Wie heeft er vijanden nodig met zulke bondgenoten?

In Lahore, Pakistan, is er door een groep van tien tot twaalf zwaarbewapende (raketten, handgranaten, automatische geweren!) mannen een bloedige aanslag gepleegd op het nationale cricketteam van Sri Lanka. Hierbij raakten zes sporters, de coach en een aantal agentn gewond en vonden er acht mensen de dood: 6 politieagenten en twee burgers. Het lijkt erop, dat de aanslagplegers na hun mislukte aanval ongehinderd wisten te ontsnappen.

Ach ja, Pakistan....
Maar wacht eens even... Is Pakistan niet één van de belangrijkste bondgenoten van het Westen (o.l.v. Amerika), tegen het internationale terrorisme? En is Pakistan niet ook het land, waar Osama Bin Laden zich schuilhoudt, waar de Taliban als een soort recruteringsbureau en hoofdkwartier/trainingscentrum voor de Internationale Jihad en al Qaida fungeert? Is Pakistan niet het land waar de oppositie met kogels uit de weg wordt geruimd en het aantal terreuraanslagen sinds de oorlog in Afghanistan alleen maar is toegenomen? Kwamen ook de moordenaars in Bombay niet uit dat land, met zijn vrijwel ongecontroleerde grens naar Afghanistan? Het is een fraaie bondgenoot.

Over Mumbai/Bombay gesproken: De handelswijze bij die aanslag is vrijwel gelijk aan deze. Een tiental zwaarbewapende, weldoorvoede en goedgetrainde jonge mannen, die een gerichte aanslag op (een groep of groepen) burgers (al of niet beveiligd) uitvoert (met als verschil, dat de aanvallers deze laatste keer ongestraft weg konden komen).
Dat is een zorgwekkende ontwikkeling, want het betekent een nieuwe fase in de tactieken. In plaats van zelfgefabriceerde bomgordels en autobommen, uitgevoerd door geïndoctrineerde sukkels (m/v), zijn dit goed getrainde en dito gewapende en voorbereide commando's die het opnemen tegen de (semi-militaire) politie. Als het westen in Afghanistan actief blijft, zullen er met de Pakistaanse regering harde afspraken moeten worden gemaakt en concessies afgedwongen om deze broedplaatsen van Internationaal terrorisme uit te roeien, en als ze het zelf niet doen, desnoods door buitenlandse (westerse) troepen laten uitvoeren.

-update-
de gouverneur van de provincie Punjab. Minister Gabol wijst India aan als de schuldige. Het zou de wraak zijn voor Bombay. Dat lijkt me niet logisch. Waarom de Sri Lankese groep? Wat hebben die met die aanslag te maken? Het lijkt me eerder een poging om de spanningen tussen India en Pakistan te laten escaleren. En de aandacht van zichzelf af te leiden?

Welkom in de E.U.S.S.R.

Stel je voor. Er is een staat op de wereld, een grote éénpartijstaat, die eerst meerdere onafhankelijke landen omvatte, maar die zich nu, tegen de zin van de bevolking in, verenigd hebben Het parlement kent geen oppositie, en vertegenwoordigt het volk niet. Ondanks dat de mensen altijd tegen deze beslissingen zijn geweest, is hen geen keuze gelaten en hebben de politici achter hun rug om deze monsterstaat gecreëerd. Aan welke staat denk je nu? De Sovietunie? Waarschijnlijk wel. Het gaat echter misschien terugkomen, in een nieuwe vorm: De Europese Unie van Socialistische Soviet Republieken. Welkom in de wieg van de vrijheid.

Het was een beschamende vertoning, op 19 februari dit jaar. De nieuwe voorzitter van de Europese Unie, Vaclav Klaus, hield zijn toespraak voor de leden van het Europees Parlement. Was Vaclav dan zo'n rampzalige spreker? Nee. Eigenlijk was hij een spreker zoals we er meer zouden kunnen gebruiken in Brussel. Het beschamende waren de Europarlementariërs zelf. Zodra er Eurocynisme en kritiek op ons moderne Europese systeem in Klaus' zijn toespraak doorklonk, stonden enkele parlementsleden gewoon domweg op, en verlieten zij de zaal onder het toeziend oog van de andere Parlementariërs, waarvan sommigen luid boegeroep lieten horen. Dit was ooit de wieg van vrijheid van meningsuiting.

Wat is dan ook het probleem, het probleem met deze Europese Unie van ons? Misschien kan Vaclav je het beter zelf vertellen:

"De vraag die ik u wil stellen is puur een theoretische vraag: zijn jullie er echt van overtuigd dat voor elke stem die jullie geven, jullie iets beslissen dat hier beslist moet worden, en niet in de parlementen van de Europese staten zelf?"

"Daarnaast, het is overduidelijk, dat we het verder samenbinden van uitbreiden van de Europese bureaucratie zelf geen doel is, maar niet meer dan een werktuig om de echte doelen te bereiken. Dit is niets minder dan individuele vrijheid en economische voorspoed."

"Echter, de afgelopen twintig jaar, sinds de val van de muur, heb ik vaker gezien dat de gevoelens en angsten groter zijn onder degenen die een groot deel van de 20ste eeuw zonder vrijheid leefden, en het hoofd boven water moesten houden in een disfunctionele plan-economie. Het is geen verrassing dat deze mensen gevoeliger en reactionerer zijn tegen elke gebeurtenis die in een andere richting leidt dan in die van vrijheid en vooruitgang."

"In een normale parlementaire democratie steunen een deel van de parlementariërs de regering, en een deel de oppositie. In het Europese Parlement mist dit recept. Hier wordt maar één oplossing aangeboden en zij die het daar niet mee eens zijn worden als vijanden van Europa geportretteerd. Nog niet zo lang geleden leefde mijn deel van Europa onder een politiek systeem waar geen alternatieven waren, en dus geen parlementaire oppositie. Het was door deze bittere les dat wij leerden dat er zonder oppositie geen vrijheid is. Hierom moeten er altijd politieke alternatieven zijn.

