Contraproductieve emoties

- Ingezonden -

Wij mensen zijn emotionele wezens die zich in al hun acties laten leiden door hun gevoelens. Door onze emoties overleven we en door die zelfde emoties hebben we dingen bereikt die ons verstand nooit voor mogelijk had kunnen houden. Ieder gezond verstand kan bedenken dat eens mens nooit zou kunnen vliegen, maar door gevoelens van nieuwsgierigheid die ons er toch toe hebben gedreven toch naar een manier te zoeken en gevoelens van angst die (de meesten van) ons er van hebben weerhouden om van een berg af te springen en kijken of het lukt, heeft de mens het voor elkaar gekregen een manier te vinden om te vliegen. Angst en nieuwsgierigheid zijn de basis van elke emotie en hebben mensen tot geniale vindingen gebracht en mensen van idiote dingen weerhouden. Individuele mensen dan, die zich laten leiden door hun eigen emoties. Maar als mensen deze emoties collectief beleven gaat het mis en doen mensen precies het tegenovergestelde van overleven.

Laat ik met angst beginnen, de angst voor de dood. Hoewel er mensen zijn die tegen beter weten in roepen, dat de regel niet voor hen opgaat zijn alle mensen van nature doodsangstig. Deze collectieve doodsangst heeft geleid tot het ontstaan van religies. Alle religies zijn immers gebaseerd op de angst voor de dood en wat na de dood komt. Omdat er verschillende religies ontstonden en mensen van nature xenofobisch zijn (iets dat ook weer te herleiden is tot logische angstgevoelens) , begonnen mensen elkaar al snel te vermijden, schuwen, haten en te vermoorden. Als mensen (zich) geen angst voor het leven na de dood (aan) hadden (laten praten) hadden ze met elkaar hoogstwaarschijnlijk eerder een stuk meer kunnen bereiken. Maar helaas: tot op de dag van vandaag moorden mensen elkaar massaal uit omdat ze hun collectieve angstgevoelens anders invullen. Maar hebben mensen geen angst om te overleven door op hun hoede te zijn en gevaarlijke situaties te vermijden? Ik vind van wel. Of al het religieuze moorden er op duidt dat ons emotionele systeem niet goed in elkaar zit of dat mensen hun verstand niet goed laten balanceren met hun gevoelens weet ik niet zeker, maar ik denk dat er sprake is van een combinatie van beide. Welke kant van de munt zwaarder weegt, daar ben ik nog niet uit.

Maar naast religie die voortkomt uit angst is er nog een ander uit de hand gelopen collectief overlevingsgevoel dat mensen onbedoeld tot homicidale gekken maakt, namelijk ideologie. Lenin, Stalin, Mao, Pol Pot, Hitler, Napoleon, allemaal voorbeelden van mensen die ongelooflijk veel mensen de dood in hebben gejaagd omdat ze collectieve gevoelens van nieuwsgierigheid in de praktijk brachten, nieuwsgierigheid naar hoe het anders en beter zou kunnen in de maatschappij. Hoewel de overheersende angst voor het vreemde is gebleven zijn er sinds de verlichting steeds meer mensen die zich laten leiden door nieuwsgierigheid in plaats van angst. In de Middeleeuwen was in Europa de angst absoluut en de nieuwsgierigheid stond op een laag pitje, iedereen MOEST aan de kerk gehoorzamen, men MOEST het geloof volgen. Het middeleeuwse tijdperk werd opgevolgd door de renaissance, en na de Renaissance kwam de Vrlichting. De verlichtingsfilosofen waren ontzettend nieuwsgierig; nieuwsgierig naar een betere samenlevingsvorm dan het uit vrome religie voortgekomen feodalisme. Dingen moesten anders! Dingen moesten beter! Voor het volk en ons allemaal. Veel mensen zagen hier wel brood in, ze wilden de dingen ook anders, er ontstond een revolutionair elan met de Franse revolutie tot gevolg. We weten allemaal wel wat types als Robespierre en Napoleon met de erfenis van de revolutie deden: tegenstanders van de revolutie en andersdenkenden moesten dood. In de eeuwen die daarop volgden zijn er meer mensen vermoord om tegenstellingen tussen opvattingen over hoe een samenleving moet functioneren dan om welk ander iets dan ook. Ideologie zaait dood, vooral de socialisten kunnen er wat van, de drie ergste moorddadige ideologen (u weet wie, ik heb ze samen met een paar anderen reeds genoemd aan het begin van deze alinea) voerden een vorm van socialistische politiek. En dat terwijl het socialisme in theorie zo’n prachtig systeem lijkt te zijn. Het is net alsof mensen gestraft worden voor onmogelijke fantasieën over een ‘betere’ wereld. Zou er dan toch een God zijn die net als Stalin mensen keihard afstraft als ze niet volgens zijn regels denken en leven? O wacht, nu ben ik precies bezig met iets waar ik het eerder over had. Ik ben mijn angst voor het onbekende aan het bestrijden met een vermeend godsbestaan. Laat ik er maar gauw mee ophouden, straks ben ik nog een profeet van de zoveelste religie die mensen vooral dood maakt.

Wat zou de wereld toch mooi zijn zonder religies en ideologieën…

MDV

(reactiemogelijkheid ook op NUjij)

bijna goed nieuws uit IJsland

Opeens een positief bericht op het NOS-journaal: Sascha de Boer meldde met een vrolijke twinkeling in haar ogen: "In IJsland hebben een aantal mensen een manier gevonden om uit de crisis te komen", waarna beelden verschenen van een wietplantage, en zakken met geoogste toppen. Ze vervolgde met de constatering, dat er in en om Reykjavik door de politie enkele wietplantages waren ontmanteld en ze besloot haar verslag met:
"De vraag is alleen: Kweken de IJslanders nu om hun zorgen te vergeten, of om er een centje bij te verdienen?"

Ik wil de redactie van het NOS-journaal vragen: Wat is er verkeerd aan als mensen, die al hun geld en toekomst hebben zien verdampen door de hebzucht van groot-bankiers, even hun zorgen willen vergeten? En ten tweede: Wat is er verkeerd aan als mensen om dezelfde redenen een "centje bij"verdienen? Het is geen centje bij: Het hele land is failliet!

Hier spreekt weer de politiek correcte ons-kent-ons betweterigheid-met-een-u-weet-wel-knipoog van het establishment. Niet alleen omdat "een centje bijverdienen" in Nederland natuurlijk al een misdaad op zich is en hevig wordt afgekeurd, en ook niet omdat "je zorgen vergeten" in ons neo-calvinistisch/socialistisch hier een doodzonde is, gelijkgesteld aan... o gruwel der verschrikking: aan de werld ontsnappen"... Nee, een grootschalige kweek van Hennep zou namelijk de financiële en economische redding van IJsland kunnen betekenen. Snelgroeiende planten met voedzame, olierijke zaden, bladeren die als veevoer en voor biobrandstof kunnen worden gebruikt, vezels waar vrijwel onverslijtbare stoffen van kunnen worden gewoven en last but not least een zeer gewilde vrouwelijke bloem, die alleen al in Nederland jaarlijks miljarden euro's aan handelswaar opbrengt (weer zo'n vies woord: handelswaar). Ook de Nederlandse staat incasseert hier voor vele miljoenen aan belasting. Reden temeer waarom legalisering van Marihuana nu serieus zou moeten worden overwogen, ook in Nederland.

