"We zijn allen amateurs" verklaarde Job Cohen tegen de commissie die de Noord-Zuidlijn onderzoekt. Hij kon er niets aan doen, hij stond er te ver vanaf en wist er te weinig van, net als al zijn ambtenaren. Zijn taak was het, om "de boel bij elkaar te houden", de partijen "naar elkaar toe te praten" danwel de besluitvorming volgens de regels te laten verlopen. Met zijn uitspraken geeft hij toe, dat hij als "benoemde" burgemeester eigenlijk niets in te brengen had. Maar waarom zit hij er dan? Is de burgemeester er om thee te drinken, lawaaidemonstraties te houden en alles verder over te laten aan zijn amateuristische ondergeschikten?
Men roept al jaren dat het aantal papier-ambtenaren af moet nemen, maar het aantal neemt alleen maar toe. Feit is hierbij, dat het aantal ambtenaren met inhoudelijke expertise sterk afgenomen is en de toename zich vooral voordoet bij ambtenaren, belast met handhaving, controle en "voorlichting". Door die afname van ambtenaren die ergens iets van afweten, moeten er steeds meer (peperdure) adviesbureaus worden ingeschakeld om de ambtenaren op het juiste spoor te zetten. De politiek richt zich zo naar de belangengroeperingen en de belastingbetaler betaalt de dubbele prijs voor zaken, die eigenlijk gewoon door de ambtenaren zouden moeten worden gedaan.
Vraag: als alle ambtenaren amateurs zijn in zaken, die met de samenleving te maken hebben, waarom werpen ze zich dan altijd op als authoriteiten, als professionals? En bovenal: waarom laten ze zich als professionals belonen? Wat hebben we aan een stelletje amateurs en politicologen? Professionals willen we in de regering en het stadsbestuur. Mensen die weten wat ze aan het doen zijn en inzicht hebben in de zaken waar ze over dienen te beslissen.
Job Cohen is een glibberaar. straks glibbert hij naar Den Haag. Amsterdam zal beter af zijn zonder hem en zeker zonder zijn Partij van de Arrogantie.
Overigens ben ik van mening dat het kabinet Balkenende ver (4x) over de houdbaarheidsdatum heen is en subiet zijn biezen dient te pakken.
zie ook "Nothing to do with me, guvnor"
woensdag 30 september 2009
zondag 27 september 2009
citaat van de week: Eberhard van der Laan met stront in zijn oren
Eberhard van der Laan laat in de Volkskrant van zaterdag 25 september zien dat hij pal staat tegen dreiging en intimidatie door allochtoon straattuig. Of is het gewoon schattige assertiviteit?
"Een vrouw met een actieverleden komt naar mij toe en zegt: die hele wijkenaanpak is allemaal geld voor nieuwe Nederlanders. Ik hoor dat vaker en leg steeds uit dat het geld is voor de hele buurt. Meteen daarna heb ik een gesprek met een op zichzelf leuk Marokkaans kereltje. Hij zegt: zie je die auto’s daar staan? Je kunt ons beter extra geld geven voordat ze in de brand gaan. Dit alles binnen twee minuten. Zo scherp ligt het dus. Praat je deze mensen naar elkaar toe, of zet je ze tegen elkaar op? Er is maar één antwoord: ik moet ze naar elkaar toepraten"
Zie ook:
- Filantroop op Standejong.nl en met name de reactie van Caroline (#4).
- The West is the very best
"Een vrouw met een actieverleden komt naar mij toe en zegt: die hele wijkenaanpak is allemaal geld voor nieuwe Nederlanders. Ik hoor dat vaker en leg steeds uit dat het geld is voor de hele buurt. Meteen daarna heb ik een gesprek met een op zichzelf leuk Marokkaans kereltje. Hij zegt: zie je die auto’s daar staan? Je kunt ons beter extra geld geven voordat ze in de brand gaan. Dit alles binnen twee minuten. Zo scherp ligt het dus. Praat je deze mensen naar elkaar toe, of zet je ze tegen elkaar op? Er is maar één antwoord: ik moet ze naar elkaar toepraten"
Zie ook:
- Filantroop op Standejong.nl en met name de reactie van Caroline (#4).
- The West is the very best
Concentratiestoornis, politiek en de Nag Hammadigeschriften
Het is moeilijk om me los te maken van de shit waar ik weer eens in verwikkeld ben en me te concentreren op een onderwerp voor dit weblog. Dit stukje zal dus waarschijnlijk helemaal nergens over gaan en is slechts bedoeld om mijn schuldgevoel over het niet-schrijven te vermoorden. De lezer wordt het niet kwalijk genomen, mocht deze besluiten het over te slaan.
Wat heb ik wel meegekregen deze week? Even zien.
Geert Wilders schijnt de mening van een meerderheid van de bevolking te vertegenwoordigen, daarom dit weekend maar weer eens een vergelijking met de nazi's/fascisten (er schijnt tegenwoordig geen verschil meer tussen te zijn) in de NRC door een kale cultuurfilosoof met paniekogen.
Een historische gebeurtenis was natuurlijk het besluit om de G20 als nieuwe wereldregering in te stellen en een historisch dieptepunt in Nederland waren Prinsjesdag en de Algemene Beschouwingen, waar iedereen weer trouw voor op kwam draven, zijn kunstje deed, waarna eenieder weer zijnsweegs ging. Balkenende deed een plas, Brinkman dronk een glas, en alles bleef zoals het was. Vooral Groenlinks en D'66 schitterden in hun rol als blaffers die niet wilden bijten, gericht als ze zijn op mogelijke komende regeringsdeelname met de partijen, die op dit moment Nederland aan het verzieken en de Nederlanders aan het verraden en kaalplukken zijn.
Maar er is ook goed nieuws: tot mijn grote genoegen (dat nog wordt vergroot door de jaloezie van Toetssteen), vond ik in een tweedehands boekwinkel de dundruk-uitgave van de integrale Nederlandse vertaling van de teksten uit de Nag Hammadi Codices (Ankh-Hermes, 3e druk 2005), voor de schandalig lage prijs van 6 Euri (50% korting vanwege faillissementsopruiming). Bijna 1200 pagina's onbegrijpelijke mystieke teksten (mijn lievelingssoort), met titels als:
Heilige Boek van de Grote Onzichtbare Geest
Verhandeling over de Achtste en Negende Hemelsfeer
Tweede verhandeling van de Grote Seth en
Drievormige Eerste Gedachte
en litanieën als:
Waarom hebben jullie mij lief, jullie die mij haten, en haten jullie hen die mij liefhebben?
Jullie die mij verloochenen, erken mij! En jullie die mij erkennen, verloochen mij!