Waar moeten wij het probleem zoeken in deze Europese Unie? Waarom loopt de samenwerking zo stroef? Waarom lijkt de enige toekomstvisie voor een sneller groeiende EU een oploop naar een autoritaire staat? Omdat het hele uitgangspunt van de Europese Unie verkeerd is. Er is niets mis met een Europese Unie. Sterker nog, wij als kleiner land hebben de vrijhandel en open grenzen tussen alle Europese staten heel hard nodig. Het is een van de grote voordelen van de Unie. Ook moet er een gezamenlijk defensiebeleid zijn: wij als land zijn afzonderlijk niet in staat om een noemenswaardig leger op te bouwen; als wij ons al continent goed organiseren kunnen wij het niveau van de VS evenaren.

Waar ligt het probleem dan? Het probleem ligt in het verlangen van het gros van de Europarlementariër om Europa tot een superstaat om te toveren. Het is onmogelijk om de cultuurverschillen tussen Duitsland, Frankrijk en Engeland te boven te komen. Als je 50 jaar terug aan een Fransman had verteld dat hij ooit in personele unie zou gaan treden met Duitsland had hij je uitgelachen: vandaag lijkt het er toch aan te komen. Een overwegend rechts land als Tjechië kan nooit een goed team vormen met een overwegend links land als Spanje: het nationalistische Italië zou nooit een team kunnen vormen met het door vakbonden geregeerde Frankrijk. De onmogelijkheid van deze lijkt niet door te dringen tot de mensen in Brussel.

Europa is een mooi streven, een verplicht streven zelfs, één van de medicijnen die het snel ziek wordende Europa kan redden. Net zoals bij elke medicijn is het echter niet gezond om te veel te nemen. Teveel Europa leidt tot een superstaat, een superstaat waarin de ene bevolkingsgroep altijd meer te zeggen heeft dan de andere en één waarin altijd de helft van de staten ontevreden is. Door steeds meer economisch zwakkere landen toe te laten die niet kunnen wachten om dichter bij West-Europa aan te schurken lijkt er geen einde te komen aan deze nachtmerrie.

Vaclav Klaus is maar voorzitter voor een halfjaar, en het lijkt mij niet te verwachten dat hij in staat is om het Brusselse bereaucratische mijnenveld te doorploegen in die korte tijd. Hij heeft echter wel meer gelijk dan Sarkozy ooit heeft gehad. Terwijl Sarko zijn poging deed om in de vorm van de Mediterrane Unie nog een superstaat te creëren, wijst Vaclav Klaus op ons het belang van onze Natie-staten zoals ze zijn. Altijd zullen wij moeten blijven vechten voor onze onafhankelijkheid. Als klein land hebben wij amper wat in de melk te brokkelen, maar zijn wij afhankelijk van de doorvoer van buitenlandse goederen door ons land. Wat is de gulden middenweg?

(Citaten uit de toespraak van Vaclav Klaus door de auteur vertaald. Bron)

Reageren? NuJij.nl

Hoe politici goede ideeën verzieken

Ik kom uit een a-politiek, progressief nest. Als kind hoorde ik in de gesprekken met de ouderen enthousiasme voor de Europese eenheid: vrij verkeer van personen, goederen en diensten, vrije vestiging van personen en bedrijven, net als de Benelux, het samenwerkingsverband tussen België, Nederland en Luxemburg. Nu is de E.U. er. En wat is het geworden? Een ongecontroleerd, geldverslindend en -rondpompend ambtenarenapparaat, met de pretenties van een superstaat. Een eigen parlement heeft het en er wordt geprobeerd een europese grondwet door te voeren.Er is zelfs een Europese Vlag! Maar inplaats van grenscontroles, is die grens nu overal en moet men zich overal legitimeren, laten fouilleren en onderzoeken. In plaats van een instrument voor vrijheid is de Europese Unie een reguleringskanon geworden en verandert het in een tiranniek monster, dat qua beslissingsbevoegdheid zelfs boven de staten wil staan

Heeft de generatie van mijn ouders een adder aan de borst gekoesterd?

De wereld draait door

Willem van Hanegem is als vanouds fel en recht voor zijn raap. No nonsens. Matthijs van Nieuwkerk begint het interview op zijn gebruikelijke cynische toon, maar bindt zich tijdig in, huiverig voor de onbuigzame uitstraling van Van Hanegem.
Ik kijk eigenlijk nooit naar DWDD. De presentator is een typisch links-vernederend type, met een hoge graad van semi-intellectuele botheid, verborgen achter een cynische semi-grijns, met ogen waar zo nu en dan een donkere, kwaadaardige gloed in ligt. Nooit te beroerd om Wilders in een kwaad daglicht te stellen en op zwakke punten aan te vallen. Vanavond deden ze dat door de genuanceerde en voorzichtige uitspraken van Hans Teeuwen tijdens Pauw en Witteman te verknippen tot 2 zinnetjes met de strekking: "Geert Wilders wil de Koran verbieden" en "Ik (Hans Teeuwen) ben het daar niet mee eens".
Door zo uit een aantal zeer genuanceerde uitspraken over gevoelige onderwerpen 2 zinnetjes te knippen, om zo de eigen boodschap over te brengen (Immers, je probeert Wildersstemmers en Han Teeuwenfans/sympathisanten van elkaar te vervreemden) is je begeven op een sterk hellend vlak. Een vlak waar de Publieke Omroep zich al langer op bevindt en die het karakter heeft van politiek gestuurde misleiding en manipulatie.