Als ik de leider van een failliet of in hevige geldnood verkerend land zou zijn, zou ik het wel weten: Legaliseren en reguleren die handel en de industrie stimuleren. Geld verdienen en ook nog eens je zorgen vergeten. Welvaart en een tevreden volk. Wat wil je eigenlijk nog meer?

Het NOS journaal toont hier weer de (hoe kan het ook anders) provinciale kortzichtigheid van het zelfingenomen, op lucht gebaseerde vooroordeel, gebracht als een objectief nieuwsfeit.

Opnieuw terreuractie door para-militaire commando's in Pakistan

Het ziet ernaar uit dat, zoals ik vreesde, de nieuwe tactiek van het moslimterrorisme geen incidenteel gebeuren is, maar een trend. Inplaats van sukkels zichzelf te laten opblazen met bomgordels of -auto's, opereren er nu zwaarbewapende en goedgetrainde para-militaire commando's in groepsverband om zoveel mogelijk slachtoffers te maken en in dit laatste geval ook gijzelaars te nemen. Dit is een bijzonder verontrustende ontwikkeling. Een aanval als op Bombay zou in het westen desastreuze gevolgen hebben en de landen in burgeroorlogen kunnen storten. Het is in zoverre nog de vraag of het Westen (of welk afzonderlijk Europees land dan ook) wel een antwoord heeft op dit soort oorlogvoering. Guerillatactieken zijn altijd bijzonder effectief gebleken in de strijd tegen een overmachtige vijand. Op deze ontwikkeling moet adequaat gereageerd worden. Pakistan is verworden tot een belangrijker basis voor moslim-terrorisme dan Afghanistan. Moet dit land nog steeds beschouwd worden als de trouwe bondgenoot waar President Bush het toe bestempelde?

Schrijven

Ik kan goed schrijven, maar ik ben een slechte schrijver. Lui, onambitieus, snel gedesinteresseerd en slordig. Als er een idee in me opkomt, wil ik dat het liefst in één zin opschrijven, maar de taal is weersbarstig. Woorden vragen om uitleg en nuancering en voor ik het weet ben ik aan een lap tekst bezig, die vol zit met hiaten, onvolledig uitgewerkte ideeën, slordigheden en beweringen waar ik de bronnen van moet nakijken en vermelden.

Schrijven is een verschrikkelijke bezigheid, vergelijkbaar met het roeien van een boot door modder. Herschrijven en verbeteren is echter helemaal een straf, waar ik me zo weinig mogelijk aan wil wijden. Waarom kunnen ideeën niet gewoon in één zin, één woord of liever nog in een telepathische gedachtenflits overgebracht worden?

Toch is taal mooi. Ik hou ervan en kan er goed mee overweg. Kneedbaar, weerbarstig en vermoeiend. Vanwege mijn luiheid, ben ik zo'n drie jaar geleden op het internet gaan schrijven. Heerlijk was dat. Geen papiertjes met doorhalingen, halve verhalen en dito gedichten, geen mappen met aanzetten tot opera's en romans en geen zorgen over of iemand het wil publiceren, gewoon online werken, opslaan en weg ermee. Geweldig!

Na me twee jaar lang uitgeleefd te hebben op de Oncyclopedia Neerlandica (en andere wiki's), ben ik dit weblog begonnen. Het leven bestaat uit meer dan onzin, nietwaar? Nietwaar? Maar nu speelt mijn luiheid me parten. Tot mijn grote verbazing schrijven er op het Internet een aantal bijzonder begaafde schrijvers. Ik wil ze hier nu niet gaan opnoemen, daar wil ik later nog een stuk aan wijden, en zij zijn de reden dat ik hier te weinig schrijf. De meeste tijd besteed ik aan het lezen van hun artikelen en geregeld reageer ik erop. Die reacties lopen dan vaak uit, er volgt een gesprek of discussie en achteraf denk ik dan, dat ik die reacties mooi tot een artikel voor Vroeg of Laat zou kunnen omwerken. Maar ja, het staat nu daar al, dus waarom zou ik het hier nog en keer gaan overnemen? Lui lui lui. Daarom dacht ik in tweede instantie om hier dan naar die artikelen en gesprekken te verwijzen, maar dat staat ook weer zo ego-tripperig, zo van: kijk eens wat ík daar allemaal heb geschreven. Hopelijk heeft de lezer begrip voor dit dilemma.

Maar dan zult u misschien zeggen: Dan schrijf je toch gewoon een kletsverhaal over je eigen dilemma?
En dan zou ik zeggen: Een goed idee! Doen we meteen!
Waarvan akte.

Betaalt mijn generatie voor de lafheid van Balkenende?

Het was een vreemde situatie gisteren. Zo vreemd, dat zelfs de normaal zo stijve nieuwslezers bij RTL Z er grapjes over begonnen te maken. Eigenlijk had Balkenende om twaalf uur zijn begrotingsplannen al bij moeten lichten in de kamer en daarna zouden de vakbonden hun beurt krijgen. Balkenende echter kwam niet opdagen, en zo zat FNV-voorzitster Agnes Jongerius ietwat later zichzelf zo hard op de borst te kloppen met de overwinning, dat ze bijna geen handen meer overhield. Vervolgens kwam Balkenende alsnog, een half uur later dan verwacht, half mompelend zijn verhaal naar voren brengen. Er werden twee dingen duidelijk die dag:
1 - Niemand behalve de regering zelf was het met de maatregelen eens
2 - Er ging niets aan de maatregelen veranderd worden

Dit was een voor Balkenende ongekende powerplay, hoewel wel in zijn vertrouwde sferen. Na drie weken eigenlijk niet zo heel veel gedaan te hebben in het torentje, en daarna met halfzachte maatregelen naar buiten komen die ons niet gaan redden: dat is typisch CDA, typisch Balkenende en vooral heel typisch dit kabinet. De twee grootste troeven zijn het afschaffen van de door dit kabinet zelf ingevoerde vliegtaks, en het geleidelijk verschuiven van de AOW leeftijd naar 67. Voor elk opvolgend jaar verschuift de AOW leeftijd een maand richtng de 67, tot hij daar over 24 jaar vast aangeland is.

De kamer was woedend. Ze konden kritiek leveren wat ze wilden, sommige constructief (''We hebben twintig, dertig jaar nodig om uw rommel op te ruimen'' (Rutte, VVD)), sommige ronduit belachelijk (zo pleit GroenLinks voor investeringen in het openbaar vervoer - De vliegtaks moet bovendien blijven bestaan). De PVV liep zelfs boos weg, met de boze kreet dat het hier net Noord-Korea was.

Er is echter één ding dat ze bijna allemaal vergeten op te merken. Na tientallen jaren aanloop ontpopt de vergrijzing zich nu als een van de grootste problemen van onze maatschappij. Wordt dit probleem opgelost? Nee, het wordt lui en moeiteloos naar voren geschoven. De AOW-verkorting leidt tot grote besparing, maar over 24 jaar is iedereen van onder de 43 dus al met pension gegaan. De grotere lasten worden dus naar onder geschoven, voornamelijk naar de jongeren en mensen die net van school afkomen, de arbeidsmarkt opgaan.

Ook het probleem wordt doorgeschoven: de mensen die er nú iets aan kunnen doen, nee, die er nu iets aan moeten doen, laten het probleem liggen, en zorgen er met een dictatoriale maatregel voor dat de oppositie nies kan inbrengen. Dit is niet alleen de proloog naar een grote economische ramp rond 2040, maar dit is ook een volgende stap naar een dictatoriaal bestuur van Nederland.