Jullie die de waarheid over mij vertellen, lieg over mij en jullie die over mij gelogen hebben, spreek de waarheid over mij!
Jullie die mij kennen, wees onwetend van mij en zij die mij niet hebben gekend, laten zij mij kennen!
(Donder: Volmaakt Bewustzijn - Codex VI.2)
Teksten als deze hebben mij mijn leven lang geïntrigeerd. De complexiteit van de Nag Hammaditeksten belet me om er hier op dit moment veel over te zeggen, daarom verwijs ik naar de volgende besprekingen:
http://www.gnosis.nl/de-nag-hammadi-geschriften
http://www.nag-hammadi.com/index.html (engels)
http://en.wikipedia.org/wiki/Nag_Hammadi_library (engels)
Voor de integrale Engelse vertaling van deze koptische geschriften verwijs ik u graag naar de volgende site:
http://www.gnosis.org/naghamm/nhlalpha.html
(met dank aan W.K. voor de foto)
Wat heb ik wel meegekregen deze week? Even zien.
Geert Wilders schijnt de mening van een meerderheid van de bevolking te vertegenwoordigen, daarom dit weekend maar weer eens een vergelijking met de nazi's/fascisten (er schijnt tegenwoordig geen verschil meer tussen te zijn) in de NRC door een kale cultuurfilosoof met paniekogen.
Een historische gebeurtenis was natuurlijk het besluit om de G20 als nieuwe wereldregering in te stellen en een historisch dieptepunt in Nederland waren Prinsjesdag en de Algemene Beschouwingen, waar iedereen weer trouw voor op kwam draven, zijn kunstje deed, waarna eenieder weer zijnsweegs ging. Balkenende deed een plas, Brinkman dronk een glas, en alles bleef zoals het was. Vooral Groenlinks en D'66 schitterden in hun rol als blaffers die niet wilden bijten, gericht als ze zijn op mogelijke komende regeringsdeelname met de partijen, die op dit moment Nederland aan het verzieken en de Nederlanders aan het verraden en kaalplukken zijn.
Maar er is ook goed nieuws: tot mijn grote genoegen (dat nog wordt vergroot door de jaloezie van Toetssteen), vond ik in een tweedehands boekwinkel de dundruk-uitgave van de integrale Nederlandse vertaling van de teksten uit de Nag Hammadi Codices (Ankh-Hermes, 3e druk 2005), voor de schandalig lage prijs van 6 Euri (50% korting vanwege faillissementsopruiming). Bijna 1200 pagina's onbegrijpelijke mystieke teksten (mijn lievelingssoort), met titels als:
Heilige Boek van de Grote Onzichtbare Geest
Verhandeling over de Achtste en Negende Hemelsfeer
Tweede verhandeling van de Grote Seth en
Drievormige Eerste Gedachte
en litanieën als:
Waarom hebben jullie mij lief, jullie die mij haten, en haten jullie hen die mij liefhebben?
Jullie die mij verloochenen, erken mij! En jullie die mij erkennen, verloochen mij!
Jullie die de waarheid over mij vertellen, lieg over mij en jullie die over mij gelogen hebben, spreek de waarheid over mij!
Jullie die mij kennen, wees onwetend van mij en zij die mij niet hebben gekend, laten zij mij kennen!
(Donder: Volmaakt Bewustzijn - Codex VI.2)
Teksten als deze hebben mij mijn leven lang geïntrigeerd. De complexiteit van de Nag Hammaditeksten belet me om er hier op dit moment veel over te zeggen, daarom verwijs ik naar de volgende besprekingen:
http://www.gnosis.nl/de-nag-hammadi-geschriften
http://www.nag-hammadi.com/index.html (engels)
http://en.wikipedia.org/wiki/Nag_Hammadi_library (engels)
Voor de integrale Engelse vertaling van deze koptische geschriften verwijs ik u graag naar de volgende site:
http://www.gnosis.org/naghamm/nhlalpha.html
(met dank aan W.K. voor de foto)
woensdag 23 september 2009
Berichten uit het ongerijmde - oproep aan Nederlandse journalisten.
Wie meer artikelen hier heeft gelezen, weet, dat ik een grote minachting heb voor de reguliere media, in casu de Nederlandse pers. Gekleurd, opruiend, infantiel, onvolledig, onjuist (dit valt meteen op bij artikelen over onderwerpen waar iemand wel van op de hoogte is), badinerend, met het accent op subjectieve beleving, waardoor gevoelens en meningen van omstanders belangrijker zijn dan de feiten en bovenal een tenenkrommende politiek-correcte verdraaiing en subjectieve invulling van gebeurtenissen, het opblazen van trivialiteiten en het downplayen van ernstige zaken, dit is anno 2009 de teneur in de Nederlandse verslaggeving. Het is een meningvormend en manipulerend instrument geworden.
Bij het lezen van de kranten jeuken mijn vingers iedere dag om hier op het blog deze infantiliteiten en beledigingen aan de lezer aan de kaak te stellen, maar het is onbegonnen werk. De voorbeelden zijn te talrijk en vaak te absurd om tegenin te kunnen gaan, zonder een onderzoeksbureau in de arm te nemen of als zodanig actief te worden. Ook hier geldt: Eén dwaas kan meer absurditeiten spuien dan duizend wijzen kunnen weerleggen (en voor wijs wil ik mezelf niet uitgeven).
Maar wat moet ik nu denken van het volgende artikeltje in de Metro van dinsdag jl? Ik schrijf over (inclusief grammaticale- en spelfouten)
Schotse kleuters door politie opgepakt.
Vandalisme - Twee 3-jarige Schotse jongetjes zijn opgepakt voor vandalisme. De jongens maken deel uit van een groep van tien kinderen van onder de 6 jaar die door de Schotse politie werden ondervraagd voor verschillende misdrijven waaronder vandalisme en aanranding. n de afgelopen drie jaar zijn 6000 misdrijven gepleegd door kinderen jongeren dan drie jaar in het Verenigd Koninkrijk.
Dit wordt te absurd voor woorden. Heren/dames journalisten, de komkommertijd is voorbij. Kleuters van drie randen geen mensen aan en vormen geen bendes. Kleuters van drie kunnen nauwelijks lopen. Wat is de bedoeling van zo'n bericht? Welke redactie laat zoiets zonder toelichting verschijnen?
Hier stokt mijn pen. Als mensen zoiets al slikken, hoe moet het dan met berichten over belangrijker zaken? Het wordt tijd dat er een waakhond komt die de pers in de gaten houdt, net als de pers ooit, in langvervlogen tijden, de waakhond van de politiek heette te zijn.