Geld (1)

De economie mag dan wereldwijd op een crisis af stevenen, in de hogere echelons zal men voorlopig de broekriem niet aanhalen.
De Veiling van de kunstcollectie van wijlen Yves Saint Laurent bracht het recordbedrag op van 373,5 miljoen Euro. Zo werden er naast werken van beroemde kunstenaars (Pablo Picasso, Henri Toulouse-Lautrec, Piet Mondriaan, Henri Matisse, Gustav Klimt e.a.), twee Chinese bronzen beeldjes geveild, afkomstig van een set van 12 dierenriemdieren, die zo'n 150 jaar geleden door Franse en Britse troepen uit het zomerpaleis van de Chinese keizer waren meegenomen. Het konijn en de rat gingen ieder voor 14 miljoen euro van de hand.
Ook de kerken kijken niet op een eurootje meer of minder. Voor 250 miljoen (een kwart miljard) euro mochten de nederlandse huisgezinnen kennis nemen van het feit dat het universum toch echt in zes dagen was gschapen. 250.000.000 euri, die ze beter meteen in de verbrandingsoven hadden kunnen gooien, dan was het milieu gespaard gebleven van deze onzin.
Maar dat is nog niets. De miljarden vliegen je de laatste tijd om de oren alsof het herfstbladeren zijn.

De overwinning van Bin Laden

Het was een ongelooflijk moment voor Amerikanen, 11 september. Voor de eerste keer sinds de oorlogen tegen Mexico in de 19de eeuw vloeide er Amerikaans bloed op Amerikaanse bodem, door een buitenlandse aanval. De moslims in die vliegtuigen, wat dachten zij te bereiken? Moeilijk te zeggen. Misschien deden ze het alleen voor de 72 maagden in het hiernamaals, alle kapers waren eigenlijk ook niet meer dan kleine jongens, uitvoerders achter een web van planners.

Maar Bin Laden, de man achter de schermen, wat probeerde hij te bereiken? Dat is ook onduidelijk, in ieder geval: het hoe is onduidelijk. Eén ding weten we echter zeker: hij wil dat de Islam machtig wordt, en hij wil zeker dat onze vrijheden ingeperkt worden, dat ons Westers humanisme de deur uitgaat en wij de Sharia in huis halen. Maar die gekke Bin Laden, die speculeert maar. Hij heeft dan geschiedenis geschreven, zijn doel zal hij nooit bereiken. Ik bedoel, we hebben Irak, we hebben Afghanistan. Twee islamitische landen, door ons Westerlingen bezet. Die Sharia-fanaten hebben geen schijn van kans. Toch?

David Hicks woonde in Australie. Hij voelde zich aangetrokken tot de Islam, en steunde Al-Qaida in Afghanistan. Hij heeft nooit gevochten met een Amerikaan. Op 17 December 2001 werd hij, gevangen door een krijgsheer, voor 1000 $ doorverkocht aan Amerika. Hij was opgepakt door de krijgsheer, ongewapend, achter in een oud busje. 3 jaar lang werd hij zonder enige aanklacht vastgehouden in Guantánamo Bay, de gevreesde, nog steeds niet gesloten Amerikaanse gevangenis in Cuba. Op 5 augustus 2004 liet hij via een brief aan zijn vader weten hoe hij mishandeld was:

• geslagen terwijl hij geblinddoekt was;
  
• verdoofd via een injectienaald;
  
• mishandeld onder verdoving;
  
• regelmatig gedwongen lopen met enkelboeien om, wat tot verwondingen leidde
  
• gedwongen willekeurige medicatie in te nemen;
  
• ooggetuige van het mishandelen van andere gedetineerden met wilde honden

.
Ondanks herhaaldelijke aanvragen om te mogen controleren, werd het Internationale Rode Kruis keer op keer toegang geweigerd tot deze gevangenis, en het is dan ook niet zeker of David Hicks de waarheid spreekt. Wat echter wel zeker is, is dat zijn medegevange Salim Hamdan suicidiaal en mentaal verwrongen raakte van iets in Guantánamo Bay. Toen er naar informatie werd gevraagd over zijn behandeling in de gevangenis, bleken er opeens een heleboel documenten te missen, terwijl gewoonlijk zelfs alles wat een gevangene eet streng gedocumenteerd wordt. Volgens Salim's advocaten ging het niet goed met hem:

"hij is suicidiaal, hoort stemmen, heeft flashbacks, praat met zichzelf en hij zegt dat Guantanamo "kookt in zijn brein"(bron)

Verdienden deze mannen deze behandeling? Waarschijnlijk wel, maar daar gaat het nu niet om. Het echte probleem is dat Bin Laden toch gewonnen heeft. Voor 11 september zou het ondenkbaar zijn, dat de Verenigde Staten schijnbaar willekeurig staatsburgers van allerlei landen zouden oppakken, om ze vervolgens jaren te martelen en daarna zonder uitleg vrij te laten. Maar het zijn andere tijden. Er is sociale crisis, economische crisis, militaire crisis in het Midden-Oosten. De mensen zijn bang, bang dat hun familie iets overkomt op straat, bang dat ze hun baan kwijtraken, bang voor de aanslagen.

En bange mensen doen maar één ding: zij zoeken naar bescherming, en naar een bevestiging dat het veilig is. De regering grijpt dit maar wat graag aan om ons sociaal te controleren. Vorig jaar is voor het eerst sinds de Nazi-bezetting van Nederland weer iemand van zijn bed gelicht omdat hij zijn mening vrij uitte, Geert Wilders mag Engeland niet in omdat hij zijn mening vrij uit en Ab Klink registreerd iedereen in een oneindige databank. Waar ligt te grens van dit controleren en reguleren dat in het Westen de kop opsteekt?

In Groot-Brittanie zijn al speciale rechtbanken waar de Sharia gehandhaafd wordt. Ze zijn daar zo bang voor hun moslimbevolking dat ze zelfs Geert het land niet in willen laten, toch een Parlementarier van een ander EU-land. Bin Laden heeft het slim gespeeld. Net nu het Westen denkt de terroristen en extremisten onder controle te hebben zitten ze hier, hier in ons eigen 'Vrije' Westen. Met een regering die er alles aan doet om de moslims niet boos te maken, en een radicale groep moslims die er alles aan doet om onze vrijheid in te perken, zitten we verstrikt in een net van onze eigen tolerantie en onze eigen politieke correctheid. De overwinning van Bin Laden is stil gekomen, maar hij zal niet zonder slag of stoot weg gaan.

