Wandeling in Het Gooi + update 2e afdruk

Gisteren gewandeld tussen Bussum, Naarden en Huizen.
Van de ca. 250 foto's die ik heb genomen is 90% waardeloos dan wel oninteressant.
Ten eerste word ik gefrustreerd door de camera en ten tweede had ik er meer tijd voor moeten nemen. Ik heb nog niet eerder landschapsfoto's gemaakt buiten de stad en ik heb gisteren veel geleerd van hoe het niet moet.

Maar vooral mijn camera frustreert me. Het is dan ook geen fotocamera, maar in eerste instantie een videocamera met fotostand. Maar ook dat is het probleem niet, dat is de bediening.

Ik ben gewend om scherpte en dergelijke met de hand in te stellen via de ringen en knoppen op de (lens van de) camera, maar bij deze gaat alles digitaal, via het display/scherm. Dat is bijzonder onhandig en bewerkelijk. Stel ik de camera echter in op 'intelligent automatisch' dan komt er bij teveel kleur- en lichtverschillen een kleurzweem op de opname. Die zweem is in veel gevallen behoorlijk, vooral bijvoorbeeld bij landschap met lucht. Achteraf kan ik dan wel het een en ander bijwerken, maar het gaat ten koste van de scherpte en de korrel en de kleuren worden dan meestal minder natuurlijk.

Wat de mensen hier ook schreven: met een 'goedkoop dingetje' zoals de camera van een GSM/smartphone heb ik betere opnames gemaakt van hetzelfde onderwerp dan met deze camera, een Panasonic HDC-HS60. Voor de gevorderde amateur dan wel semi-professional is deze camera, de prijs in aanmerking genomen, totaal ongeschikt. Daar komt bij, dat de bediening en de handleiding niet eenvoudig zijn, zowel om te doorgronden als te bedienen en er een hoop toeters en bellen aan zitten die voor genoemde semi-professional volstrekt overbodig zijn, zoals gezichtsherkenning.

Maar goed, ik heb dat ding nu eenmaal en geld om betere riemen om te roeien te kopen heb ik niet.

Ik heb wel de macrostand uitgeprobeerd. zie hieronder.

Lentepadddestoel Geen idee hoe deze heet. Een Inktzwam?  Ongeveer een vinger hoog.

Hier dezelfde opname, waarin het contrast is verscherpt en de blauwe kleur wat verminderd is.

test + update

er gaat iets fout met de reacties. Dit is een testpagina en wordt binnenkort weer verwijderd. Of niet

Mensen die willen reageren raad ik aan om de tekst op te slaan voor u op 'verzenden' drukt, anders is de tekst misschien foetsie.

Update (op advies van Breinbrouwsels om googlezoekers te lokken):

Testes, Testikels, Testosteron, Attest, testvlucht,  crashtest.

Woonboten Jacob van Lennepvaart

Prinsengracht met pleziervaart

Het was mijn voornemen om iedere dag een foto te plaatsen, als een soort  fotodagboek, maar ik ga er niet iedere dag op uit, dus hieronder een plaatje van verleden jaar zomer. In tegenstelling tot de Keizersgracht is de Prinsengracht een gewilde gracht voor zowel rondvaartboten als  plezierbootjes.

Vondelpark

Ik heb dus al enkele weken een weerstand tegen schrijven, gepaard gaand met een lichtelijke (of liever gezegd zwaartelijke) depressie. Ik zal de geachte lezer hier op dit moment niet mee vervelen.

Gisteren door het Vondelpark gefietst, dat door het schitterende lenteweer in één klap afgeladen druk was. Amsterdammers zijn sowieso een volk van levensgenieters om niet te zeggen hedonisten geworden. Zodra de zon maar even schijnt stromen de terrassen en het Vondelpark vol, of het nu woensdag of zondag is

.

Lentezon

Om vast wat op de lente vooruit te lopen een foto van verleden jaar, ik meen uit april.