Het wordt tijd, dat de journalistiek zichzelf eens aan een onderzoek onderwerpt en terugkeert naar haar oorspronkelijke taak: het zo neutraal en duidelijk mogelijk informeren over gebeurtenissen die van belang zijn voor de samenleving.
Het eerste wat zo'n journalistieke rotweiler zou moeten doen, is erop hameren, dat, hoewel objectiviteit nooit helemaal bereikt kan worden, dit geen reden mag zijn om alle objectiviteit overboord te gooien en de journalistiek tot propaganda-apparaat te degraderen. Ik pleit voor een soort Eed van Hippocrates voor journalisten. Een erecode, waar iedere journalist zich aan te houden heeft, op straffe van een ongeschiktheidslabel en de hoon en spot van diegenen, die wel een kwalitatief hoogstaande journalistiek voorstaan.
Bij het lezen van de kranten jeuken mijn vingers iedere dag om hier op het blog deze infantiliteiten en beledigingen aan de lezer aan de kaak te stellen, maar het is onbegonnen werk. De voorbeelden zijn te talrijk en vaak te absurd om tegenin te kunnen gaan, zonder een onderzoeksbureau in de arm te nemen of als zodanig actief te worden. Ook hier geldt: Eén dwaas kan meer absurditeiten spuien dan duizend wijzen kunnen weerleggen (en voor wijs wil ik mezelf niet uitgeven).
Maar wat moet ik nu denken van het volgende artikeltje in de Metro van dinsdag jl? Ik schrijf over (inclusief grammaticale- en spelfouten)
Schotse kleuters door politie opgepakt.
Vandalisme - Twee 3-jarige Schotse jongetjes zijn opgepakt voor vandalisme. De jongens maken deel uit van een groep van tien kinderen van onder de 6 jaar die door de Schotse politie werden ondervraagd voor verschillende misdrijven waaronder vandalisme en aanranding. n de afgelopen drie jaar zijn 6000 misdrijven gepleegd door kinderen jongeren dan drie jaar in het Verenigd Koninkrijk.
Dit wordt te absurd voor woorden. Heren/dames journalisten, de komkommertijd is voorbij. Kleuters van drie randen geen mensen aan en vormen geen bendes. Kleuters van drie kunnen nauwelijks lopen. Wat is de bedoeling van zo'n bericht? Welke redactie laat zoiets zonder toelichting verschijnen?
Hier stokt mijn pen. Als mensen zoiets al slikken, hoe moet het dan met berichten over belangrijker zaken? Het wordt tijd dat er een waakhond komt die de pers in de gaten houdt, net als de pers ooit, in langvervlogen tijden, de waakhond van de politiek heette te zijn.
Het wordt tijd, dat de journalistiek zichzelf eens aan een onderzoek onderwerpt en terugkeert naar haar oorspronkelijke taak: het zo neutraal en duidelijk mogelijk informeren over gebeurtenissen die van belang zijn voor de samenleving.
Het eerste wat zo'n journalistieke rotweiler zou moeten doen, is erop hameren, dat, hoewel objectiviteit nooit helemaal bereikt kan worden, dit geen reden mag zijn om alle objectiviteit overboord te gooien en de journalistiek tot propaganda-apparaat te degraderen. Ik pleit voor een soort Eed van Hippocrates voor journalisten. Een erecode, waar iedere journalist zich aan te houden heeft, op straffe van een ongeschiktheidslabel en de hoon en spot van diegenen, die wel een kwalitatief hoogstaande journalistiek voorstaan.
maandag 21 september 2009
Geen Commentaar - Het misdadige gedrag van Arnhemse rechtbank moet consequenties hebben
"De kans dat meisjes en vrouwen in de toekomst belastende getuigenissen tegen hun pooiers afleggen is met het besluit van het gerechtshof van Arnhem tot een minimum geslonken. De slachtoffers zullen beseffen dat er altijd een onaantastbare, voor het leven benoemde rechterlijke macht is die partij voor de daders trekt. Het zal de toch al zeer geringe aangiftebereidheid van slachtoffers van misdrijven niet aanmoedigen. Het besluit van het gerechtshof van Arnhem is daarom een overwinning van de misdaad op de goedwillende burger, en valt slechts weg te nemen door de schuldigen de laan uit te sturen."
Filantroop: Links, de pooier van het eigen volk
Filantroop: Links, de pooier van het eigen volk
zaterdag 19 september 2009
Geen commentaar - Den Haag en Hilversum dansen samen de kopvoddans
"Die partijtjes uiten hun kritiek op het huidige rechtse kabinet slechts met de mond. Pechtold en Halsema, nét Jip & Janneke. Als het op daadkracht aankomt, geven ze niet thuis.
Dat bleek donderdagavond, bij hun weigering een motie van wantrouwen te ondertekenen tegen dit kabinet. De godganse dag liep vrouwke Halsema, kirrend van genot, de ene nepdreun na de ander uit te delen richting kabinetsleden, terwijl manneke Pechtold tot drie keer toe de 'Algemene Beschouwingen' met gezwinde spoed verliet om zich af te rukken op de wc en een lijntje te snuiven. Showtime!"
Artikel: Alex van Veen: Kopvoddentax
Dat bleek donderdagavond, bij hun weigering een motie van wantrouwen te ondertekenen tegen dit kabinet. De godganse dag liep vrouwke Halsema, kirrend van genot, de ene nepdreun na de ander uit te delen richting kabinetsleden, terwijl manneke Pechtold tot drie keer toe de 'Algemene Beschouwingen' met gezwinde spoed verliet om zich af te rukken op de wc en een lijntje te snuiven. Showtime!"
Artikel: Alex van Veen: Kopvoddentax
donderdag 17 september 2009
Een mooie prinsjesdag
Die beschouwingen op tv zijn altijd een plezier. Het ziet er dan ook altijd heel gezellig uit in de kamer: de NOS wisseltt de bijtende oneliners af met een gniffelende kamer vol politici, als die malle Wilders of Halsema weer eens een mopje tapt. Het lijkt echter weinig uit te halen, noch de oneliners noch de grappen en grollen. De kritiek van links en rechts is zowaar een keertje waterdicht. Nu de PVV en de VVD al een motie van wantrouwen hebben ingediend en de SP serieus overweegt om hen daarin te steunen, lijkt het alsof het kabinet gezichtsverlies lijdt, en zeker veel vertrouwen verliest. Toch blijft Balkenende lachen. Zou hij vier termijnen, waarvan 3 er drie hebben gefaald, niet goed genoeg vinden?