Edit: NuJij.nl

Tenenkrommend (2) - geen doden te betreuren

Philip Freriks op het NOS-journaal over hevige rellen ergens op de wereld:
"De eerste dode is al gevallen".
Hoezo de eerste? Weten ze bij de NOS al dat er meer gaan vallen? Hoeveel dan? en wanneer? Hebben ze soms zelf mensen daar om wat nieuws te maken?
Ander zinnetje, bij een verkeersongeluk:
"Er waren geen doden te betreuren"
Hoezo betreuren? Zou iemand van de redactie of Philip zelf ook maar een traan laten om welke dode dan ook buiten hun eigen familie- en kennisenkring? Bijna had hij gezegd: "Er waren jammer genoeg geen doden te betreuren". Want de redactie betreurt het natuurlijk dat er geen doden vielen, want dat zou hoger op de sensatieschaal zijn gekomen en daardoor misschien morgen ook nieuwswaarde hebben. Maar ja, als het niet lukt om sensatiejournalistiek te plegen, dan maar gevoelsjournalistiek, en melden we, dat wij in Nederland en Vlaanderen niet hoeven te treuren, want van de volslagen onbekenden die daar in een ongeluk terechtkwamen , heeft, gelukkig voor ons, niemand het met de dood moeten bekopen. Och, dat er twee zwaargewonden bij waren en drie wat minder zwaar, ach.... daar treurt natuurlijk niemand om.

Het is dit soort formuleringen en woordkeus waar het commentaar op het NOS-journaal uit is opgebouwd. Het wekt bij de kijker een gevoel van plaatsvervangende schaamte op.
Offensieve communicatie in zijn tweede betekenis, die van beledigende.

Ironisch

Wat heeft de Britse regering, uit angst voor demonstrerende moslims, bereikt met het de toegang weigeren van Geert Wilders? Behalve dat ze het vrije verkeer van personen binnen de Europese Unie en de vrijheid van meningsuiting aan haar laars heeft gegelapt, heeft ze:


- door te bezwijken voor intimidatie de minachting van de hele vrije wereld op zich geladen;
- door te bezwijken voor intimidatie het moslimextremisme in de kaart gespeeld;
- door te bezwijken voor intimidatie verdeeldheid in eigen gelederen veroorzaakt;
- impliciet het gelijk van Wilders bevestigd, door te bezwijken voor intimidatie;
- door de gegenereerde publiciteit de bekendheid en populariteit van Wilders een enorme push gegeven.
- de Nederlandse regering en de intelligentsia gedwongen zich achter Wilders te scharen (Wat is er beter voor de interne eenheid dan een externe vijand?)
- door een democratisch gekozen parlementariër te weigeren een bevriende natie en mede EU-lid geschoffeerd en de relatie in gevaar gebracht. Stel dat Wilders Minister President mocht worden, hoe zal dan als persona non grata de relatie zijn tot zijn Engelse collega?

Dit bovenstaande was allemaal niet gebeurd als Wilders gewoon zijn film (die iedereen met een internetverbinding binnen een minuut te zien kan krijgen) vertoond haden zijn speech gehouden (dezelfde die hij overal ter begeleiding van zijn film houdt en die ook op het internet te vinden is.) Hij zou daarna weer op het vliegtuig zijn gestapt en geen haan zou ernaar hebben gekraaid.

Ironisch.

spelverruwing en hooliganisme.

Waarom zijn er geen tennishooligans, snookerhooligans, handbalhooligans, volleybalhooligans, korfbalhooligans of basketbalhooligans?


Vroeger kon ik het voetbal nog wel waarderen. Ik ben van het Cruijfftijdperk. Johan Cruijff nam een bal aan, stuurde twee of drie verdedigers het bos in en plaatste de bal in het net terwijl hij zijn veters aan het strikken was. 's zondags liep de stroom mensen naar het Ajaxstadion en na afloop van de wedstrijd kuierde iedereen terug naar de auto, tram, fiets of door naar huis als het mooi weer was. Ik was niet echt een voetbalfanaat, maar kon wel genieten van een wedstrijd en schreef met een vriendje fictieve voetbalverslagen in de stijl van Herman Kuiphof.

Maar in de loop van de tijd veranderde het voetbal. Solo-acties (dribbelen) werd zo goed als taboe en er ging steeds meer geld op het spel staan, waardoor een overwinning steeds belangrijker werd. Dit ging ten koste van het spel. Er werd strategischer gespeeld, vertragingstechnieken als onnodig terugspelen (naar de keeper!)en tijd rekken, en vooral het stoppen van de tegenstander werd belangrijker dan het ontfutselen van de bal. De knikkers werden steeds belangrijker. Het doel corrumpeerde het middel.

Het tot iedere prijs stoppen van de tegenstander leidde tot een verschrikkelijke verruwing van het spel. Vasthouden, schoppen, trappen, hinderen, onderuit halen, wegduwen, op elkaar klimmen om te koppen, de voorbeelden zijn legio, tot aan zware mishandeling toe. In de jaren negentig was het voetbal op een dieptepunt. Wedstrijden werden of tenenkrommend traag, met eindeloos op de eigen helft spelende verdedigers, of het werden slachtpartijen, waarbij iedere speler die de bal had grote kans had op een zware blessure en een abrupt einde aan zijn voetbalcarrière.
Dit was geen voetbal meer. Zodra iemand probeerde te voetballen braken er botten of scheurden er pezen.

Is het toeval dat met deze gewelddadige ontaarding van het voetbal ook het hooliganisme is ontstaan en toegenomen? Ik durf te zeggen, dat het hooliganisme een directe afspiegeling is van de mate van geweld op het veld. Worden er immers door de "godenzonen" geen dingen uitgehaald die in het dagelijks leven als zware mishandeling worden omschreven? Interessant zou zijn om eens na te gaan hoe Hooligangeweld zich verhoudt tot het aantal blessures en zware overtredingen op het veld. Ik voorspel, dat deze redelijk met elkaar met elkaar oplopen.