Het Crisisakkoord zit vol met gaten, en is zo daadkrachtig als een rotte appel. Toch wil het kabinet dit er door loodsen, zonder ook maar enige tegenspraak te dulden. De grondwet spreekt tegen, Balkenende stemt voor. Dag democratie, dag economie, dag Nederland.

Edit: NuJij

Onverschrokken loodst dit kabinet ons door de storm

Ze zijn eruit, de mannen en vrouwen van stavast, op wie we onze hoop stellen in deze bange dagen. Drie weken spoedberaad tussen deze verlichte geesten om de crisis die Nederland bedreigt het hoofd te bieden. Het was hard werken, taboes zijn gesneuveld en er is een plan gemaakt om van deze crisis een mogelijkheid te maken tot vernieuwing en verbetering. En wat hebben onze leiders bekokstoofd om het land glorieus uit de crisis te laten komen? Welke zijn de onorthodoxe en ingrijpende, taboe-doorbrekende maatregelen die Balkellende aankondigde en waar we vast de borst voor moesten natmaken?

Awel: om de economie te redden wordt, o geniaal wonder van inzicht in de economische structuren, de VLIEGTAKS afgeschaft. De vliegtaks is namelijk de werkelijke oorzaak van de kredietcrisis en houdt onze economie in een verlammende greep. Afschaffen ervan zal de werkloosheid doen verdampen, banken en bedrijven weer gezond maken en het land doen doorstoten in de vaart der volkeren.
Dan als tweede:verhoging pensioengerechtigde leeftijd. Het idee is, we bestelen iedere burger voor zo'n 20.000 euro. lekker reservepotje om de verdampte miljarden van de pensioenfondsen mee aan te vullen. En ach, dat er de komende jaren minder werk zal zijn, en dat het bedrijfsleven helemaal niet zit te wachten op mensen die langer werken omdat er gewoonweg geen werk voor zal zijn, dat zijn natuurlijk reactionaire standpunten.

Ten derde: ehm.... tja.... verder hangt het van u af, waarde burger, want verder is alles op de lange baan geschoven tot.... ehm... ongeveer na de verkiezingen.
Er staat namelijk iets veel belangrijkers op het spel dan Nederland, namelijk de toekomstige carrières van deze bewindslieden en hun vriendjes: de commissariaten, directeurs- en CEO-posten en adviseurschappen. In het licht van deze prioriteiten kan er natuurlijk geen kabinetscrisis geriskeerd worden. Het staat wat slecht op je C.V.

Moest het kabinet nu drie weken hierover het hoofd breken? Ja natuurlijk. Eigenlijk hadden ze willen debatteren tot na de europese verkiezingen, maar dat is nog wat te ver weg, met al die maatschappelijke druk. We zijn gezegend met een dergelijke moedige daadkracht.

Nu ben ik zelf een leek op politiek gebied, maar in vijf minuten kan ik een aantal maatregelen bedenken, die duizend keer meer zoden aan de dijk leggen dan deze halfzachte en laffe, vlees-noch-vis uitkomst. Daar gaatie:

- stop ontwikkelingshulp. We hebben het geld nu zelf hard nodig en 90% verdwijnt toch in de zakken van corrupte machthebbers en op de salarisrekeningen van beroepsweldoeners;
- algehele immigratiestop en werkloze immigranten terugsturen naar hun land, desnoods met een bedrag, gelijk aan 2 of 3 jaar bijstandsuitkering;
-criminelen met buitenlands paspoort het land uit;
-stoppen met en snijden in adviesbureaus en de wildgroei van managersposten en adviesraden in onderwijs, gezondheidszorg en andere overheidsdiensten;
-Het mes in improductieve activiteiten bij de politie, zoals de overdreven nadruk op rapportage en administratieve taken.
-Het mes in non-productieve, subsidieslurpende linkse hobbyclubs;
-verlaging pensoengerechtigde leeftijd naar 63 jaar,
-een kwart van alle papier-ambtenaren naar huis. (die krijgen dan wel wachtgeld, maar ze houden de zaak tenminste niet meer op)
-investeren in duurzame energiebronnen als kernenergie en zonnecollectoren,
-stop alle subsidiëring aan religieuze clubs en scholen.
-oprichting van een bureau die de overhoudsuitgaven onder de loep neemt: welke uitgaven zijn im- of contraproductief?;
-Invoering van het basisinkomen voor iedere Nederlander, met de daarme gepaard gaande opheffing van RWW, AOW, kinderbijslag, huursubsidie en wachtgeldregelingen, gepaard gaand met een belastinghervorming;
-het mes in de publieke omroep;
-legaliseer softdrugs (verlichting van opsporings- en justitieel apparaat)

Maar dit zijn punten waar de moedige mannen en vrouwen die ons leiden niet eens over durven te denken, laat staan hardop praten. Ze weten donders goed, dat ze tussen twee vuren zitten en dat het uitsteken van een vinger tot blaren kan leiden. Daarom is de gedachtegang: We doen vooralsnog niets, schuiven alles op de lange baan, dan krijgt de PVV het na de volgende verkiezingen op zijn bord, die het natuurlijk (zo is de gedachtegang) geen jaar uithoudt, waarna de oude politieke garde het roer weer in handen kan nemen. Ondertussen zijn de rooskleurige mondiale topcarrières van de huidige volksverlakkers veilig gesteld en wie dan leeft, dan zorgt.

(Zie ook het artikel van Montijn + commentaren op het weblog van Stan de Jong.)

Edit: NuJij

Vrij

Op NUjij.nl een link naar het bericht dat Geert Wilders door het Franse ADDH aangeklaagd is wegens haatzaaien. Toen ik daar net een tirade had gehouden kreeg ik een stapeltje boeken van een kennis, die zijn boekenkast had opgeruimd en bovenop de stapel lag een gedichtenbundeltje van J. P. Heije. Ik sloeg het open en het eerste gedicht was zo toepasselijk, dat ik het maar meteen op NUjij plempte. Ook de lezers van Vroeg of Laat wil ik het niet onthouden. Ies Koeltoer.

Vrij

Vrij "Denken" mag je in ieder Land....
Gelukkig, dat geen mensch kan vinden een band
Waar men "Gedachten" mee kan binden:
Maar - in Ons Lieve Vaderland
Is zelfs het "Spreken" vrij, me-vrinden!
Uw Vaders hebben, met hun bloed,
Dat kostlijk goed
verworven,
En zijn ervoor gestorven!

Bewaar dat erfdeel als uw kracht,
Gij volk der vrije Nederlanden!
Geen macht
Omstrikke uw Woord met slaafse banden!
Neen! Waak bij dag en waak bij nacht
Dat Hoog noch Laag het aan kan randen.
En - wierp men ooit díé Vrijheid neer
Gij moet ze weer
verwerven
Al zoudt ge er ook voor sterven!

Jan Pieter Heije (1809-1876)

(uit de bundel: Kleine bloemlezing uit de Gedichten van Dr. J. P. Heije, Nederlandsche uitg. mij Amsterdam)

Godsdienst en vrouwen, Pure jaloezie?