Het maakt bij nader inzien weinig uit. Balkenende wil zijn vierde termijn glorieus afmaken, en het verstandshuwelijk met de PvdA lijkt te werken op één voorwaarde: er wordt niks zinnigs uitgevoerd. De regering is vooral bezig met de crisis verlengen voor hun eigen bestaan, en de vraag is of er tot de volgende verkiezingen überhaupt nog iets uitgevoerd wordt in Den Haag . Het maakt Balkenende weinig uit: hij vertrekt toch zo snel mogelijk naar Brussel om daar de eeuwige kanselier uit te hangen. Als het CDA dan in het rood komt door zijn testikelloze optreden zal hem dat een zorg zijn.
Het maakt bij nader inzien weinig uit. Balkenende wil zijn vierde termijn glorieus afmaken, en het verstandshuwelijk met de PvdA lijkt te werken op één voorwaarde: er wordt niks zinnigs uitgevoerd. De regering is vooral bezig met de crisis verlengen voor hun eigen bestaan, en de vraag is of er tot de volgende verkiezingen überhaupt nog iets uitgevoerd wordt in Den Haag . Het maakt Balkenende weinig uit: hij vertrekt toch zo snel mogelijk naar Brussel om daar de eeuwige kanselier uit te hangen. Als het CDA dan in het rood komt door zijn testikelloze optreden zal hem dat een zorg zijn.
dinsdag 15 september 2009
Culemborg
Nadat de Culemborgse wijk Terweijde afgelopen maandagavond en -nacht door de ME werd afgesloten wegens dreiging van rellen, is de onrust niet verdwenen. In de nacht van zaterdag op zondag zijn opnieuw straatgevechten uitgebroken en moest de mobiele eenheid ingrijpen om groepen Marrokaanse en Molukse jongeren uit elkaar te halen en "de orde te herstellen". De wrijving tussen de molukse en de marokkaanse gemeenschappen speelt al langer. Al in 2003 kwam het in Leerdam tot 'ongeregeldheden', waarbij marokkaanse en somalische medelanders steun kregen van de turkse gemeenschap. Dit was voor de laatste blijkbaar eens, maar niet weer. (Zie commentaar ter afsluiting van deze post).
Ik wil de Molukse gemeenschap hierbij een hart onder de riem steken. Ik weet wel waarom het gaat, maar ik spreek het niet uit. Ik ken culemborg en ik ken de molukse gemeenschap. Jullie zijn dappere en beduchte strijders en eensgezind. Nederland heeft jullie mensen ooit in de steek gelaten en daar past alleen schaamte van onze kant voor. Maar op enkele wanhoopsdaden na zijn jullie trouw gebleven aan de plek waar jullie, al dan niet door omstandigheden gedwongen, een nieuw vaderland hebben gevonden. Anders is het met mensen, die hier ongevraagd zijn gekomen om hun eigen ellende te ontvluchten, hier gastvrijheid en alle faciliteiten hebben ontvangen, en in ruil daarvoor zich tegen het gastland hebben gekeerd, aan alles en iedereen schijt hebben en dezelfde omstandigheden hier willen creëren, die hun vaders en companen juist zijn ontvlucht.
Ik weet, dat Molukkers niet zonder reden vechten en zeker geen strijd uitlokken of laten escaleren om de escalatie zelf. Ik roep beide partijen dan ook op om de zaken uit te praten en niet op de spits te drijven. Maar dit zal vooral aan de Marokkaanse gemeenschap liggen. Blijf de straat en de staat claimen en de maat is een keer vol, zelfs voor de kaaskoppen,voor wie de rand langzaam maar zeker bereikt wordt. Een maatschappij is, wat de mensen ervan maken. Wie oorlog wil, krijgt gemakkelijk oorlog, maar voor vrede moet worden gestreden. Waar gaat de strijd om?
zie hier een actuele 'discussie'
(reacties te lezen van onder naar boven)
zie ook hier
Ik wil de Molukse gemeenschap hierbij een hart onder de riem steken. Ik weet wel waarom het gaat, maar ik spreek het niet uit. Ik ken culemborg en ik ken de molukse gemeenschap. Jullie zijn dappere en beduchte strijders en eensgezind. Nederland heeft jullie mensen ooit in de steek gelaten en daar past alleen schaamte van onze kant voor. Maar op enkele wanhoopsdaden na zijn jullie trouw gebleven aan de plek waar jullie, al dan niet door omstandigheden gedwongen, een nieuw vaderland hebben gevonden. Anders is het met mensen, die hier ongevraagd zijn gekomen om hun eigen ellende te ontvluchten, hier gastvrijheid en alle faciliteiten hebben ontvangen, en in ruil daarvoor zich tegen het gastland hebben gekeerd, aan alles en iedereen schijt hebben en dezelfde omstandigheden hier willen creëren, die hun vaders en companen juist zijn ontvlucht.
Ik weet, dat Molukkers niet zonder reden vechten en zeker geen strijd uitlokken of laten escaleren om de escalatie zelf. Ik roep beide partijen dan ook op om de zaken uit te praten en niet op de spits te drijven. Maar dit zal vooral aan de Marokkaanse gemeenschap liggen. Blijf de straat en de staat claimen en de maat is een keer vol, zelfs voor de kaaskoppen,voor wie de rand langzaam maar zeker bereikt wordt. Een maatschappij is, wat de mensen ervan maken. Wie oorlog wil, krijgt gemakkelijk oorlog, maar voor vrede moet worden gestreden. Waar gaat de strijd om?
zie hier een actuele 'discussie'
(reacties te lezen van onder naar boven)
zie ook hier
zondag 13 september 2009
Huishoudelijke mededeling: Ingezonden stukken
Geachte lezer,
De laatste tijd wordt me door mensen gevraagd of ik teksten van ze wil publiceren op Vroeg of Laat. Tot nu toe was ik daartoe bereid, om reden, dat de mensen over het algemeen goed schrijven en een helder verhaal houden. Maar ik wil daarvan terugkomen en in het vervolg niet, dan slechts bij hoge uitzondering ingezonden stukken plaatsen. De reden hiervoor is, dat ik Vroeg of Laat voor mezelf herkenbaar en overzichtelijk wil houden.
Op dit moment denk ik aan een verandering in opmaak en misschien dat er een aparte rubriek 'Ingezonden' gaat komen, maar hoe ik het precies wil inrichten weet ik nog niet. Wat dat betreft is de standaard blogger-indeling nogal beperkt en ik ben geen HTML-tovenaar om het zacht uit te drukken.
Mensen die denken toch een tekst te hebben die bij Vroeg of Laat past zijn vrij om die op te sturen. De beslissing om te plaatsen blijft echter geheel aan de redactie (d.i. Daan en/of ondergetekende) en voor die beslissing hoeft geen reden te worden opgegeven.
