Geld (1)

De economie mag dan wereldwijd op een crisis af stevenen, in de hogere echelons zal men voorlopig de broekriem niet aanhalen.
De Veiling van de kunstcollectie van wijlen Yves Saint Laurent bracht het recordbedrag op van 373,5 miljoen Euro. Zo werden er naast werken van beroemde kunstenaars (Pablo Picasso, Henri Toulouse-Lautrec, Piet Mondriaan, Henri Matisse, Gustav Klimt e.a.), twee Chinese bronzen beeldjes geveild, afkomstig van een set van 12 dierenriemdieren, die zo'n 150 jaar geleden door Franse en Britse troepen uit het zomerpaleis van de Chinese keizer waren meegenomen. Het konijn en de rat gingen ieder voor 14 miljoen euro van de hand.
Ook de kerken kijken niet op een eurootje meer of minder. Voor 250 miljoen (een kwart miljard) euro mochten de nederlandse huisgezinnen kennis nemen van het feit dat het universum toch echt in zes dagen was gschapen. 250.000.000 euri, die ze beter meteen in de verbrandingsoven hadden kunnen gooien, dan was het milieu gespaard gebleven van deze onzin.
Maar dat is nog niets. De miljarden vliegen je de laatste tijd om de oren alsof het herfstbladeren zijn.

De overwinning van Bin Laden

Het was een ongelooflijk moment voor Amerikanen, 11 september. Voor de eerste keer sinds de oorlogen tegen Mexico in de 19de eeuw vloeide er Amerikaans bloed op Amerikaanse bodem, door een buitenlandse aanval. De moslims in die vliegtuigen, wat dachten zij te bereiken? Moeilijk te zeggen. Misschien deden ze het alleen voor de 72 maagden in het hiernamaals, alle kapers waren eigenlijk ook niet meer dan kleine jongens, uitvoerders achter een web van planners.

Maar Bin Laden, de man achter de schermen, wat probeerde hij te bereiken? Dat is ook onduidelijk, in ieder geval: het hoe is onduidelijk. Eén ding weten we echter zeker: hij wil dat de Islam machtig wordt, en hij wil zeker dat onze vrijheden ingeperkt worden, dat ons Westers humanisme de deur uitgaat en wij de Sharia in huis halen. Maar die gekke Bin Laden, die speculeert maar. Hij heeft dan geschiedenis geschreven, zijn doel zal hij nooit bereiken. Ik bedoel, we hebben Irak, we hebben Afghanistan. Twee islamitische landen, door ons Westerlingen bezet. Die Sharia-fanaten hebben geen schijn van kans. Toch?

David Hicks woonde in Australie. Hij voelde zich aangetrokken tot de Islam, en steunde Al-Qaida in Afghanistan. Hij heeft nooit gevochten met een Amerikaan. Op 17 December 2001 werd hij, gevangen door een krijgsheer, voor 1000 $ doorverkocht aan Amerika. Hij was opgepakt door de krijgsheer, ongewapend, achter in een oud busje. 3 jaar lang werd hij zonder enige aanklacht vastgehouden in Guantánamo Bay, de gevreesde, nog steeds niet gesloten Amerikaanse gevangenis in Cuba. Op 5 augustus 2004 liet hij via een brief aan zijn vader weten hoe hij mishandeld was:

• geslagen terwijl hij geblinddoekt was;
  
• verdoofd via een injectienaald;
  
• mishandeld onder verdoving;
  
• regelmatig gedwongen lopen met enkelboeien om, wat tot verwondingen leidde
  
• gedwongen willekeurige medicatie in te nemen;
  
• ooggetuige van het mishandelen van andere gedetineerden met wilde honden

.
Ondanks herhaaldelijke aanvragen om te mogen controleren, werd het Internationale Rode Kruis keer op keer toegang geweigerd tot deze gevangenis, en het is dan ook niet zeker of David Hicks de waarheid spreekt. Wat echter wel zeker is, is dat zijn medegevange Salim Hamdan suicidiaal en mentaal verwrongen raakte van iets in Guantánamo Bay. Toen er naar informatie werd gevraagd over zijn behandeling in de gevangenis, bleken er opeens een heleboel documenten te missen, terwijl gewoonlijk zelfs alles wat een gevangene eet streng gedocumenteerd wordt. Volgens Salim's advocaten ging het niet goed met hem:

"hij is suicidiaal, hoort stemmen, heeft flashbacks, praat met zichzelf en hij zegt dat Guantanamo "kookt in zijn brein"(bron)

Verdienden deze mannen deze behandeling? Waarschijnlijk wel, maar daar gaat het nu niet om. Het echte probleem is dat Bin Laden toch gewonnen heeft. Voor 11 september zou het ondenkbaar zijn, dat de Verenigde Staten schijnbaar willekeurig staatsburgers van allerlei landen zouden oppakken, om ze vervolgens jaren te martelen en daarna zonder uitleg vrij te laten. Maar het zijn andere tijden. Er is sociale crisis, economische crisis, militaire crisis in het Midden-Oosten. De mensen zijn bang, bang dat hun familie iets overkomt op straat, bang dat ze hun baan kwijtraken, bang voor de aanslagen.