Wat is het toch met de (monotheïstische) godsdiensten en vrouwen?
In het Judaïsme en het Christendom is het het oude verhaal: Eva werd na Adam geschapen, eigenlijk alleen om Adam te plezieren en daarna verleidde ze Adam to het eten van de verboden vrucht, waardoor de mensheid uit het paradijs geknikkerd werd en we nu nog met de erfzonde opgescheept zitten. Met andere woorden: alle ellende hebben we aan de vrouw te danken.
In deze tradities nemen vrouwen dan ook een ondergeschikte positie in. Gehoorzaamheid aan de man, die dichter bij God zou staan, etcetera, de voorbeelden van de tweederangs positie liggen voor het grijpen, Wat overal in doorklinkt, is dat de vrouw de man zou afleiden van een deugdzaam leven. Ontelbaar zijn de restricties die in de zogenaamde heilige geschriften aan vrouwen worden opgelegd.

Ook, en nog sterker komt dit aspect in de Islam tot uiting. De vrouw heeft een positie, volstrekt ondergeschikt aan de man. Vrouwen kunnen niet logisch denken, hun getuigenis is niets waard, of hooguit de helft van de man, wiens woord meer waard is dan dat van 2 vrouwen en in alles dienen ze te doen wat hun man hen voorschrijft. Enfin, ik ga hier de hele lijst niet opnoemen, alleen wil ik nog vermelden, dat één van de grootste godsdienstige grieven tegen vrouwen is, dat ze lustgevoelens opwekken bij de man. Reden waarom ze niet onbedekt het huis uitmogen of met mannen buiten de familie praten.

Vanwaar die haat en minachting voor vrouwen? Is, volgens hun eigen leer, niet alles, man zowel als vrouw een volmaakte schepping van een volmaakte god? Ik denk dat het antwoord is: pure, machteloze jaloezie.

Als we kijken naar de vertegenwoordigers van die godsdiensten, de priesters, dominees, Rabbi's en Imams dan zijn dat allemaal mannen. Vreemd, niet? Maar nog vreemder is, dat al die mannen bestaan, dankzij de vrouw die ze het leven schonk. Zonder de vrouw zouden ze niet eens bestaan. Hun moeder baarde ze, niet hun vader, en wat dat betreft, lijken vrouwen meer op god dan mannen, want vrouwen kunnen nieuw leven scheppen, iets wat mannen niet kunnen. Dat is even een domper op de feestvreugde. Eigenlijk is de man een incomplete vrouw!

Ik las ergens ooit, dat zoveel beeldend kunstenaars mannen zijn, omdat ze ter compensatie van het niet kunnen voortbrengen van nieuw leven, kunstwerken maken: kunstmatige scheppingen, die evenwel incompleet zijn, want ze leven niet. (Deze lijn zou doorgetrokken kunnen worden naar wetenschappers, die, gefrustreerd omdat ze het leven niet kunnen vortzetten, wanhopig zoeken naar antwoorden op het mysterie ervan)

Deze redenering kan men voor godsdienst ook stellen: De mens heeft een god in het leven geroepen, ter compensatie van de vrouwelijke goddelijkheid. Hij verzon een geestelijke werkelijkheid, ver verheven boven de onvolmaakte aardse, daarmee het leven dat de vrouw voortbrengt in diskrediet brengend. Het zit slim in elkaar, en miljarden mensen zijn erin getrapt en trappen er nog dagelijks in.

Maar hoe zit het dan met Adam en Eva? Laat ik al die vrome, vrouwenminachtende kerels even uit de droom helpen. De waarheid is:

De levende natuur is in wezen vrouwelijk.

Geslachtelijke voortplanting en dus het mannelijke aspect is een latere uitvinding in de evolutie. Ongeslachtelijke voortplanting was de basis. De eerste cellen deelden zich zonder bevrucht te hoeven worden en ook heden komt in de "lagere" organismen voortplanting zonder tussenkomst van een "mannetje" veelvuldig voor. Er was voor de evolutie van het leven in eerste instantie geen mannelijk element nodig, ergo: het eerste leven was vrouwelijk van aard. De scheiding in geslachten is in een latere fase gekomen, de biologen zijn van mening dat dit een antwoord was op het gevaar van uitroeiing door bacteriële en virale infecties. Er wordt immers iedere keer opnieuw een nieuw, onbesmet individu geboren, met een maagdelijk immuunstelsel.

Het is dus precies andersom dan in de bijbel staat: Eva werd het eerst geschapen en Adam werd later uit haar rib (een voor het leven relatief onbelangrijk lichaamsdeel) gemaakt. Het was een truc van de (in wezen vrouwelijke) natuur om het nageslacht van de soorten veilig te stellen en daarmee haar eigen toekomst. En met succes!

Het scheppingsverhaal in de bijbel is een leugen, verzonnen door jaloerse mannen, bedoeld om de vrouw te kleineren.

Edit: NuJij

Waar zijn alle kinderen heen?

Het zijn verontrustende cijfers. De bevolking van Europa krimpt met lichtsnelheid: bijna alle autochtone Europeanen, behalve het Islamitische Albanie, slagen er niet in om zichzelf te reproduceren. In elk land ligt het gemiddelde aantal kinderen per vrouw onder de benodigde 2,1, waardoor de bevolking krimpt. Volgens de trend zijn er in 2050 nog maar 59 van de 83 miljoen Duitsers over, en zal Rusland van 147 naar 114 miljoen inwoners krimpen. Dat is een trend die zich alleen onder de autochtone Europeanen voordoet: bij de gemiddelde immigrant ligt het geboortecijfer op 4,1. Hoe komt dit?

"De mensen van het Westen beginnen te verdwijnen" stelt de conservatieve schrijver Patrick J. Buchanan in zijn boek "Death of The West" Terwijl de bevolking van China, het Midden-Oosten en Afrika explodeert krimpt de autochtone bevolking van Europa, Noord-Amerika en Australie met een schrikbarend niveau. In 2050 zijn blanke Amerikanen een minderheid in eigen land: de schijnbaar onstopbare opmars van Mexicanen en Aziaten kan makkelijk opboksen tegen de vallende geboorte cijfers van de VS. Ondanks herhaaldelijk smeekbedes van Poetin, ligt het Russische geboortecijfer nog steeds op 1,3 kind per vrouw: een historisch laag punt, dat niks minder aanduid dan het algehele verdwijnen van een van de oudste naties op aarde.

Buchanan ziet rampspoed richting Rusland komen: in 2050 is het Verre Russische Oosten Chinees, en het Midde Russische Oosten compleet islamitisch. De dan nog 114 miljoen autochtone Russen leven bijna allemaal in het westelijke deel van Rusland, tussen de grenzen met Oekraine en Belarus en de Wolga in. Dit betekent het einde van een staat: de grote overmacht van Chinezen zal niks liever willen dan zich bij China aan te sluiten, en het midden van het land zal waarschijnlijk in de anarchie van seperatistische fracties vervallen. Om dit te voorkomen heeft de Russische regering alles geprobeerd: gratis kinderopvang, een vergoeding die stijgt per kind, een gigantische kinderbijslag die soms meer is dan de eigenlijk kosten van het kind, maar het is vergeefs. De Russen verdwijnen. In China heeft de regering alles geprobeerd: eenkindpolitiek, strenge controle op dit initiatief en zelfs staatspropagande voor condooms, de pil en andere voorbehoedsmiddelen, maar het is vergeefs. De Chinezen verschijnen overal, en zijn nog lang niet uitgegroeid.