Lijnbaansgracht monochroom

In 'Breitnerlicht' ;)

Overal en nergens thuis

David, leeuw en zeebonk in de lentezon

Lijnbaansgracht en het licht

Over geen enkele foto van de circa 30 die ik van de Keizersgracht maakte ben ik tevreden, dus dat laat ik even zitten. Het fotograferen van grachten is sowieso een wat saaie aangelegenheid en het is maar hoe het licht valt. Want dat maakt een foto volgens mij tot een min of meer geslaagde foto: de lichtval. Het is de lichtval die bepaalt wat er van de schoonheid die overal te vinden is wordt uitgelicht en het is het licht dat me heeft gesuggereerd om een camera te kopen en de plekken te registreren die het licht voor me uitkoos. Iets wordt vaak gezien in een fractie van een seconde en een halve minuut later of een halve meter meer naar rechts of links en het beeld is weg.

Van techniek weet ik niks. Ik laat het allemaal aan de automatische instelling van de camera over en achteraf werk ik het contrast waar nodig iets bij en probeer ik  de (het?) kleurzweem, waar dat zich voordoet te verminderen. Het nadeel van deze bewerkingen is echter, dat de scherpte van de details afneemt,  of liever, er een grovere korrel ontstaat. Met het accentueren van kleuren ben ik heel voorzichtig, ook omdat ik met wat minder fijne beeldbewerkingsprogrammatuur werk.

Geen Keizersgracht dus, maar de Lijnbaansgracht, omdat daar het licht viel.

klik voor 1600x900px

Keizersgracht (+ update/correctie)

Vanmiddag ben ik de Keizersgracht door de ogen van een amateurfotograaf gaan bekijken. Dat viel in visueel opzicht bar tegen. Het bracht me zelfs  in een anti-poëtische stemming, wat ongeveer zo zou gaan:

Keizersgracht, kale gracht
van de ringgrachten de meest saaie gracht.
Troosteloos staan de onopvallende notarishuizen
te zuchten,
onverschillig voor de mens,
gelijk in zon of schaduw.

geen leven op straat geen winkels geen arken,
zelfs geen doorgaand verkeer behalve
voor wie er moet zijn of parkeren

op het water waterfiets, plezier- noch rondvaart.

De toeristen zien geen reden
om van de drukke dwarsstraten af te slaan
onuitnodigend staan daar de strenge panden


Nou ja, enzovoort. Ik ben niet zo in de stemming om dat allemaal uit te gaan werken maar ik zal even kijken of er toch nog iets leuks zit tussen de plm 50 foto's die ik genomen heb. Er was trouwens ook iets met het licht. Het was allemaal erg vlak op visueel gebied. Een hemelsbreed verschil met de Prinsengracht, die bruist van leven en kleur.


Ik wilde de hele Keizersgracht aflopen, met als tussenstop nummer 553 op verzoek van aussie met haarn kar vol honden  (De hond is 1 van de dieren in mijn totem), maar dat huisnummer bleek dus niet meer te bestaan. In de plaats daarvan, staat op de hoek van de Nieuwe Spiegelstraat, de Amsterdams antiekstraat,) Staat nu een pand van Hogan Lovell, dat een aantal huisnummers heeft opgeslokt. De tand des tijds laat niets ongemoeid. Enfin, toen het eigenlijke doel van mijn wandeling niet meer bleek te bestaan, had ik er genoeg van en ben ik naar huis gegaan. Een volgende keer pak ik het laatste stuk Keizersgracht tot de Amstel om het verhaal compleet te maken.

Die volgende keer pak ik het anders aan en neem ik er meer tijd voor. Nu alvast een subliminaal erotische brugdoorgang en morgen kijk ik of er een korte serie te maken valt over deze gracht.

Update/correcties:
Spiegel Plaza is fout. Het moet zijn: Hogan Lovell International LLP, een internationaal advokatenbureau. Wat die in de Nieuwe Spiegelstraat te zoeken hebben is me niet duidelijk, zo tussen de antiekwinkels. Ook meende ik dat aussie een man is. Excuses daarvoor. Erg slordig allemaal en ik heb het aangepast.

Klik voor groot

Hoek Brouwersgracht Lijnbaansgracht.

Maar dan ook echt de uiterste hoek, hoewel de hoek feitelijk rond is.