En bange mensen doen maar één ding: zij zoeken naar bescherming, en naar een bevestiging dat het veilig is. De regering grijpt dit maar wat graag aan om ons sociaal te controleren. Vorig jaar is voor het eerst sinds de Nazi-bezetting van Nederland weer iemand van zijn bed gelicht omdat hij zijn mening vrij uitte, Geert Wilders mag Engeland niet in omdat hij zijn mening vrij uit en Ab Klink registreerd iedereen in een oneindige databank. Waar ligt te grens van dit controleren en reguleren dat in het Westen de kop opsteekt?

In Groot-Brittanie zijn al speciale rechtbanken waar de Sharia gehandhaafd wordt. Ze zijn daar zo bang voor hun moslimbevolking dat ze zelfs Geert het land niet in willen laten, toch een Parlementarier van een ander EU-land. Bin Laden heeft het slim gespeeld. Net nu het Westen denkt de terroristen en extremisten onder controle te hebben zitten ze hier, hier in ons eigen 'Vrije' Westen. Met een regering die er alles aan doet om de moslims niet boos te maken, en een radicale groep moslims die er alles aan doet om onze vrijheid in te perken, zitten we verstrikt in een net van onze eigen tolerantie en onze eigen politieke correctheid. De overwinning van Bin Laden is stil gekomen, maar hij zal niet zonder slag of stoot weg gaan.

Edit: NuJij.nl

Tenenkrommend (2) - geen doden te betreuren

Philip Freriks op het NOS-journaal over hevige rellen ergens op de wereld:
"De eerste dode is al gevallen".
Hoezo de eerste? Weten ze bij de NOS al dat er meer gaan vallen? Hoeveel dan? en wanneer? Hebben ze soms zelf mensen daar om wat nieuws te maken?
Ander zinnetje, bij een verkeersongeluk:
"Er waren geen doden te betreuren"
Hoezo betreuren? Zou iemand van de redactie of Philip zelf ook maar een traan laten om welke dode dan ook buiten hun eigen familie- en kennisenkring? Bijna had hij gezegd: "Er waren jammer genoeg geen doden te betreuren". Want de redactie betreurt het natuurlijk dat er geen doden vielen, want dat zou hoger op de sensatieschaal zijn gekomen en daardoor misschien morgen ook nieuwswaarde hebben. Maar ja, als het niet lukt om sensatiejournalistiek te plegen, dan maar gevoelsjournalistiek, en melden we, dat wij in Nederland en Vlaanderen niet hoeven te treuren, want van de volslagen onbekenden die daar in een ongeluk terechtkwamen , heeft, gelukkig voor ons, niemand het met de dood moeten bekopen. Och, dat er twee zwaargewonden bij waren en drie wat minder zwaar, ach.... daar treurt natuurlijk niemand om.

Het is dit soort formuleringen en woordkeus waar het commentaar op het NOS-journaal uit is opgebouwd. Het wekt bij de kijker een gevoel van plaatsvervangende schaamte op.
Offensieve communicatie in zijn tweede betekenis, die van beledigende.

Ironisch

Wat heeft de Britse regering, uit angst voor demonstrerende moslims, bereikt met het de toegang weigeren van Geert Wilders? Behalve dat ze het vrije verkeer van personen binnen de Europese Unie en de vrijheid van meningsuiting aan haar laars heeft gegelapt, heeft ze:


- door te bezwijken voor intimidatie de minachting van de hele vrije wereld op zich geladen;
- door te bezwijken voor intimidatie het moslimextremisme in de kaart gespeeld;
- door te bezwijken voor intimidatie verdeeldheid in eigen gelederen veroorzaakt;
- impliciet het gelijk van Wilders bevestigd, door te bezwijken voor intimidatie;
- door de gegenereerde publiciteit de bekendheid en populariteit van Wilders een enorme push gegeven.
- de Nederlandse regering en de intelligentsia gedwongen zich achter Wilders te scharen (Wat is er beter voor de interne eenheid dan een externe vijand?)
- door een democratisch gekozen parlementariër te weigeren een bevriende natie en mede EU-lid geschoffeerd en de relatie in gevaar gebracht. Stel dat Wilders Minister President mocht worden, hoe zal dan als persona non grata de relatie zijn tot zijn Engelse collega?