Buchanan weet wel wat het probleem is: "Door het vrijmaken van echtgenoten, huisvrouwen en kinderen van de verantwoordelijkheid die familie is, hebben de Europese socialisten de crucialiteit van de familie geelimineerd. Als gevolg zijn georganiseerde families aan het verdwijnen. Zodra zij verdwenen zijn, verdwijnt Europa met hen mee." Volgens Buchanan heeft de Europese verzorgingstaat er voor gezord dat families overbodig zijn: door AOW, WAO, WW, WA-Jong en alles daaromheen is het niet meer nodig om terug te vallen op je familie, wat de band weer zou versterken. Alles wat wij nog nodig hebben is 'Big Brother' die ons verzorgt als een klein kind. Je familie kun je niet uitkiezen, maar je uitkering wel.

Buchanan ziet nog een sterk probleem: de ontkerkeling van het Westen. Volgens hem zorgden de kerken ervoor dat juist het familieverband, en de kleine gemeenschap, dat die cohesief bij elkaar bleven en elkaar steunden. Door de verregaande secularisatie, argumenteert hij, is de familie gewoonweg niet populair, een bevroren, burgelijk beeld uit de jaren zestig waar niemand meer op te wachten zit. De grootste bedreiging zit volgens hem in de abortus: in 2001 werden 1,4 miljoen abortussen uitgevoerd in de Verenigde Staten alleen. Is de secularisatie dan echt de zelfmoord van het Westen?

Misschien wel. Het is duidelijk dat religieuze mensen vaak meer kinderen krijgen dan atheistische, en dat religieuze mensen bijna geen abortus plegen in tegenstelling tot de atheistische. Maar is er nog een weg terug? Het is misschien mogelijk om via de regering de kerk weer als een institutie in te voeren, het is onmogelijk om terug te gaan naar de religieuze staat waarin het westen tot voor kort nog verkeerde. Het probleem moet realistischer aangepakt worden, en vanuit het probleem: waarom willen vrouwen geen kinderen meer? Waarom zegt 25% van de Italiaanse meiden onder de 21 nu al geen kinderen te willen?

De lasten van een moderne familie zijn groot, zeker als moeder ook nog werkt. Er is vooral een ding nodig: een draai van moraal. Hoewel kinderen vaak als last worden gezien, zijn zij nodig om onze beschaving en samenleving veilig te stellen. Als er iets is waar de regering zich mee bezig moet houden, is het het schuilen van de grenzen voor nog meer immigranten, en het omhoog krijgen van het geboortecijfer onder de autochtone bevolking. Daarnaast is het belangrijk dat de mensen die hierheen zijn geimmigreerd assimileren: dat die de waarde van het land overnemen. De geest van een natie leeft in de geest van mensen: niet andersom. Hopelijk zijn over 20 jaar de speelplaatsen en klaslokalen weer vol.

Discussie: NuJij

Google street view

Google street view is vandaag voor Amsterdam, Groningen en Rotterdam in werking getreden. Wandel door één van deze steden vanuit uw makkelijke bureaustoel. Ga naar Google Maps, zoom in naar één van de genoemde steden, of vraag naar de straat die u wilt bekijken en als u daar bent, sleept u het oranje mannetje naar de straat die u wilt doorlopen. De navigatiekaart blijft rechtsonder in beeld, en door op de witte pijlen te klikken wandelt u de hele stad door. Veel plezier. En als u zichzelf mocht tegenkomen, zwaai dan even.
zomaar een straat in Amsterdam: de Elandsgracht
wel is het zo, dat alleen hoofdwegen zichtbaar zijn, dus niet alle straten staan op de "kaart".

Update:
Er is begrijpelijkerwijs hier en daar beroering ontstaan over de privacy-aspecten hiervan en natuurlijk had ik daar iets over moeten schrijven. Mijn verontschuldigingen daarvoor. Het was pure luiheid van mijn kant. Om het goed te maken enkele links naar andere artikelen.


http://www.welingelichtekringen.nl/streetview-bezwaar-van-beau-en-naakte-kinderen.html.
http://www.independent.co.uk/life-style/gadgets-and-tech/news/google-street-view-forced-to-remove-images-1651311.html
http://www.thesun.co.uk/sol/homepage/news/article2333104.ece
http://searchengineland.com/google-streetview-naked-child-incident-reveals-anxiety-about-technology-17031

Vreemd genoeg laat men het in Nederland weer lankmoedig over zich heengaan, behalve dan Beau van Erven Dorens.

De Emotiemaatschappij.

Ligt het aan mij, of wordt er in Nederland steeds meer de nadruk gelegd op gevoelens, emotie? Als ik om me heen kijkt, vertoont het gedrag van de Nederlander steeds meer infantiele trekken en de belangrijkste daarvan is de volkomen overdreven aandacht voor gevoelens. Dat komt in veel onderdelen van de samenleving tot uiting.

Neem voetbal.
De manier waarop mensen zich op kunnen winden over deze sport, is verbijsterend. Weken voor een internationaal kampioenschap wordt het halve land opgezweept naar een oranje hysterie. Werkelijk Iédereen heeft er wat over te zeggen, de kranten en de televisie staan bol van, de commercie duikt erop met acties en verpakkingen, straten en huizen worden versierd alsof het bevrijdingsdag is en er wordt nergens anders meer over gepraat.

Dan, als het moment gekomen is, zit iedereen in belachelijke oranje uitrustingen en met dito infantiele hulpstukken zwetend en met uitpuilende ogen naar de eerste wedstrijd te kijken, en als die gewonnen wordt (De spelers reageren tijdens de wedstrijd op ieder incident ook overdreven emotioneel, zowel bij voorspoed als tegenslag), is het land te klein en het hemelse Jeruzalem binnen handbereik. De wedstrijd beheerst de volgende dagen alle gesprekken en het hele land is euforisch.

En dan de tweede wedstrijd. Nederland komt met 1 - 0 achter. Ach en Wee.... machteloze schreeuwen en woede, hartaanvallen, vertrokken gezichten, verkrampte vuisten... Maar dan de gelijkmaker en men juicht weer alsof het de wereldtrofee is. De spelers in het veld buitelen over elkaar en de trainer staat bijna te huilen van geluk.
En dan wordt de wedstrijd al in de voorondes verloren. Met één klap alles weg. De mensen dagenlang niet te pruimen en wekenlang te belazerd om die vloekende oranje vlaggen weer uit de straat te vrwijderen.
Wat heeft dit allemaal voor zin? Waarom al die emotie en zinloze verspilling van tijd en energie? Waarom die overdreven emotie? (Om nog maar niet eens van het bijhorende geweld eromheen te spreken). Het heeft allemaal een bijzonder hoog Jantje-lacht-jantje-huiltgegalte. Ik bedoel: Hoe kan een mens het ene moment volkomen hysterisch zijn en het volgende zwaar gedeprimeerd, afhankelijk van hoe een voetbal stuitert?

