Een gelukkige kerel? + update: het mysterie van de juten zak.

Net als de vorige ansichtkaart met de brandende brief hier weer een fotografisch kunstwerkje uit 1916 of daaromtrent. 


Voor een geschilderde achtergrond wordt een (jarige?) gelukzalig kijkende man gefêteerd door drie bevallige, goed geklede en gekapte  jongedames die hem blijkbaar snel dronken willen hebben, aangezien ze hun glazen met champagne bijna in zijn mond leeggieten.
Op de tafel, bedekt door een voor het schilderachtige effect ietwat verfrommeld gehaakt kleedje, liggen naast de champagne en de koeler de symbolen van geluk, een nogal groot uitgevallen klaver(tje) vier en een hoefijzer, waarvan ik dacht dat als die ondersteboven hangt of staat, het geluk er dan juist uitstroomt. Maar dit zal onderwerp zijn van diepgaande occulte beschouwingen denk ik.

Gedeeltes van de afbeelding zijn handmatig ingekleurd , zoals enkele voorwerpen op tafel, de jurken van de dames en natuurlijk de blosjes op de wangen van de vier personen, die het zeker al aardig warm beginnen te krijgen. Als extraatje is er dan met een dikkere verf de parels in de kettingen van de dames aangebracht, zodat die als gestolde druppels op de kaart liggen. De boodschap van deze kaart is wat makkelijker te duiden dan de "brandbrief". De geadresseerde wordt alle geluk van de wereld toegewenst. En wie zou er niet tekenen voor zulk aangenaam gezelschap?

Toch is er iets wat onduidelijk blijft en dat is de juten zak op tafel, die in een rechte hoek gebogen deels tegen de boezem van de vrouw in het geel aanrust. Wat zit er in die zak? Geld? Heeft de vrouw in het geel daarom alvast haar arm eromheen geslagen? Foei, wat denk ik toch weer slecht over mensen.

Update:
De juten zak heeft me aan het denken gezet. Als daar geld in zit, dan lijkt het erop dat de drie vrouwen, die zusters van elkaar lijken, de man dronken willen voeren om hem zo zijn geld afhandig te maken. De dame in de ietwat doorschijnend lijkende, gele jurk houdt zich wat klein, maar haar arm ligt al half om de jute zak hen, terwijl ze op het punt staat om haar champagneglas boven's mans kruis te legen, waarschijnlijk om hem daar daarna droog te deppen onder het slaken van kirrende verontschuldigingen. Bah, mijn perverse natuur gaat weer met me op de loop.