Nederland zal Balkenende een worst wezen

Voor mijn verjaardag heb ik mezelf, een maand of wat te laat, een laptop gegeven en om het cadeau compleet te maken, ben ik drie dagen bezig geweest om mijn favoriete programma's (en een stel nieuwe) opnieuw te installeren en torrents aan de haak te slaan. De wachttijden heb ik benut om (muziek)films, te bekijken, spelletjes te spelen en doelloos door het net te struinen. Een korte, genoeglijke vakantie dus, zoals ik die mezelf graag geef.

En ondertussen draait de wereld door, de mensen spelen hun spelletjes en voeren hun agenda's uit. Het is naar mijn gevoel onrustig in Nederland. De spanning neemt toe, want er gebeurt te veel op verschillende fronten. Op dit moment heeft men vooral de mond vol van een eventueel voortijdig vertrek van Jan Peter Potter om President te worden van de EUSSR (ook wel Eurabië genoemd). Tja, zo gaat dat tegenwoordig in de Nederlandse sensatiepers, De VSB-hysterie is weer geluwd en om te zorgen dat mensen niet te lang doordenken over zaken, móét er iedere keer een nieuw hysterie-onderwerp zijn om de gemoederen opnieuw te verhitten en de aandacht af te leiden. Nu dus de aanstaande carrièremove van JP. Dat de functie nog niet bestaat en JP nog niet eens (officieel) benaderd is, mag de pret niet drukken. Voetbalwedstrijden vieren we toch ook van te voren?

3 gevallen kabinetten en iedere keer kwam hij als een kurk bovendrijven. En nu, midden in een zware crisis, knijpt die linkmiechel er tussenuit, het land in grote zorgen en problemen achterlatend. Hij is grandioos door de mand gevallen. Want wat had Jan Peter Balkenende, onze standvastige leider in tijden van nood, vol van waarden en normen moeten zeggen, toen journalisten (en europarlementariërs) hem vroegen of hij voor het presidentschap van de EUSSR beschikbaar was?

Iets als dit:
"Ik ben door het Nederlandse volk hier op deze positie gezet tot aan de volgende verkiezingen in het vertrouwen dat ik zou doen wat ik gezegd heb. In deze zware tijden is het onverantwoord om de klus die we op ons hebben genomen, zomaar in de steek te laten voor een betere baan. De kapitein verlaat het schip niet in volle vaart tijdens een aanwakkerende storm. Wanneer mijn regeertermijn is afgelopen en de kiezers bepalen, dat ik geen nieuwe mag vullen, dán en dán pas zal ik misschien eens gaan denken aan een eventuele functie in EU-verband."

Maar dat heb ik hem niet niet horen zeggen en het schetst een duidelijk beeld van hoe hij zijn positie beschouwt: Nederland zal hem worst wezen. Het is allemaal maar een baantje voor hem. Maar mocht hij volgend jaar naar Europa vertrekken en het land in chaos achterklaten, dan is hij in mijn ogen een landverrader en een volksverlakker. Op dat eerste staan zware straffen, maar ja, ik meen dat onze parlementariërs zichzelf en hun ambtenaren al vrijwel onschendbaar gemaakt hebben.

Zonder visie en zonder waarden wordt de politiek en het nederlandse volk beschouwd als springplank voor een glanzende loopbaan.

Daarom ben ik van mening dat hele hele kabinet van deze omhooggevallen zondagsschoolkwezel liever vandaag dan morgen zijn biezen dient te pakken. Ik zou de ministersploeg dan ook willen zeggen: grijp deze kans om nog enigszins eervol af te taaien. Schop die schijnheilige farizeeër over de grens naar Brussel. Dien dan jullie ontslag in en ga solliciteren naar een andere baan. O, daar zijn jullie natuurlijk al mee bezig. Stom van me.