Maar Voetbal is lang niet het enige voorbeeld van de Emomaatschappij. De mensen lijken wel te leven voor instant bevrediging van het gevoel. Er moet gevoel zijn, en dat moet zo extreem mogelijk doorvoeld worden. Films en games moeten steeds gewelddadiger worden, want het gevoel moet steeds iets ergers hebben om nog geactiveerd te worden. Televisieprogramma's moeten steeds extremer en in de serieuze media-organen is het al niet veel anders. Nieuws moet sensationeel zijn. Interviewers voor de televisie en veel verslaggevers in de media zijn "gevoelsjournalisten" geworden, ze onderzoeken geen gebeurtenissen, maar de gevoelens van mensen daarbij. "Wat voelde u toen het gebeurde?" "Wat ging er allemaal door u heen?" Deze en tientallen andere variaties erop schijnen de voornaamste parate vragen te zijn van de hedendaagse interviewers. Let eens op een NOS journaal en de manier waarop het nieuws gebracht wordt door in het bijzonder Philip Freriks. Het valse sentiment druipt eraf en feiten en zakelijkheid zijn vrijwel volledig verdrongen door gevoeligheden.

Nog een voorbeeld: De overdreven wildgroei aan aandacht die er is voor slachtofferhulp, die zich, als het aan de hulpverleners en de media ligt moet uitstrekken tot alle familieleden, vrienden, kennisen, collega's, buren en huisdieren, ja, het hele Nederlandse volk, dat eendrachtig diep geschokt moet zijn. Zijn de mensen in Nederland emotionele kneusjes? Dat zou je wel denken als je dat zo hoort en ziet. Alsof we in emotioneel opzicht couveusekindjes zijn en de Nederlander zich geen raad weet met het leven en iedere tegenslag als traumatiserend ervaart.

En ook in de politieken de rechtsspraak is de gevoelscultuur steeds meer binnen komen dringen en nemen gevoelens een steeds een steeds zwaarder wegend argument in maatschappelijke kwesties. Men beschuldigt elkaar op onderbuikgevoelens te spelen, men praat over het recht om je niet beledigd te voelen of iets dergelijks (hebben gevoelens rechten? zijn ze wettelijk beschermd?) en het te hoop lopen tegen het kwetsen van de tere gevoelens van moslims als suikergoedallochtonen lijkt een speerpunt bij de linkse partijen. Ook spreekt het emogevoel uit de manier waarop de bewindslieden de mensen tegemoet treden: sussend, zalvend, geruststellend: Gaat u maar lekker en gerust slapen.

Wat is er aan de hand? Zijn we door onze welvaart weer kinderen aan het worden? Of moeten we weer kinderen worden aan de hand van pappa en mmama hulpverlener/staat? Het je zo overgeven aan gevoelens heeft iets pre-puberaals en bij volwassen mensen heeft het iets ziekelijks, iets zieligs. Ieder moment achter emoties aanjagen of ervoor wegvluchten heeft iets belachelijks, aan iedere emotie die er in je opkomt toegeven heeft iets lafs en onvolwassens. alsof je op de vlucht bent voor jezelf. Maar het is niet alleen belachelijk en infantiel, het is ook bijzonder gevaarlijk, niet alleen voor de persoon in kwestie, maar ook voor anderen. Het leven is een gevaarlijke onderneming, en de mens heeft in de evolutie en de geschiedenis kunnen overleven door zijn verstand te gebruiken. Een helder verstand veronderstelt en zekere mate van beheersing van gevoelens. Het beheersen van en het kunnen omgaan met je eigen gevoelens is één van de kenmerken die volwassenheid van onvolwassenheid onderscheidt.

Ik zou zeggen: "People, GROW UP!"
Behandel elkaar niet als kinderen.

Edit: Discussie op NuJij

Weer het NOS journaal

Wat moet je er nu van zeggen? Het is iedere dag 4 of 5 keer hetzelfde tenenkrommende schouwspel. Er is geen beginnen aan. In ieder item van het journaal wordt de journalistiek op de één of andere wijze (en er zijn er vele) geweld aangedaan. Het blijkt uit de keuze van hun onderwerpen, en hoeveel tijd ze eraan besteden (de onbenulligste en minst controversiële onderwerpen het meeste). Het blijkt uit de halve waarheden, de politiek en idealistisch gekleurde en subjectieve en subjectivistische (mooi woord zeg, geen idee of het bestaat) commentaren en "verslaggeving". Maar vooral, en dat valt alleen en vooral de mensen op die hun informatie van het internet halen, gaat het om de onderwerpen die men níét aan de orde laat komen. De weglatingen, het negeren van maatschappelijke ontwikkelingen in binnen- en buitenland, alles wat niet in hun beperkte wereldbeeld valt, bestaat niet, en dat is nogal wat.

Mijn belangrijkste vraag is nu: gebeurt dit allemaal uit domheid, onwetendheid en simplisme, of zit er een bedoeling achter de manier waarop door het NOS Journaal "nieuws" wordt gebracht? Het NOS journaal heeft namelijk een bijzonder grote invloed op de publieke opinievorming in Nederland. Hoewel ik altijd van mening was, dat het journaal bedoeld was om ook door mensen met een IQ van 35 begrepen te worden en daarom zo infantiel en misleidend was, neig ik de laatste tijd steeds meer naar de overtuiging, dat het journaal van begin tot eind samengesteld wordt op moedwillige en valsaardige politieke kleuring en dito correctheid. In dat geval is het feitelijk een propaganda-apparaat van de heersende macht en de politieke staus quo. In een tijd van toenemende spanning is dat een gevaarlijk instrument. In plaats van de mensen attent te maken op de realiteit, wordt de kijker op het verkeerde been gezet (gehouden) en misleid, waardoor diens mening op valse gronden berust. Manipulatie dus.

Een actueel schrijnend voorbeeld van de politieke inkleuring door het NOS journaal (wie oplet kan ze er dagelijks uitpikken) geeft Joost Niemöller op zijn (1e klas) weblog.

zie ook hier.

Geen commentaar - 99% daders straatovervallen allochtoon

"‘Ongeveer 45 procent van de verdachten, blijkt uit de politiecijfers, is van Antilliaanse afkomst, 38 procent komt uit Marokko. Een 16 procent heeft zijn wortels in Turkije dan wel Oost-Europese landen, 1 procent is van Nederlandse origine.’"

Boilingpoints

Geen Commentaar - Belasting is gesanctioneerde roof

"We spreken van roof als je eigendom je wordt afgenomen onder bedreiging van geweld, zonder dat je een ander schade hebt toegebracht die je vervolgens weigert te vergoeden. De staat maakt zich hieraan schuldig door ons te dwingen de helft van wat we verdienen af te staan, door een belastingdeurwaarder vergezeld door een bewapende agent op ons af te sturen als we niet betalen. Dit gebeurt op basis van wetten (die de staat zelf heeft gemaakt), vandaar de term “gelegaliseerde” roof."

Toine Manders

een foutdag

Vandaag gaat er van alles verkeerd. Mijn "e"-toets is kapot, afbeeldingen worden door photobucket geweigerd en nu kan ik de linklijst hier niet bewerken, geen idee waardoor het komt. Ik parkeer de "elders in het web"links dus maar even hier.

Als eerste een college over de Constitutie door Michel Badnarik:

Gezichtsbedrog

Wij mensen scheppen de wereld zoals we die denken waar te nemen. De oneindige complexiteit en geheimzinnige energie waarin alles zijn bestaan heeft, wordt door onze zintuigen gefilterd, dan wordt het doorgelatene door de hersenen geconceptualiseerd, en dit concept nemen wij als "de" werkelijkheid aan. Feitelijk zijn onze hersenen magische instrumenten, waarmee we iedere ochhtend bij het ontwaken een ("de") wereld, het ons bekende universum scheppen Die schepping noemen we "de materiële werkelijkheid".