Halsbandparkieten

In compositorisch opzicht geen opzienbarende foto, maar  toch wel aardig om te tonen, aangezien de kolonie zich door heel Nederland verspreid heeft en tot duizenden exemplaren is uitgegroeid.

Prinsengracht met Westertoren

Ik hou erg van foto's met tegenlicht. Als de contouren en details in de verte dan nog vervaagd worden door nevel, schept dat m.i. iets mysterieus.

klik voor groot formaat

Heiïge eerste lentedag in de Jordaan

Mijn aandacht werd getrokken door de nevel die de straat naar achter toe steeds vager maakt. De mensen in de straat voegen weer leven toe aan het beeld. Het was de eerste zonnige dag van de lente en de warmte zorgde voor de mist.

klik voor groot formaat

Mijmering

Zonder de man die over het water uitkijkt zou de foto een stuk minder interessant zijn. De locatie is Jan van Galenstraat, de brug over de ringvaart, met links het politiebureau Marnixstraat,

Vogelvriend

Prinsengracht

Anachronisme

klik voor groot

Rembrandtpark: "De Hondjes" + update

"De Hondjes", 2  uitvergrote replica's van hoofdknikkende hoedenplankhondjes is naar mijn smaak een absurd uit de toon vallend object, maar met mensen erbij komt zo'n gemuteerd speelgoedbeest wat tot leven en levert het wel grappige beelden op. In de eerste foto schijnt de fietser verschrikt op te kijken naar het monsterlijke knuffelbeest en in de tweede schijnt de fietser zo snel mogelijk van dit gevaar weg te vluchten.

klik voor groot 1600x900

00x900

Update 4/4/212

Wat er 1 tel na de opname hierboven gebeurde werd door Roye7777777 vastgelegd

Rembrandtpark: zes bomen

Even genoeg van gemartelde bomen. Deze groep staat er, op het ene omgevallen exemplaar na,  (nog?) iets steviger bij.

klik voor groot formaat 1600x900

Rembrandtpark boom 3

Deel 3 van de horizontale bomen

Vergeet niet op de foto te klikken.

Update: Nu ik die foto zo eens goed bekijk vraag ik me af waarom die bomen zo toegetakeld zijn.

Rembrandtpark boom 2

U vraagt zich misschien af, waarom publiceert hij die takkenzooi. Wel, het viel me op, dat de mooiste bomen in het Rembrandtpark horizontaal groeien Ze zijn als hardlopers voorover op hun knieën gevallen en vanuit die positie groeien ze verder Ze zijn een toonbeeld van onwrikbare levenswil en kracht. sierlijk en grillig dansen de takken om hun gevallen stam, als een mens die geslagen is door het leven en ondanks de stormen verder groeit.

Mooie vormen voor foto's dus. Een gemakkelijk leven levert niet snel een interessant beeld op.

 

Rembrandtpark Boom 1

Ik weet de laatste weken vanwege een acute schrijfmoeheid niets te schrijven, vandaar de rare gedichten, waarvan de laatste nog het minst serieus genomen dient te worden.

Ik wil daarom eens kijken of dat met die afbeeldingen hier net zo goed lukt als in Wordpress, maar ik vrees het ergste wat het formaat betreft.

Even gewandeld in het Rembrandtpark. Een prachtige voorjaarsdag. De madeliefjes staken hun kopjes al boven het gras uit en de katten zaten in de wilgen. De knoppen dus, niet de beesten. Enfin, vanwege de schrijfweerstand die ik ondervind laat ik het hier even bij.

Woorden zijn spionnen

Een week geleden was het opeens voorbij
Dat wat ik deed stokte
alsof iemand een stop uittrok

Ooit wilde ik gaan schrijven
welke malloot verzint zoiets?
Dozen vol papier
Dozen vol verdriet
Dat gun je de mensen niet

Toen ik ging dichten was de waanzin de poort naar de hel
Somber en bizar zijn de kelders van de geest
Wie met vol verstand zou daarin willen graven?
Wie zou zich aan die modder willen laven?


Woorden zijn spionnen die oorlog verwekken
Dat is hun doel, dat is hun taak
Goden en duivels dansen in de maat
en de geest hoereert met het duister

Het was opeens voorbij
Ik liep op straat en de regen waste alles weg