Dit bovenstaande was allemaal niet gebeurd als Wilders gewoon zijn film (die iedereen met een internetverbinding binnen een minuut te zien kan krijgen) vertoond haden zijn speech gehouden (dezelfde die hij overal ter begeleiding van zijn film houdt en die ook op het internet te vinden is.) Hij zou daarna weer op het vliegtuig zijn gestapt en geen haan zou ernaar hebben gekraaid.

Ironisch.

spelverruwing en hooliganisme.

Waarom zijn er geen tennishooligans, snookerhooligans, handbalhooligans, volleybalhooligans, korfbalhooligans of basketbalhooligans?


Vroeger kon ik het voetbal nog wel waarderen. Ik ben van het Cruijfftijdperk. Johan Cruijff nam een bal aan, stuurde twee of drie verdedigers het bos in en plaatste de bal in het net terwijl hij zijn veters aan het strikken was. 's zondags liep de stroom mensen naar het Ajaxstadion en na afloop van de wedstrijd kuierde iedereen terug naar de auto, tram, fiets of door naar huis als het mooi weer was. Ik was niet echt een voetbalfanaat, maar kon wel genieten van een wedstrijd en schreef met een vriendje fictieve voetbalverslagen in de stijl van Herman Kuiphof.

Maar in de loop van de tijd veranderde het voetbal. Solo-acties (dribbelen) werd zo goed als taboe en er ging steeds meer geld op het spel staan, waardoor een overwinning steeds belangrijker werd. Dit ging ten koste van het spel. Er werd strategischer gespeeld, vertragingstechnieken als onnodig terugspelen (naar de keeper!)en tijd rekken, en vooral het stoppen van de tegenstander werd belangrijker dan het ontfutselen van de bal. De knikkers werden steeds belangrijker. Het doel corrumpeerde het middel.

Het tot iedere prijs stoppen van de tegenstander leidde tot een verschrikkelijke verruwing van het spel. Vasthouden, schoppen, trappen, hinderen, onderuit halen, wegduwen, op elkaar klimmen om te koppen, de voorbeelden zijn legio, tot aan zware mishandeling toe. In de jaren negentig was het voetbal op een dieptepunt. Wedstrijden werden of tenenkrommend traag, met eindeloos op de eigen helft spelende verdedigers, of het werden slachtpartijen, waarbij iedere speler die de bal had grote kans had op een zware blessure en een abrupt einde aan zijn voetbalcarrière.
Dit was geen voetbal meer. Zodra iemand probeerde te voetballen braken er botten of scheurden er pezen.

Is het toeval dat met deze gewelddadige ontaarding van het voetbal ook het hooliganisme is ontstaan en toegenomen? Ik durf te zeggen, dat het hooliganisme een directe afspiegeling is van de mate van geweld op het veld. Worden er immers door de "godenzonen" geen dingen uitgehaald die in het dagelijks leven als zware mishandeling worden omschreven? Interessant zou zijn om eens na te gaan hoe Hooligangeweld zich verhoudt tot het aantal blessures en zware overtredingen op het veld. Ik voorspel, dat deze redelijk met elkaar met elkaar oplopen.

Een decennium of zo geleden kwam de FIFA tot de conclusie dat het zo ook niet verder kon. Scheidsrechters kregen de opdracht strenger te straffen en er werden nieuwe regels opgesteld, zoals het met rood beboeten van het neerhalen van een tegenstander die op doel afloopt en het verbieden van het oppakken van de bal door de keeper bij aanspelen door een verdediger.

Ik moet eerlijk zeggen, dat het voetbal er sindsdien weer wat op vooruit is gegaan. Sommige wedstrijden zijn wel weer aardig om te zien. Toch zou het voetbal nog een edeler sport worden als de regels voor lichamelijk contact aan zouden worden gescherpt, tot ze gelijk zijn aan die van bijvoorbeeld basketbal, hockey en handbal: GEEN lichamelijk contakt. Het heet voetBAL en het gaat om de bal. Vastpakken, duwen, trekken, schoppen, stompen, elleboogjes, tackles, foute slidings, alles gericht op de man in plaats van de bal zou streng bestraft moeten worden.

Om vertragingstactieken tegen te gaan zou ik ook het volgende willen voorstellen:
Speel inplaats van twee keer 45 minuten twee keer dertig of vijfendertig minuten en stop de tijd bij iedere overtreding. Zodra de bal weer in het spel is gaat de tijd weer lopen. Dit zoals bij bijvoorbeeld basketbal. Op deze manier is er geen verwarring over hoeveel minuten er verlengd wordt, wat een grote onzekere factor is.