Een decennium of zo geleden kwam de FIFA tot de conclusie dat het zo ook niet verder kon. Scheidsrechters kregen de opdracht strenger te straffen en er werden nieuwe regels opgesteld, zoals het met rood beboeten van het neerhalen van een tegenstander die op doel afloopt en het verbieden van het oppakken van de bal door de keeper bij aanspelen door een verdediger.

Ik moet eerlijk zeggen, dat het voetbal er sindsdien weer wat op vooruit is gegaan. Sommige wedstrijden zijn wel weer aardig om te zien. Toch zou het voetbal nog een edeler sport worden als de regels voor lichamelijk contact aan zouden worden gescherpt, tot ze gelijk zijn aan die van bijvoorbeeld basketbal, hockey en handbal: GEEN lichamelijk contakt. Het heet voetBAL en het gaat om de bal. Vastpakken, duwen, trekken, schoppen, stompen, elleboogjes, tackles, foute slidings, alles gericht op de man in plaats van de bal zou streng bestraft moeten worden.

Om vertragingstactieken tegen te gaan zou ik ook het volgende willen voorstellen:
Speel inplaats van twee keer 45 minuten twee keer dertig of vijfendertig minuten en stop de tijd bij iedere overtreding. Zodra de bal weer in het spel is gaat de tijd weer lopen. Dit zoals bij bijvoorbeeld basketbal. Op deze manier is er geen verwarring over hoeveel minuten er verlengd wordt, wat een grote onzekere factor is.

Het streng bestraffen van lichamelijk kontakt zal niet alleen het voetbal weer aantrekkelijk maken om naar te kijken, maar ook de toeschouwers minder gefrustreerd en agressief maken. De instelling van "zuivere speeltijd" zal vertragingstactieken sterk beperken en de wedstrijden meer vaart geven.

Oom agent (2) - Onderaardse wezens

Eerder verschenen in de Oncyclopedia Neerlandica.

Onderaardse wezens zijn de wezens die in je ergste nachtmerries voorkomen en die je met een gevoel alsof je gewurgd wordt badend in het zweet wakker doen worden, met een schreeuw die de buurvrouw de politie doet bellen, die echter niet komt omdat ze net met zijn zessen een fietser zonder licht aan het bekeuren zijn, onder het slaken van denigrerende en achterdochtige banaliteiten, bedoeld om de 'misdadiger' nog kwader te maken, zodat hij misschien zijn zelfbeheersing verliest waardoor de agenten een reden zullen hebben om hem hardhandig in de boeien te slaan en mee te nemen naar het bureau, om hem, na hem een nacht in een kale, zwart/wit betegelde cel op een houten bank te hebben laten liggen/zitten, de volgende ochtend onder bedreigingen en verwensingen weer vrij te laten, maar niet als hun slachtoffer toevallig nog boetes had openstaan, anders kan hij direct door naar het cellencomplex, om voor elke 50 euro schuld een dag te zitten, zonder contact te mogen opnemen met de buitenwereld, zodat hij na zijn vrijlating heel wat uit te leggen heeft, als hij al niet zijn baan kwijt is of een paar boze zakenrelaties opgelopen heeft, die besluiten hem verder niet meer te vertrouwen, zodat hij al snel aan de grond raakt waardoor zijn vrouw en kinderen bij hem weglopen en hij uit wanhoop zijn huis in brand steekt en van de dakgoot springt en dat allemaal door de duivelse machinaties van de onderaardse wezens.

Alles is geoorloofd, maar niet alles is nuttig.

Waarom lopen de rillingen me over de rug als ik die wereldvreemde zondagsschoolkwezel van een Jan Peter Balkenende hoor zeggen, dat in het kader van de crisisbestrijding alle middelen geoorloofd zijn en onorthodoxe maatregelen niet uitgesloten zijn?

Waarom zie ik, als ik deze ruggegraatloze paplepelaar met zijn weeknatte onderlip hoor preken, beelden van bijbellezende arbeiders in slechtverlichte en tochtige kamers, bedelaars op straat en plaggenhutten in veenkoloniën?

Als ik het funeste effect van de pietluttige maatregelen van dit onzichtbare en achterbakse kabinet tot nu toe zie, dan slaat de schrik me om het hart als ik denk aan de dreiging die er in de woorden "drastische maatregelen" ligt.

Ik voorspel het u vast: De broekriem gaat weer strakker, de premies gaan omhoog, bezuinigen is geen vies woord meer, "helaas kunnen we de koopkracht niet handhaven" accijnzen en belastingen gaan omhoog, kortom, de burger gaat "verantwoordelijkheid nemen" voor de ellende waar ze in gestort werden door dit halfzachte kabinet, dat maling heeft aan de mensen die het hoort te dienen, maar de burger als onmondige melkkoe beschouwt, die uitgeknepen dient te worden maar wel zijn mond moet houden, dom en ongeïnformeerd moet blijven. Net zo dom en incompetent als de huidige generatie bestuurders, alleen zonder macht om verborgen agenda's uit te voeren en miljoenen uit te geven aan "offensieve communicatie".

Uit de mond van Jan Peter Balkenende komt alleen maar offensieve communicatie. Offensief in de betekenis van beledigend dan. Beledigend voor u en mij.

