Heer Ollie en de Deugdrammers

 Een schitterend verhaal van Taljaard

Op een regenachtige herfstavond, nadat Joost een eenvoudige, doch voedzame, maaltijd had bereid zat Heer Ollie voor het haardvuur in de zitkamer van Slot Bommelstein de post van deze dag door te nemen. Zijn oog viel op een grote bruine enveloppe, die er ambtelijk en formeel uitzag. In het daarin ingesloten schrijven werd vermeld dat tante Berezina uit het onzalige oord Lacrimosa het tijdige met het eeuwige had verwisseld. Heer Ollie werd verwittigd dat hij zich, voor het voorlezen van het testament en de verdeling van de nalatenschap, voor de datum van overmorgen naar dit onzalige oord had te begeven. De volgende ochtend werd de Oude Schicht aan geslingerd en reed Heer Ollie, vergezeld door zijn jonge vriend Tom Poes, naar Lacrimosa.

Enige uren nadien veranderde het voorheen lieflijke landschap in een bepaald naargeestige en mistige vlakte toen zij Lacrimosa betraden. Omdat Heer Ollie vanwege de allengs dikker wordende mist bang was om te verdwalen, wilde hij de weg vragen. Hij zag een gebogen en in het grijs gehulde gestalte langs de kant van de weg lopen en besloot deze persoon aan te spreken. ”Goede man”, zo begon hij met zijn gewoonlijke joviale wellevendheid, ”kunt u ons wellicht zeggen waar zich het landhuis van Berezina Bommel ook alweer bevindt?” De Lacrimosiër reageerde hierop als door een adder gebeten; ”mannelijk chauvinistisch, reactionair zwijn!”, zo krijste de aangesproken persoon woedend. ”Hoe durft jij zomaar mijn gender-identiteit te veronderstellen?” ”Wat bedoelt u?”, zo vroeg Heer Ollie hoogst verbaasd.

Lees het hele verhaal bij E.J. Bron.