Een en ander heeft te maken met de beperkte waarneming van onze zintuigen, die slechts een klein gedeelte van de wereld om ons heen tot ons bewustzijn toelaten. In plaats van getrouwe waarnemers, zijn het filters, die slechts een fractie doorlaten van de energieën waaruit het universum bestaat. Zo is wat wij licht noemen, slechts een heel smalle strook van het spectrum van alle electromagnetische trillingen waaruit het heelal bestaat, en nemen we maar een heel beperkt gebied van trillingen uit het auditive spectrum waar, en dat noemen we "geluid". De rest bestaat voor ons niet.

Dat wat wij de wereld noemen een interpretatie en een schepping is, is leuk aan te tonen door middel van het bedriegen van de zintuigen. De mens vertrouwt het meeste op zijn ogen. Als het gezien wordt is het echt. Maar is dat wel zo? Eén van de manieren waarop de hersenen werken, is om betekenis en samenhang te scheppen in wat de zintuigen doorgeven. Zo zien mensen (meer of minder) makkelijk gezichten (of andere beelden) in rotsformaties of wolken, en vleermuizen in inktvlekken. Wat vooral van belang is om te weten, is dat de hersenen geen twee verschillende (tegengestelde) "werkelijkheden" tegelijk kunnen bevatten. Met andere woorden: Het waargenomen beeld is dwingend. Ook is het moeilijker om een eenmaal aangenomen beeld ongedaan te maken, dan het scheppen ervan. Zo is het heel moeilijk om een eenmaal gezien gezicht in een verfvlek weer te ont-zien en gewoon de verf te zien, zonder gezicht. We zitten als het ware gevangen in een wereldbeeld.

- edit - aangezien er is verkeerd ging met de afbeelding, komt hier nog een verklarende tekst, zodra de afbeelding terecht is. Excuses.

het wordt allemaal in onze hersenen gefabriceerd. Onze hersenen scheppen de wereld.

Voor meer gezichtsbedrog, zie: Mighty optical illusions

Tjielp Tjielp

is het ietwat infantiel klinkende thema van de Boekenweek 2009. Aan de hand van de reclamefilmpjes is het duidelijk, dat het over dieren gaat, maar waarom dit dan niet gezegd wordt is onduidelijk. Misschien is dat politiek incorrect geworden sinds er een partij voor de dieren in de tweede kamer zit. Maar goed, we gaan niet moeilijk doen, het is de boekenweek en het moet leuk blijven, nietwaar? Dus laten we er maar van uitgaan, dat tjielp tjielp niet over de met uitsterving bedreigde mus gaat. Het verwijst voor ingewijden natuurlijk naar het gedicht "De Mus" van Jan Hanlo, dat immers uit niets anders bestaat dan herhalingen van het woord "Tjielp". Ok, nu komen we ergens. Mussen, vogels dieren. Aha! Dieren en geluid. Maar wat moet ik met de connotatie met de vijftigers? hm.. vijftigers die over dieren schreven. Lastig. Die zoeken we even op.

Nou ja, toch maar dieren dan, en in het bijzonder vogels. Dieren en geluiden. Nou, het was even puzzelen, maar we zijn eruit. Iedereen alvast een gelukkige Boekenweek 2009 gewenst.

(wordt vervolgd)

Wie heeft er vijanden nodig met zulke bondgenoten?

In Lahore, Pakistan, is er door een groep van tien tot twaalf zwaarbewapende (raketten, handgranaten, automatische geweren!) mannen een bloedige aanslag gepleegd op het nationale cricketteam van Sri Lanka. Hierbij raakten zes sporters, de coach en een aantal agentn gewond en vonden er acht mensen de dood: 6 politieagenten en twee burgers. Het lijkt erop, dat de aanslagplegers na hun mislukte aanval ongehinderd wisten te ontsnappen.

Ach ja, Pakistan....
Maar wacht eens even... Is Pakistan niet één van de belangrijkste bondgenoten van het Westen (o.l.v. Amerika), tegen het internationale terrorisme? En is Pakistan niet ook het land, waar Osama Bin Laden zich schuilhoudt, waar de Taliban als een soort recruteringsbureau en hoofdkwartier/trainingscentrum voor de Internationale Jihad en al Qaida fungeert? Is Pakistan niet het land waar de oppositie met kogels uit de weg wordt geruimd en het aantal terreuraanslagen sinds de oorlog in Afghanistan alleen maar is toegenomen? Kwamen ook de moordenaars in Bombay niet uit dat land, met zijn vrijwel ongecontroleerde grens naar Afghanistan? Het is een fraaie bondgenoot.

Over Mumbai/Bombay gesproken: De handelswijze bij die aanslag is vrijwel gelijk aan deze. Een tiental zwaarbewapende, weldoorvoede en goedgetrainde jonge mannen, die een gerichte aanslag op (een groep of groepen) burgers (al of niet beveiligd) uitvoert (met als verschil, dat de aanvallers deze laatste keer ongestraft weg konden komen).
Dat is een zorgwekkende ontwikkeling, want het betekent een nieuwe fase in de tactieken. In plaats van zelfgefabriceerde bomgordels en autobommen, uitgevoerd door geïndoctrineerde sukkels (m/v), zijn dit goed getrainde en dito gewapende en voorbereide commando's die het opnemen tegen de (semi-militaire) politie. Als het westen in Afghanistan actief blijft, zullen er met de Pakistaanse regering harde afspraken moeten worden gemaakt en concessies afgedwongen om deze broedplaatsen van Internationaal terrorisme uit te roeien, en als ze het zelf niet doen, desnoods door buitenlandse (westerse) troepen laten uitvoeren.

-update-
de gouverneur van de provincie Punjab. Minister Gabol wijst India aan als de schuldige. Het zou de wraak zijn voor Bombay. Dat lijkt me niet logisch. Waarom de Sri Lankese groep? Wat hebben die met die aanslag te maken? Het lijkt me eerder een poging om de spanningen tussen India en Pakistan te laten escaleren. En de aandacht van zichzelf af te leiden?

Welkom in de E.U.S.S.R.

Stel je voor. Er is een staat op de wereld, een grote éénpartijstaat, die eerst meerdere onafhankelijke landen omvatte, maar die zich nu, tegen de zin van de bevolking in, verenigd hebben Het parlement kent geen oppositie, en vertegenwoordigt het volk niet. Ondanks dat de mensen altijd tegen deze beslissingen zijn geweest, is hen geen keuze gelaten en hebben de politici achter hun rug om deze monsterstaat gecreëerd. Aan welke staat denk je nu? De Sovietunie? Waarschijnlijk wel. Het gaat echter misschien terugkomen, in een nieuwe vorm: De Europese Unie van Socialistische Soviet Republieken. Welkom in de wieg van de vrijheid.

Het was een beschamende vertoning, op 19 februari dit jaar. De nieuwe voorzitter van de Europese Unie, Vaclav Klaus, hield zijn toespraak voor de leden van het Europees Parlement. Was Vaclav dan zo'n rampzalige spreker? Nee. Eigenlijk was hij een spreker zoals we er meer zouden kunnen gebruiken in Brussel. Het beschamende waren de Europarlementariërs zelf. Zodra er Eurocynisme en kritiek op ons moderne Europese systeem in Klaus' zijn toespraak doorklonk, stonden enkele parlementsleden gewoon domweg op, en verlieten zij de zaal onder het toeziend oog van de andere Parlementariërs, waarvan sommigen luid boegeroep lieten horen. Dit was ooit de wieg van vrijheid van meningsuiting.

