. Vanuit een hinderlaag riepen wij Haagse schoffies meestal een langgerekt “Patluizen!” tegen die touwknopende jeugdbrigade.
Filantroop
LOL. ( smile ).
BeantwoordenVerwijderen