Offensieve communicatie

Bij Standejong.nl stuitte ik op het concept: 'Offensieve communicatie'. Een smakelijke term, smakend naar 'agitprop', en naar 'strategische desiformatie' of hoe noemden de Yanks dat, vlak voor de inval in Irak. Het roept beelden op van de goed voorbereide propagandacampagne van Hamas tijdens de laatste schermutseling in de Gazastrook, van de hysterische berichtgeving over paddo's in de maanden voor het verbod. Het doet me denken aan Stivoro en aan het NOS-journaal. Het doet me denken aan al het geld dat door de EU in 'voorlichting' is gestoken (was het geen 1.2 miljard euro?) "Offensieve communicatie" is volgens mij Big Business in deze tijd waarin alles wat we ter kennisname aangeboden krijgen is gemanipuleerd en ingekleurd en ten dienste staat van het een of het ander. Ik vraag me af hoeveel de Nederlandse overheid jaarlijks uitgeeft aan 'offensieve communicatie'.

Googlen levert in de gauwigheid een stel pdf-documenten op en bijvoorbeeld
deze pagina
.

De Rubayat

Veel mooier dan dat nare pseudo-godsdienstige boek waar iedereen zich zo over opwindt; Omar Khayyám:

1
Iedereen weet,
dat ik nooit gebeden murmelde.
Iedereen weet ook, dat ik nooit geprobeerd heb m'n fouten te
verbergen. Ik weet niet, of er een hogere Rechter bestaat en een
hogere Barmhartigheid - maar toch, ik ben vol vertrouwen,
want ik ben altijd mezelf geweest.

2
Wat wil je? In
een café zitten en daar je geweten onderzoeken,
of knielen in een kerk of moskee zonder er met je ziel
bij te zijn? Ik denk er niet over na, of we wel of niet een
almachtige Meester hebben en wat hij met mij zou doen
zo hij er al mocht zijn.

3
Kijk met toegeeflijkheid naar
de mensen die zich bezatten. Weet, dat je zelf
je eigen zwakheden hebt. Als je in vrede en helderheid
wilt leven, kijk dan naar de nederigen en misdeelden,
die gebukt gaan onder hun ongelukkig lot, en zie
hoe je zelf geboft hebt.
4
Leef zo, dat je naaste
geen last heeft van jouw wijsheid en eerbaarheid.
Wees kalm, wees meester over jezelf, geef niet toe aan
aanvallen van woede. Als je echt in Vrede wilt
leven, glimlach dan tegen het Lot
en kwets niemand.

5
Wees vandaag gelukkig, want
je weet niet wat er morgen op je wacht.
Neem een karaf wijn, ga zitten in het licht
van de maan en drink, en zeg tegen jezelf dat
die maan je morgen misschien
tevergeefs zal zoeken.

6
Een mens kan af en toe best
in de Koran lezen, dat Boek der boeken.
Maar wie kan dat met plezier elke dag doen? Op de rand
van elke volle beker wijn is een geheime spreuk vol
wijsheid gegraveerd, waarvan we teug na teug
kunnen genieten.

7
Onze grote schat? De wijn.
Ons paleis? De herberg. Onze trouwe vrienden?
De dorst en de dronkenschap. We kennen geen zorgen,
want we weten, dat onze ziel, ons hart, onze bekers en
onze oude kleren niets te vrezen hebben van modder
en stof, van water en vuur!
lees hier het hele lied:

in 2009 werd de vrijheid vermoord.

Mocht de vervolging van Wilders leiden tot een veroordeling, dan komt er en tsunami van aanklachten wegens het vergelijken van Wilders met nazi/fascisme gerelateerde personen en ideeën. Dit proces zal dan als een boemerang terugslaan op de linkse ratten, die hem gedemoniseerd (gecriminaliseerd) hebben.

Nederland staat volkomen in zijn hemd. Ik schaam me kapot voor dit soort "rechtsspraak".

Nederland, eens een bolwerk van de liberale democratie, nu open en bloot te kijk als door en door verrot, met rechters die zich voor politieke karretjes laten spannen. De Islamisten juichen. Nederland staat op de rand van de afgrond. Een veroordeling in dit politieke showproces zal het duwtje zijn. Dan is Nederland als democratisch land verloren. Wat is democratie zonder het vrije woord? Tirannie. Angst. Terreur.

Als mensen veroordeeld gaan worden alleen omdat anderen in hun gevoelens gekwetst worden, of... als iemand vindt dat iemand ánders beledigd wordt, is de heksenjacht op het open debat en degenen die dit voeren geopend. Niemand is dan meer veilig. Zodra je je mond opendoet, sta je bloot aan vervolging.

Na een veroordeling van Wilders, (spreekverbod in ieder geval) volgt het verbieden van de PVV. Dan zijn de weblogs aan de beurt, de columnisten en de kritische journalisten.

Beledigen strafbaar. Waar houdt dat op?

ongesluierd op straat lopen is beledigend voor moslims.
eten tijdens ramadan is beledigend voor moslims.
een biertje/wijntje drinken is beledigend voor moslims.
Vrolijke muziek is beledigend.
Afbeeldingen zijn beledigend.

Hou je mond ook maar in de kroeg of op straat, want de muren hebben oren en een telefoontje is zo gepleegd.

2009: Het jaar waarin de overgave aan de waanzin werd getekend.

Het Hof versus Geert Wilders

Verbieden is de beste reclame die een boek (of welk product/instantie/persoon dan ook) kan krijgen. Niet allen dat: De aard van de mens kennende is een verbod een directe stimulans om het verbodene te onderzoeken. Dat vooral de christenen deze les niet geleerd hebben! (DE eerste les in de bijbel. Heeft er iemand trek in een appeltje?)

De wettelijke betekenis van "discriminatie" even buiten beschouwing gelaten:

Er zijn twee soorten discriminatie.

Discrimineren (onderscheid maken) is dat wat de mens doet overleven. Zonder dit vermogen is iemand niet in staat om goed van slecht te onderscheiden (kennis van goed en kwaad) en niet in staat verschil te maken tussen een voedzame bes en een giftige, tussen een dorpsstraat en een snelweg. Dit komt de overleving niet ten goede.

Discrimineren kan ook op oneigenlijke gronden. Dat gebeurt als de informatie eenzijdig is, onvolledig en gekleurd. Met ieder oordeel dat we ergens over vellen, maken we onderscheid, discrimineren we.