Wat is dan ook het probleem, het probleem met deze Europese Unie van ons? Misschien kan Vaclav je het beter zelf vertellen:

"De vraag die ik u wil stellen is puur een theoretische vraag: zijn jullie er echt van overtuigd dat voor elke stem die jullie geven, jullie iets beslissen dat hier beslist moet worden, en niet in de parlementen van de Europese staten zelf?"

"Daarnaast, het is overduidelijk, dat we het verder samenbinden van uitbreiden van de Europese bureaucratie zelf geen doel is, maar niet meer dan een werktuig om de echte doelen te bereiken. Dit is niets minder dan individuele vrijheid en economische voorspoed."

"Echter, de afgelopen twintig jaar, sinds de val van de muur, heb ik vaker gezien dat de gevoelens en angsten groter zijn onder degenen die een groot deel van de 20ste eeuw zonder vrijheid leefden, en het hoofd boven water moesten houden in een disfunctionele plan-economie. Het is geen verrassing dat deze mensen gevoeliger en reactionerer zijn tegen elke gebeurtenis die in een andere richting leidt dan in die van vrijheid en vooruitgang."

"In een normale parlementaire democratie steunen een deel van de parlementariërs de regering, en een deel de oppositie. In het Europese Parlement mist dit recept. Hier wordt maar één oplossing aangeboden en zij die het daar niet mee eens zijn worden als vijanden van Europa geportretteerd. Nog niet zo lang geleden leefde mijn deel van Europa onder een politiek systeem waar geen alternatieven waren, en dus geen parlementaire oppositie. Het was door deze bittere les dat wij leerden dat er zonder oppositie geen vrijheid is. Hierom moeten er altijd politieke alternatieven zijn.

Waar moeten wij het probleem zoeken in deze Europese Unie? Waarom loopt de samenwerking zo stroef? Waarom lijkt de enige toekomstvisie voor een sneller groeiende EU een oploop naar een autoritaire staat? Omdat het hele uitgangspunt van de Europese Unie verkeerd is. Er is niets mis met een Europese Unie. Sterker nog, wij als kleiner land hebben de vrijhandel en open grenzen tussen alle Europese staten heel hard nodig. Het is een van de grote voordelen van de Unie. Ook moet er een gezamenlijk defensiebeleid zijn: wij als land zijn afzonderlijk niet in staat om een noemenswaardig leger op te bouwen; als wij ons al continent goed organiseren kunnen wij het niveau van de VS evenaren.

Waar ligt het probleem dan? Het probleem ligt in het verlangen van het gros van de Europarlementariër om Europa tot een superstaat om te toveren. Het is onmogelijk om de cultuurverschillen tussen Duitsland, Frankrijk en Engeland te boven te komen. Als je 50 jaar terug aan een Fransman had verteld dat hij ooit in personele unie zou gaan treden met Duitsland had hij je uitgelachen: vandaag lijkt het er toch aan te komen. Een overwegend rechts land als Tjechië kan nooit een goed team vormen met een overwegend links land als Spanje: het nationalistische Italië zou nooit een team kunnen vormen met het door vakbonden geregeerde Frankrijk. De onmogelijkheid van deze lijkt niet door te dringen tot de mensen in Brussel.

Europa is een mooi streven, een verplicht streven zelfs, één van de medicijnen die het snel ziek wordende Europa kan redden. Net zoals bij elke medicijn is het echter niet gezond om te veel te nemen. Teveel Europa leidt tot een superstaat, een superstaat waarin de ene bevolkingsgroep altijd meer te zeggen heeft dan de andere en één waarin altijd de helft van de staten ontevreden is. Door steeds meer economisch zwakkere landen toe te laten die niet kunnen wachten om dichter bij West-Europa aan te schurken lijkt er geen einde te komen aan deze nachtmerrie.

Vaclav Klaus is maar voorzitter voor een halfjaar, en het lijkt mij niet te verwachten dat hij in staat is om het Brusselse bereaucratische mijnenveld te doorploegen in die korte tijd. Hij heeft echter wel meer gelijk dan Sarkozy ooit heeft gehad. Terwijl Sarko zijn poging deed om in de vorm van de Mediterrane Unie nog een superstaat te creëren, wijst Vaclav Klaus op ons het belang van onze Natie-staten zoals ze zijn. Altijd zullen wij moeten blijven vechten voor onze onafhankelijkheid. Als klein land hebben wij amper wat in de melk te brokkelen, maar zijn wij afhankelijk van de doorvoer van buitenlandse goederen door ons land. Wat is de gulden middenweg?

(Citaten uit de toespraak van Vaclav Klaus door de auteur vertaald. Bron)

Reageren? NuJij.nl

Hoe politici goede ideeën verzieken

Ik kom uit een a-politiek, progressief nest. Als kind hoorde ik in de gesprekken met de ouderen enthousiasme voor de Europese eenheid: vrij verkeer van personen, goederen en diensten, vrije vestiging van personen en bedrijven, net als de Benelux, het samenwerkingsverband tussen België, Nederland en Luxemburg. Nu is de E.U. er. En wat is het geworden? Een ongecontroleerd, geldverslindend en -rondpompend ambtenarenapparaat, met de pretenties van een superstaat. Een eigen parlement heeft het en er wordt geprobeerd een europese grondwet door te voeren.Er is zelfs een Europese Vlag! Maar inplaats van grenscontroles, is die grens nu overal en moet men zich overal legitimeren, laten fouilleren en onderzoeken. In plaats van een instrument voor vrijheid is de Europese Unie een reguleringskanon geworden en verandert het in een tiranniek monster, dat qua beslissingsbevoegdheid zelfs boven de staten wil staan

Heeft de generatie van mijn ouders een adder aan de borst gekoesterd?

De wereld draait door

Willem van Hanegem is als vanouds fel en recht voor zijn raap. No nonsens. Matthijs van Nieuwkerk begint het interview op zijn gebruikelijke cynische toon, maar bindt zich tijdig in, huiverig voor de onbuigzame uitstraling van Van Hanegem.
Ik kijk eigenlijk nooit naar DWDD. De presentator is een typisch links-vernederend type, met een hoge graad van semi-intellectuele botheid, verborgen achter een cynische semi-grijns, met ogen waar zo nu en dan een donkere, kwaadaardige gloed in ligt. Nooit te beroerd om Wilders in een kwaad daglicht te stellen en op zwakke punten aan te vallen. Vanavond deden ze dat door de genuanceerde en voorzichtige uitspraken van Hans Teeuwen tijdens Pauw en Witteman te verknippen tot 2 zinnetjes met de strekking: "Geert Wilders wil de Koran verbieden" en "Ik (Hans Teeuwen) ben het daar niet mee eens".
Door zo uit een aantal zeer genuanceerde uitspraken over gevoelige onderwerpen 2 zinnetjes te knippen, om zo de eigen boodschap over te brengen (Immers, je probeert Wildersstemmers en Han Teeuwenfans/sympathisanten van elkaar te vervreemden) is je begeven op een sterk hellend vlak. Een vlak waar de Publieke Omroep zich al langer op bevindt en die het karakter heeft van politiek gestuurde misleiding en manipulatie.