Wel wil ik zeggen, dat ik het van het grootste belang vind, dat mensen schrijven en hun gedachten onder woorden en onder de aandacht brengen. Het zelf nadenken en het formuleren van conclusies is een kunde die in het onderwijs steeds minder aan bod komt. Het internet biedt daartoe voor iedereen mogelijkheden en is een leerschool die wat taal betreft betere resultaten oplevert dan het reguliere onderwijs.
Daarom wil ik tegen de mensen zeggen: Schrijf! Publiceer het waar dat mogelijk is. Stuur je teksten op of begin je eigen weblog, al is het maar voor één artikel. Niemand legt dan druk op je en je kunt schrijven wat, wanneer en hoe je wilt. Iedere generatie heeft weer nieuwe schrijvers nodig. Hoe wordt kennis anders doorgegeven? De beste leerschool is het doen.
De laatste tijd wordt me door mensen gevraagd of ik teksten van ze wil publiceren op Vroeg of Laat. Tot nu toe was ik daartoe bereid, om reden, dat de mensen over het algemeen goed schrijven en een helder verhaal houden. Maar ik wil daarvan terugkomen en in het vervolg niet, dan slechts bij hoge uitzondering ingezonden stukken plaatsen. De reden hiervoor is, dat ik Vroeg of Laat voor mezelf herkenbaar en overzichtelijk wil houden.
Op dit moment denk ik aan een verandering in opmaak en misschien dat er een aparte rubriek 'Ingezonden' gaat komen, maar hoe ik het precies wil inrichten weet ik nog niet. Wat dat betreft is de standaard blogger-indeling nogal beperkt en ik ben geen HTML-tovenaar om het zacht uit te drukken.
Mensen die denken toch een tekst te hebben die bij Vroeg of Laat past zijn vrij om die op te sturen. De beslissing om te plaatsen blijft echter geheel aan de redactie (d.i. Daan en/of ondergetekende) en voor die beslissing hoeft geen reden te worden opgegeven.
Wel wil ik zeggen, dat ik het van het grootste belang vind, dat mensen schrijven en hun gedachten onder woorden en onder de aandacht brengen. Het zelf nadenken en het formuleren van conclusies is een kunde die in het onderwijs steeds minder aan bod komt. Het internet biedt daartoe voor iedereen mogelijkheden en is een leerschool die wat taal betreft betere resultaten oplevert dan het reguliere onderwijs.
Daarom wil ik tegen de mensen zeggen: Schrijf! Publiceer het waar dat mogelijk is. Stuur je teksten op of begin je eigen weblog, al is het maar voor één artikel. Niemand legt dan druk op je en je kunt schrijven wat, wanneer en hoe je wilt. Iedere generatie heeft weer nieuwe schrijvers nodig. Hoe wordt kennis anders doorgegeven? De beste leerschool is het doen.
Ingezonden - Taal, een hebbeding
Ik ben bijzonder geïnteresseerd in de wijze waarop mensen schrijven, niet zozeer in de inhoud. Als ik informatie wil opzoeken zal ik me wel fixeren op dat wat ik te weten wil komen, maar over het algemeen zoek ik de psychologie achter de tekst. Zo merk ik onder andere de evolutie van de (Vlaamse) maatschappij. Ik lees steeds vaker cynische opinies waar de gemeenschap echt geen boodschap aan heeft, al dan niet gecombineerd met een eeuwig gejeremieer over de politiek. Concreet gaat dit over hetgeen de media verspreiden en over teksten op het internet. Vaak ontbreekt de argumentatie geheel bij mensen en gieten ze van die onsamenhangende conclusies met een hoop pessimisme samen in een tekst.
Deze leeservaring is echter een soort uitdaging, want zulke teksten vertellen mij hoe ik de wereld zeker niet moet beschouwen. Ik leer eruit, ik leer van mensen die verbaal falen (denk maar aan politici die de processie van Echternach inzetten en dus weinig vooruitgang boeken, als ze al enige progressie zullen maken), ik leer van mensen die heel de tijd aan het leuteren zijn dat de wereld toch naar de vaantjes is… Ik leer van die mensen niet alleen het omgekeerde, namelijk positief te denken, maar ook mijn mening beter te staven in plaats van te zeveren zonder een onderbouwde opinie. Ze leren me met andere woorden hoe het niet moet. Daarom vind ik het erg belangrijk dat taal een plaats moet krijgen in het leven. Op een gegeven moment gooit men het kinderlijke van zich af (de ene al wat later dan de andere), maar dan moet men aan de buitenwereld kunnen tonen dat men ook serieus genomen kan worden. Dat kan door middel van taal. Het vergt ook een beetje mensenkennis. Die combinatie vind ik uitermate geschikt om de buitenwereld te begrijpen en te beïnvloeden. Want wie de taal beheerst, staat nooit nergens.
CartoonistHenning
[Update van de redactie op 15/09/1009]
Schrijver van bovenstaande is, na hier het water te hebben getest, een eigen weblog gestart. Wij wensen hem bij deze succes, inspiratie en veel genoegen bij zijn initiatief.
Deze leeservaring is echter een soort uitdaging, want zulke teksten vertellen mij hoe ik de wereld zeker niet moet beschouwen. Ik leer eruit, ik leer van mensen die verbaal falen (denk maar aan politici die de processie van Echternach inzetten en dus weinig vooruitgang boeken, als ze al enige progressie zullen maken), ik leer van mensen die heel de tijd aan het leuteren zijn dat de wereld toch naar de vaantjes is… Ik leer van die mensen niet alleen het omgekeerde, namelijk positief te denken, maar ook mijn mening beter te staven in plaats van te zeveren zonder een onderbouwde opinie. Ze leren me met andere woorden hoe het niet moet. Daarom vind ik het erg belangrijk dat taal een plaats moet krijgen in het leven. Op een gegeven moment gooit men het kinderlijke van zich af (de ene al wat later dan de andere), maar dan moet men aan de buitenwereld kunnen tonen dat men ook serieus genomen kan worden. Dat kan door middel van taal. Het vergt ook een beetje mensenkennis. Die combinatie vind ik uitermate geschikt om de buitenwereld te begrijpen en te beïnvloeden. Want wie de taal beheerst, staat nooit nergens.
CartoonistHenning
[Update van de redactie op 15/09/1009]
Schrijver van bovenstaande is, na hier het water te hebben getest, een eigen weblog gestart. Wij wensen hem bij deze succes, inspiratie en veel genoegen bij zijn initiatief.
vrijdag 11 september 2009
Ingezonden - Het is eenzaam aan de top
De top van de voedselketen wel te verstaan. Want hoewel wij, als zelfbewuste zoogdieren, op vele manieren gezegend zijn , zijn wij misschien door dezelfde eigenschap wel evenveel ‘vervloekt’. Misschien zou benadeeld een betere woordkeuze zijn voor een zogenaamde ongelovige zoals ik. Die woordkeuze ontbeert echter toch weer dat heerlijke dramatische effect.