Om tot een juist oordeel ergens over te komen, is het absoluut noodzakelijk dat alle informatie beschikbaar is. Anders ontstaat er (negatieve) discriminatie zoals in de wet is omschreven.

Het verbieden van boeken als Mein Kampf en de Koran lijkt me daarom contraproductief in een maatschappij die vrijheid hoog in het vaandel heeft staan en in feite tegen de principes van diezelfde maatschappij.

Als ik echter moet kiezen tussen een maatschappij, die bij hoge uitzondering bepaalde boeken verbiedt en een maatschappij, die degenen die die mening uiten vervolgt, dan kies ik voor de eerste en sta ik in deze 100% achter Wilders en beschouw deze vervolging als een directe aanslag op de grondslagen van die eerste.

Jammer dat nu mijn keuze gemaakt moet worden uit 2 negatieve alternatieven. Ik had liever het betere uit het goede willen kiezen, of het goede uit het slechte.

Ik sta volledig achter eenieders recht om over de Islam (of wat dan ook) te zeggen wat hij of zij wil en ik wens hierbij Geert Wilders sterkte en volledige vrijspraak op alle gronden en hoop, dat mensen hem, naast moreel, ook materieel zullen steunen om het peperdure circus dat komen gaat en dat hij noodgedwongen mede moet financiëren te helpen betalen.

De rechters in deze zaak wens ik een helder, onbevooroordeeld discriminatoir vermogen en een welaf- en weloveroverwogen oordeel en na vrijspraak, uitzetting uit het ambt van de rechters die zich in naam van het Hof hebben geleend om dit politieke showproces op touw te zetten.

Oom agent (1)

"Meneer, wilt u even afstappen".
"Wat is er? ik doe toch niks?"
"Ik zie dat uw licht het doet. Uw achterlicht ook".
"Ja. En? Dat moet toch?"
"Ja, dat moet inderdaad. Ik zal u dus een boete moeten geven.
"Ëen boete? Maar ik doe niks verkeerd. Waarom krijg ik dan een boete?"
"Wegens het belemmeren van een ambtenaar in functie. Kunt u zich legitimeren?"
"Ja maar... wat heb ik dan gedaan?"
"Dat zeg ik u zo. Heeft u een legitimatiebewijs bij u?"
"Ja, ik eh... jaja, die heb ik bij me. Alstublieft."
"Goed. Wel, dat zal ik voor deze keer maar door de vingers zien. Eén moment. Mijn collega trekt even uw gegevens na."
"Nou, ik begrijp er helemaal niets van. Wat heb ik dan gedaan?"
"U fietste ná zonsondergang mét licht over straat. Daarmee hindert u het werk van de politie en daar wordt tegenwoordig zwaar aan getild."
"Maar dat is belachelijk! Ik móét toch juist met licht fietsen? O, ik begrijp het al. U maakt een grapje. Als u maar weet dat ik...."
"Nee meneer, ik maak zeker geen grapje."
........
"Dit is te toch te gek voor woorden? Agent, even voor de orde: Het is uw taak om fietsers zónder licht te bekeuren, niet mét licht."
"Nee meneer dat ziet u verkeerd. Dat was vroeger zo, toen we niet bekeurden voor het rijden zonder licht. Mijn collega is nog even bezig, dus ik zal het u uitleggen. Tot voor kort letten we niet op zulke kleine overtredingen, maar enkele jaren geleden werden de richtlijnen aangescherpt en sindsdien hanteren we een streng handhavingsbeleid. Het probleem is dat vanaf die tijd iedereen met licht rijdt, waardoor wij onze quota niet meer halen. Onze eerste taak is namelijk het behalen van het bonnenquotum. Dat zijn de orders. Aangezien u door het mét licht rijden een ambtenaar hindert in het uitoefenen van zijn functie, namelijk het uitschrijven van een minimaal aantal boetes, wordt u beboet. Begrijpt u? Ah, daar is mijn collega"
"Nou ja, ik... ik..."
"Alstublieft, uw paspoort. U heeft nog wel een boete openstaan, maar u heeft nog twee weken om te betalen, voordat het onherroepelijk wordt. Doet u het echter wel. Het bedrag is inmiddels flink opgelopen."
"Een boete? ik heb helemaal geen boetes gehad. Waarvoor dan?"
"Hier is uw bon. Per giro betalen. Die oude boete? Die is wegens het los laten lopen van een hond.
"Een hond? Ik heb helemaal geen hond. Nooit gehad ook".
"Daar kan ik niet over oordelen. Wilt u zich hier verwijderen. U hindert het verkeer. Denkt u erom dat u pas op het fietspad opstapt? Goedenavond."
"..............."

een sterk staaltje inhoudelijke rapportage

Het incestueuze Hulversumse kliekje heeft zichzelf weer eens te kijk gezet met het groots aangekondigde televisiemoment van het jaar.
De winnaar van dit evenment werd het vrouwtje-met-het-syndroom-van-Down-dat-Paul-de-Leeuw-door-de-studio-achternazat.
Tweede werd het Joranfragment van PR de Vries, en het zwijginterview van Geenstijl met ex(!)-minister Vogelaar kwam op de derde plaats.

Op de vraag of er ook iets van een onderbouwing, een juryrapportage van de uitslag was reageerde de sacherijnig en woedend om zich heen kijkende voorzitster van de jury, Anita Witzier, in deze trant:
"Juryrapport? we wilden het filmpje van Geenstijl niet eens nomineren, maar het werd ons door het publiek door de strot geduwd. Het is helemaal geen televisie."
en:
"De Vries hep al genoeg prijzen gehad."

De keuze voor Paul de Leeuw werd natuurlijk wel in een rap afgeraffeld en woordelijk ingestudeerd tekstje (wie het lettterlijk wil weten zoekt het maar op) gemotiveerd: "Spontane televisie door een ploeg die er lol in heeft en die het met hun miljoenen kostende studio-apparatuur en jarenlange opleiding lukt om een bewegend mens in beeld te houden."