Het streng bestraffen van lichamelijk kontakt zal niet alleen het voetbal weer aantrekkelijk maken om naar te kijken, maar ook de toeschouwers minder gefrustreerd en agressief maken. De instelling van "zuivere speeltijd" zal vertragingstactieken sterk beperken en de wedstrijden meer vaart geven.

Oom agent (2) - Onderaardse wezens

Eerder verschenen in de Oncyclopedia Neerlandica.

Onderaardse wezens zijn de wezens die in je ergste nachtmerries voorkomen en die je met een gevoel alsof je gewurgd wordt badend in het zweet wakker doen worden, met een schreeuw die de buurvrouw de politie doet bellen, die echter niet komt omdat ze net met zijn zessen een fietser zonder licht aan het bekeuren zijn, onder het slaken van denigrerende en achterdochtige banaliteiten, bedoeld om de 'misdadiger' nog kwader te maken, zodat hij misschien zijn zelfbeheersing verliest waardoor de agenten een reden zullen hebben om hem hardhandig in de boeien te slaan en mee te nemen naar het bureau, om hem, na hem een nacht in een kale, zwart/wit betegelde cel op een houten bank te hebben laten liggen/zitten, de volgende ochtend onder bedreigingen en verwensingen weer vrij te laten, maar niet als hun slachtoffer toevallig nog boetes had openstaan, anders kan hij direct door naar het cellencomplex, om voor elke 50 euro schuld een dag te zitten, zonder contact te mogen opnemen met de buitenwereld, zodat hij na zijn vrijlating heel wat uit te leggen heeft, als hij al niet zijn baan kwijt is of een paar boze zakenrelaties opgelopen heeft, die besluiten hem verder niet meer te vertrouwen, zodat hij al snel aan de grond raakt waardoor zijn vrouw en kinderen bij hem weglopen en hij uit wanhoop zijn huis in brand steekt en van de dakgoot springt en dat allemaal door de duivelse machinaties van de onderaardse wezens.

Alles is geoorloofd, maar niet alles is nuttig.

Waarom lopen de rillingen me over de rug als ik die wereldvreemde zondagsschoolkwezel van een Jan Peter Balkenende hoor zeggen, dat in het kader van de crisisbestrijding alle middelen geoorloofd zijn en onorthodoxe maatregelen niet uitgesloten zijn?

Waarom zie ik, als ik deze ruggegraatloze paplepelaar met zijn weeknatte onderlip hoor preken, beelden van bijbellezende arbeiders in slechtverlichte en tochtige kamers, bedelaars op straat en plaggenhutten in veenkoloniën?

Als ik het funeste effect van de pietluttige maatregelen van dit onzichtbare en achterbakse kabinet tot nu toe zie, dan slaat de schrik me om het hart als ik denk aan de dreiging die er in de woorden "drastische maatregelen" ligt.

Ik voorspel het u vast: De broekriem gaat weer strakker, de premies gaan omhoog, bezuinigen is geen vies woord meer, "helaas kunnen we de koopkracht niet handhaven" accijnzen en belastingen gaan omhoog, kortom, de burger gaat "verantwoordelijkheid nemen" voor de ellende waar ze in gestort werden door dit halfzachte kabinet, dat maling heeft aan de mensen die het hoort te dienen, maar de burger als onmondige melkkoe beschouwt, die uitgeknepen dient te worden maar wel zijn mond moet houden, dom en ongeïnformeerd moet blijven. Net zo dom en incompetent als de huidige generatie bestuurders, alleen zonder macht om verborgen agenda's uit te voeren en miljoenen uit te geven aan "offensieve communicatie".

Uit de mond van Jan Peter Balkenende komt alleen maar offensieve communicatie. Offensief in de betekenis van beledigend dan. Beledigend voor u en mij.

Offensieve communicatie

Bij Standejong.nl stuitte ik op het concept: 'Offensieve communicatie'. Een smakelijke term, smakend naar 'agitprop', en naar 'strategische desiformatie' of hoe noemden de Yanks dat, vlak voor de inval in Irak. Het roept beelden op van de goed voorbereide propagandacampagne van Hamas tijdens de laatste schermutseling in de Gazastrook, van de hysterische berichtgeving over paddo's in de maanden voor het verbod. Het doet me denken aan Stivoro en aan het NOS-journaal. Het doet me denken aan al het geld dat door de EU in 'voorlichting' is gestoken (was het geen 1.2 miljard euro?) "Offensieve communicatie" is volgens mij Big Business in deze tijd waarin alles wat we ter kennisname aangeboden krijgen is gemanipuleerd en ingekleurd en ten dienste staat van het een of het ander. Ik vraag me af hoeveel de Nederlandse overheid jaarlijks uitgeeft aan 'offensieve communicatie'.

Googlen levert in de gauwigheid een stel pdf-documenten op en bijvoorbeeld
deze pagina
.