Hebben wij zo’n gebrek aan natuurlijke vijanden dat wij ons tegen onze eigen kudde keren? Of moeten we eerder denken aan verschillende kuddes die door het zelfbewustzijn een zekere onnatuurlijke band met elkaar gekregen hebben? Is de menselijke achterdocht een bijproduct van onze intelligentie? De mens doet niets liever dan ongeïnformeerd zijn eerste indruk te laten vormen door verhalen van derden. Graag projecteren we die meningen dan ook meteen op gehele groepen die we voor het gemak maar even in een hokje hebben gestopt.
Ga ik nu de kant op van de doodgebloede discussie over acceptatie van Moslims? Nee natuurlijk niet, al zal dit vast en zeker een van de puzzelstukjes in het grotere verhaal zijn. Ik maak hier liever verder geen woorden aan vuil.
Angst. Natuurlijke angst. Zelfbehoud zit nog steeds in onze genen. Omdat wij, relatief gezien, zoveel verder ontwikkeld zijn dan een doorsnee zoogdier kunnen wij dit systeem dat de natuur ons meegaf als verdediging niet meer plaatsen. Ik hoef niet meer weg te sprinten voor een wilde panter als ik sta te grazen op de Veluwe. Wat zien wij dan als de bedreiging van ons leven? Ik ben van mening dat dit de andere mens is. De mens met andere overtuigingen, de mens met ander gedachtegoed. Kunnen wij ons voorstellen dat we overleven zonder huis of zonder buurtsuper voor eten? Nauwelijks. Onze luxe en overtuigingen zijn wij onbewust gaan koppelen aan overleven. Als ik mijn grillen niet meer kan beoefenen kan ik niet leven zoals ik wil, ergo: niet leven. Iedereen die dus anders over de invulling van mijn grillen denkt is een bedreiging voor mijn leven en zal ik aanvallen (verbaal of fysiek).
Ik snap dat mijn betoog vol gaten zit, schiet het lek, ik smeek u. Dat heet voor mij een leerproces. Kort samengevat is de mening - heel belangrijk dat woord: ik heb het niet over feiten - die ik heb als volgt:
In plaats van een gemeenschappelijk doel dat wij als intelligent leven zouden moeten nastreven en dat wij ook pretenderen na te streven, staat voor ons nog steeds de natuurlijke drang van individueel overleven voorop.
Een aanvullende vraag is dan ook: Is dit erg of hoort het zo te zijn? (“let it be let it be”).
Jorrit
Jorrit
Hebben wij zo’n gebrek aan natuurlijke vijanden dat wij ons tegen onze eigen kudde keren? Of moeten we eerder denken aan verschillende kuddes die door het zelfbewustzijn een zekere onnatuurlijke band met elkaar gekregen hebben? Is de menselijke achterdocht een bijproduct van onze intelligentie? De mens doet niets liever dan ongeïnformeerd zijn eerste indruk te laten vormen door verhalen van derden. Graag projecteren we die meningen dan ook meteen op gehele groepen die we voor het gemak maar even in een hokje hebben gestopt.
Ga ik nu de kant op van de doodgebloede discussie over acceptatie van Moslims? Nee natuurlijk niet, al zal dit vast en zeker een van de puzzelstukjes in het grotere verhaal zijn. Ik maak hier liever verder geen woorden aan vuil.
Angst. Natuurlijke angst. Zelfbehoud zit nog steeds in onze genen. Omdat wij, relatief gezien, zoveel verder ontwikkeld zijn dan een doorsnee zoogdier kunnen wij dit systeem dat de natuur ons meegaf als verdediging niet meer plaatsen. Ik hoef niet meer weg te sprinten voor een wilde panter als ik sta te grazen op de Veluwe. Wat zien wij dan als de bedreiging van ons leven? Ik ben van mening dat dit de andere mens is. De mens met andere overtuigingen, de mens met ander gedachtegoed. Kunnen wij ons voorstellen dat we overleven zonder huis of zonder buurtsuper voor eten? Nauwelijks. Onze luxe en overtuigingen zijn wij onbewust gaan koppelen aan overleven. Als ik mijn grillen niet meer kan beoefenen kan ik niet leven zoals ik wil, ergo: niet leven. Iedereen die dus anders over de invulling van mijn grillen denkt is een bedreiging voor mijn leven en zal ik aanvallen (verbaal of fysiek).
Ik snap dat mijn betoog vol gaten zit, schiet het lek, ik smeek u. Dat heet voor mij een leerproces. Kort samengevat is de mening - heel belangrijk dat woord: ik heb het niet over feiten - die ik heb als volgt:
In plaats van een gemeenschappelijk doel dat wij als intelligent leven zouden moeten nastreven en dat wij ook pretenderen na te streven, staat voor ons nog steeds de natuurlijke drang van individueel overleven voorop.
Een aanvullende vraag is dan ook: Is dit erg of hoort het zo te zijn? (“let it be let it be”).
Jorrit
Jorrit
donderdag 10 september 2009
Geen commentaar - Van samenwerkingverbond naar superdictatuur
Zo wordt de burger beziggehouden met volledig overtrokken rookverboden, alcoholverboden, ziekteangsten, energiebewijzen, hetze tegen rijken, constant egoïstisch aangewakkerde migratieproblemen en steeds nieuwe belastingen en stijgende prijzen om van de sluipende onderdrukking en het volledige wegnemen van de burgerrechten af te leiden. Wie dagelijks om de basis van zijn bestaan en met pesterijen moet vechten, heeft geen tijd om zich politiek te engageren en vormt zo dus geen gevaar. Hoe moet een tot het westerse levensminimum gereduceerde en bijna onmondige mens zijn kinderen democratisch opvoeden? Ook hier wil in de toekomst de niet gelegitimeerde staat als opvoeder fungeren.
Lees het hele artikel hier
Lees het hele artikel hier
woensdag 9 september 2009
zondag 6 september 2009
OM wil sneller 'straffen' maar de straffen blijven halfzacht
"Het Openbaar Ministerie in Amsterdam wil jongeren die zich schuldig maken aan straatcriminaliteit in de toekomst sneller en harder straffen", zo luidden de berichten in de regionale media deze week. Positief nieuws lijkt het. Maar verder lezend, wordt duidelijk dat, hoewel het plan bestaat om sneller te straffen, de straffen zeker niet harder worden. Men blijft vasthouden aan taakstraffen van maximaal 180 uur, zelfs voor roofovervallen. Sterker: men wil de taakstraffen laten uitvoeren in de eigen buurt. Dat zal het straattuig zeker niet afschrikken. Integendeel. Met de kennis in het achterhoofd, dat die taakstraffen niet meer inhouden dan een beetje lanterfanten op straat (in dezelfde buurt waar ze hun rotstreken uithaalden), met in de hand een knijper en een vuilniszak, zal hun status bij de buurtgenootjes er alleen maar door toenemen. Er gaat geen enkele afschrikking vanuit. Alweer een losse flodder dus, bedoeld om het publiek een rad voor ogen te draaien en de illusie te geven dat er harder tegen straattuig opgetreden gaat worden, terwijl hetzelfde halfzachte beleid gehandhaafd blijft. Wat ik me nu afvraag is: waarom prikt geen enkele journalist door dit verhaaltje heen? Worden berichten van het Openbaar Ministerie en andere instanties dan klakkeloos en kritiekloos overgenomen? Bestaat er in Nederland überhaupt nog zoiets als onafhankelijke en kritische journalistiek?
vrijdag 4 september 2009
Geen Commentaar - Laatste woorden Karst Tates
"Willem-Alexander is een fascist, hij is een racist. En ik wist dat de koningin hier zou komen."
Dit zijn volgens de vandaag uitgekomen rapporten rond de aanslag op Koninginnedag een van de laatste woorden van Karst Tates, de man die zichzelf in een klap wereldfaam verwierf. Volgens vrienden en familie was Tates tegen zo'n beetje alles en vond hij het koningshuis niks meer dan geldverspilling. Hij leek geen radicale beweging aan te hangen, maar hij zou extreem-rechtse sympathieën hebben gehad. Het lijkt echter niet dat zijn echte motief ooit nog boven zal komen.
Dit zijn volgens de vandaag uitgekomen rapporten rond de aanslag op Koninginnedag een van de laatste woorden van Karst Tates, de man die zichzelf in een klap wereldfaam verwierf. Volgens vrienden en familie was Tates tegen zo'n beetje alles en vond hij het koningshuis niks meer dan geldverspilling. Hij leek geen radicale beweging aan te hangen, maar hij zou extreem-rechtse sympathieën hebben gehad. Het lijkt echter niet dat zijn echte motief ooit nog boven zal komen.
donderdag 3 september 2009
Gedonder in de gelederen?
Haalt dit kabinet 2011?
Het is van tevoren niet te voorspellen waar een kabinet over zal vallen, daarvoor zijn de issues waar het zich voor gesteld ziet te complex en het gedrag van de afzonderlijke partijen te onvoorspelbaar. Maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de huidige status quo in grote moeilijkheden verkeert. Soms zijn kleine dingen een afspiegeling van grotere en de boosheid van Guusje ter Horst om het feit dat ze als laatste aan de beurt zou zijn in een kamerdebat, zodat ze haar boeltje pakte en wegliep onder het slaken van:
"Zijn jullie nu helemaal! Ik zit hier niet voor Piet Snot!", lijkt me illustratief voor de onderlinge sfeer. Het zijn zulke kleine dingen die de overtuiging in me opwekken, dat dit kabinet geen lang leven meer beschoren is. Achter deze uitbarsting schuilen diepere, onuitgesproken irritaties, als lekkages, die zich vaak op andere plekken manifesteren dan waar het water naar binnen komt.
Dat de politieke partijen zich na de zomervakantie nu welgemoed beginnen te richten op de aanstaande verkiezingen is duidelijk. Zo opent Job Cohen, de burgemeester van Amsterdam, de aanval op Geert Wilders en noemt het "een slechte zaak voor de democratie" dat Geert Wilders niet aan de gemeenteraadsverkiezingen deelneemt. Wat heeft hij daar als burgemeester mee te maken? Waarom komt hij nu met zo'n politiek verhaal, weken na het besluit van de PVV? En waarom zou de democratie daaronder lijden zoals hij beweert? Is het algemeen kiesrecht hiermee de nek omgedraaid of iets dergelijks? Nee, Job Cohen heeft van zijn partij al te horen gekregen wat de Haagse plannen voor hem zijn en zal zich de komende tijd in de slaafs overschrijvende media manifesteren als aanstaand hoeder van de samenleving. Beetje doorzichtig, maar ach... moet kunnen: over de rug van een ander je gelijk halen en Geert Wilders is natuurlijk een uitgelezen pispaal voor de Partij van de Armoe, die zelf tenonder gaat aan wortelrot en op deze manier nog even een facade van rechtschapenheid optrekt om het failliet van het eigen gedachten"goed" aan het zicht te onttrekken.
Maar Job Cohen, maakt u zich geen illusies. Uw partij is op sterven na dood en zal in de toekomst nog maar een marginale rol spelen in Nederland. Dus beperk uw Orwelliaanse tactieken nu nog maar even tot de Amsterdamse bevolking zolang u nog in deze positie mag verkeren. En wees blij dat de PVV niet in Amsterdam meedoet. Het zou de ondergang betekenen van uw linkse congsi in de Amsterdamse gemeenteraad (en deelraden) en in dat kielzog het einde van uw burgemeesterschap.
Het is van tevoren niet te voorspellen waar een kabinet over zal vallen, daarvoor zijn de issues waar het zich voor gesteld ziet te complex en het gedrag van de afzonderlijke partijen te onvoorspelbaar. Maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de huidige status quo in grote moeilijkheden verkeert. Soms zijn kleine dingen een afspiegeling van grotere en de boosheid van Guusje ter Horst om het feit dat ze als laatste aan de beurt zou zijn in een kamerdebat, zodat ze haar boeltje pakte en wegliep onder het slaken van:
"Zijn jullie nu helemaal! Ik zit hier niet voor Piet Snot!", lijkt me illustratief voor de onderlinge sfeer. Het zijn zulke kleine dingen die de overtuiging in me opwekken, dat dit kabinet geen lang leven meer beschoren is. Achter deze uitbarsting schuilen diepere, onuitgesproken irritaties, als lekkages, die zich vaak op andere plekken manifesteren dan waar het water naar binnen komt.
Dat de politieke partijen zich na de zomervakantie nu welgemoed beginnen te richten op de aanstaande verkiezingen is duidelijk. Zo opent Job Cohen, de burgemeester van Amsterdam, de aanval op Geert Wilders en noemt het "een slechte zaak voor de democratie" dat Geert Wilders niet aan de gemeenteraadsverkiezingen deelneemt. Wat heeft hij daar als burgemeester mee te maken? Waarom komt hij nu met zo'n politiek verhaal, weken na het besluit van de PVV? En waarom zou de democratie daaronder lijden zoals hij beweert? Is het algemeen kiesrecht hiermee de nek omgedraaid of iets dergelijks? Nee, Job Cohen heeft van zijn partij al te horen gekregen wat de Haagse plannen voor hem zijn en zal zich de komende tijd in de slaafs overschrijvende media manifesteren als aanstaand hoeder van de samenleving. Beetje doorzichtig, maar ach... moet kunnen: over de rug van een ander je gelijk halen en Geert Wilders is natuurlijk een uitgelezen pispaal voor de Partij van de Armoe, die zelf tenonder gaat aan wortelrot en op deze manier nog even een facade van rechtschapenheid optrekt om het failliet van het eigen gedachten"goed" aan het zicht te onttrekken.
Maar Job Cohen, maakt u zich geen illusies. Uw partij is op sterven na dood en zal in de toekomst nog maar een marginale rol spelen in Nederland. Dus beperk uw Orwelliaanse tactieken nu nog maar even tot de Amsterdamse bevolking zolang u nog in deze positie mag verkeren. En wees blij dat de PVV niet in Amsterdam meedoet. Het zou de ondergang betekenen van uw linkse congsi in de Amsterdamse gemeenteraad (en deelraden) en in dat kielzog het einde van uw burgemeesterschap.
dinsdag 1 september 2009
Waarom Brussel de perfecte hoofdstad van Europa is
Brussel is een begrip: zoals Den Haag synoniem staat voor Balkenende en De Brokkenbrigade, is Brussel hetzelfde als Europa. Brussel kan een merkwaardige keuze lijken: het is geen reusachtige stad, ligt niet centraal en in een van de armste staten van de originele Europese Unie. Toch is Brussel meer geschikt dan mensen, en zelfs Europarlementariërs vaak denken. Want wat is het geheim van Brussel, waarom is het onbetwist de hoofdstad van de Europese Unie?
België is een verdeeld land. Een bij elkaar geraapt land eigenlijk, dat als enige verbond hun haat tegen de Hollanders had. Nu de Nederlanders respectabele noorderburen zijn, lijkt er nog weinig over te zijn wat het Belgische volk verbindt. Belgie is dan ook meer een statenbond dan de bondsstaat die het pretendeert te zijn; de autonome parlementen van de autonome regios die ook nog eens verdeeld zijn onder drie verschillende talen voeren de facto het afzonderlijke bewind in hun deelstaten. De Belgische regering heeft dan ook amper controle over België zelf: zij kijken alleen maar naar het buitenland.
Maar wat is dan de vergelijking tussen een echte (toekomstige?) Europese staat en het huidige België? Dat is waarschijnlijk de twist tussen de verschillende volkeren, terwijl de politici volhouden dat er niks aan de hand is. Een van de redenen waarom een pan-Europese staat, en dus ook België, niet goed kan functioneren is de grote diversiteit aan talen en culturen in Europa. Nu ze buren zijn zullen de Duitsers en de Polen niks kwaads
over elkaar zeggen, maar als ze in één staat zitten zal de cashflow van het westen naar het oosten ongetwijfeld haat opwekken. En met de in Europa diepgewortelde geschiedenis van het eigen land, wie wil zijn staat dan nog opgeven? Wie wil zijn Nederland, Ierland of Oostenrijk nou opgeven aan een karakterloos 'Groot Europa'?
Feitelijk gezien kan de Europese Unie zich dan ook zover uitstrekken als het zou willen. Hoewel het zegt 'Europees' te zijn, lijkt dat geen grenzen te hebben. Rusland, Kazachstan, Israël en Azerbeidzjan doen immers ook al mee aan het Eurovisie songfestival. Het resultaat van zo'n monsterlijke Frankenstein-natie is niks minder dan interne strijd, die alleen maar opgelost kan worden door, inderdaad, meer politie, meer controle en voornamelijk minder privacy. Gelukkig wordt dat niet zo'n probleem. Brussel bereidt zich al voor op het zijn van de hoofdstad van een superstaat, met meer restricties voor burger, meer bevoegheden voor politie en leger, en meer controle op mensen die nóg niets gedaan hebben.
Dat is waarom Brussel de perfecte hoofdstad van Europa is.
België is een verdeeld land. Een bij elkaar geraapt land eigenlijk, dat als enige verbond hun haat tegen de Hollanders had. Nu de Nederlanders respectabele noorderburen zijn, lijkt er nog weinig over te zijn wat het Belgische volk verbindt. Belgie is dan ook meer een statenbond dan de bondsstaat die het pretendeert te zijn; de autonome parlementen van de autonome regios die ook nog eens verdeeld zijn onder drie verschillende talen voeren de facto het afzonderlijke bewind in hun deelstaten. De Belgische regering heeft dan ook amper controle over België zelf: zij kijken alleen maar naar het buitenland.
Maar wat is dan de vergelijking tussen een echte (toekomstige?) Europese staat en het huidige België? Dat is waarschijnlijk de twist tussen de verschillende volkeren, terwijl de politici volhouden dat er niks aan de hand is. Een van de redenen waarom een pan-Europese staat, en dus ook België, niet goed kan functioneren is de grote diversiteit aan talen en culturen in Europa. Nu ze buren zijn zullen de Duitsers en de Polen niks kwaads
over elkaar zeggen, maar als ze in één staat zitten zal de cashflow van het westen naar het oosten ongetwijfeld haat opwekken. En met de in Europa diepgewortelde geschiedenis van het eigen land, wie wil zijn staat dan nog opgeven? Wie wil zijn Nederland, Ierland of Oostenrijk nou opgeven aan een karakterloos 'Groot Europa'?
Feitelijk gezien kan de Europese Unie zich dan ook zover uitstrekken als het zou willen. Hoewel het zegt 'Europees' te zijn, lijkt dat geen grenzen te hebben. Rusland, Kazachstan, Israël en Azerbeidzjan doen immers ook al mee aan het Eurovisie songfestival. Het resultaat van zo'n monsterlijke Frankenstein-natie is niks minder dan interne strijd, die alleen maar opgelost kan worden door, inderdaad, meer politie, meer controle en voornamelijk minder privacy. Gelukkig wordt dat niet zo'n probleem. Brussel bereidt zich al voor op het zijn van de hoofdstad van een superstaat, met meer restricties voor burger, meer bevoegheden voor politie en leger, en meer controle op mensen die nóg niets gedaan hebben.
Dat is waarom Brussel de perfecte hoofdstad van Europa is.
Abonneren op:
Posts (Atom)