Ik ga geen lid worden van welke omroepvereniging dan ook, maar ik zou zeggen: Geenstijl, Go for it en laat die politiek correcte, aan vals sentiment en zelfbevlekking vette salarissen verdienende en mongooltjesmisbruikende incestueuze Gooise etalagepoppen eens een hartig poepie ruiken, zodat hun smoelen nog sacherijniger gaan staan. Mijn zegen heb je.

Welk filmpje wel had moeten winnen zal me worst wezen. Ik zat niet in de jury en ken de criteria niet.
-----------------------
Update: Inmiddels heeft Geenstijl de frontale aanval gezocht is dit akkefietje een kleine rel aan het worden. Zie hier voor de actuele ontwikkelingen.

Stan de Jong gaat voor de Dutch Bloggie 2009

Na zich jarenlang op misdaad, politiek en rechtsspraak gestort te hebben, heeft Journalist Stan de Jong besloten de thematiek van zijn Weblog uit te breiden en heeft daartoe drie schrijvers aangetrokken, die meteen aan de slag zijn gegaan, met, in aanmerking genomen dat ze nog aan het warmlopen zijn, bijzonder resultaat.

Ik nodig eenieder die dit leest van harte uit om er een kijkje te nemen.

Ook vraag ik speciale aandacht voor dit artikel, waarin Marcel Vreemans om steun vraagt tegen de zoveelste aanval van het Meldpunt Discriminatie Internet op de vrije meningsuiting. De redactie van Vroeg of Laat is tegen iedere beperking van het vrije woord. Kritische en satirische geluiden zijn nodig om een democratische samenleving gezond te houden. Als het denken geknecht wordt sterft de ziel.

Laat u trouwens niet in de war brengen door de reacties onder genoemd artikel. De lieve buurtbloggers houden veel van elkaar en laten geen gelegenheid onbenut om dit te tonen. Ook zijn zijn collegabloggers allemaal erg bezorgd om de kwaliteit en de eerste goede adviezen voor verbetering van de site zijn al binnen. Maar zoals we allen weten is de laatste site een beetje een allemansvriendje en wordt iederéén daar opgehemeld.

Enfin. Ik denk dat er nog veel interessante dingen zullen verschijnen op het weblog van Stan en ik wens hem en zijn crew veel succes.

En als u daar bent, klik dan eens op de afbeeldingen van Filantroop. Het zijn juweeltjes!

De onmogelijke zoektocht naar het individu

Het valt me op hoe wij, Westerlingen, in een ingewikkelde wereld leven. Vanochtend stond in de Stentor (regionale krant van Apeldoorn e.o) dat er op dit moment ongeveer 772.000 Nederlanders in de geestelijke zorg zitten, waarvan het merendeel dus gewoon een schijnbaar normaal persoon is dat op de bank ligt bij zijn zielenknijper. De schuld is uiteraard te wijten aan onze drukke, snelle samenleving, waar je ongenood je beroep en afkomst in meegetrokken wordt. Er is echter een probleem dat, ondanks grote invloed, weinig besproken lijkt te worden: de oneindige zoektocht naar jezelf.

Je bent uniek. Er is niemand anders als jij: er zijn misschien mensen die op jou lijken, maar uiteindelijk is jou unieke combinatie van karakter, spullen en uiterlijk wat jou jou maakt, en daarmee een op zichzelf staand uniek persoon. Dat is een van de basisprincipes van moderne psychologie: ieder persoon is verschillend: de diagnose mag hetzelfde zijn maar de reden waarom is vaak uniek.

Er is echter een probleem. Alles wat wij dragen, gebruiken en zelfs eten of horen is massageproduceerd. Ik zie dezelfde trui van de V&D wel twintig keer per dag voorbij komen, gister ontmoette ik iemand met dezelfde schoenen als ik en uiteraard dezelfde i-Pod als ik. Hoe komt het toch dat wij mensen, met een enorme drang naar individualiteit en een verscheidenheid aan keuzes, toch uiteindelijk op elkaar gaan lijken. Waarom dragen wij, om ons individu te bewijzen, kleren die op die van onze vrienden lijken, en waarom luisteren we naar de muziek waar zij naar luisteren.

Eigenlijk is de drang naar individueel zijn ontzettend beperkt. Je moet wel jezelf zijn, maar (de ongeschreven regel numero uno) je mag niet anders zijn. Mensen die anders zijn worden niet geaccepteerd door de groep, of beter, kudde mensen door wie zij geaccepteerd willen worden. Zij worden namelijk, door ons oerinstinct, gezien als iets gevaarlijks of onveiligs, en soms zelfs als een prooi voor onze agressie. Dat is een van de grote redenen waarom pesten op school vaak een groot probleem is: onze primaire angst voor het onbekende.

Maar desondanks MOET je als mens uniek zijn, dat moet van de publieke opinie, de media en de popmuziek, de drie dingen die ieder mens voor een groot deel vormen. Er zijn geen liedjes die over assimileren in een groep gaan, en ook geen films die gaan over een 'anders' persoon dat door andere mensen keihard de grond in gestampt wordt. Dat mag namelijk niet van de publieke opinie. Op die manier stoot de moderne cultuur eigenlijk een van de primaire geestestrekjes van de mens aan: de mens is namelijk een kuddedier.

Omdat wij, zeker vandaag de dag, als haringen in een tonnetje op elkaar wonen gaat daarmee een van onze oerinstincten in werking: die van assimileren in een kudde. Mensen die deze oerinstincten ontgroeien worden keihard genegeerd en terug naar de grond geslagen. Op die manier ontstaat er natuurlijk een complex. Je moet individueel zijn, maar wel net zo individueel als alle anderen.

Het is triest dat we nog steeds op dit, eigenlijk bedroevend lage, niveau zijn, en ondanks onze technologie nog steeds in de mindset van een oermens zitten. Als je in de zin 'Ik ga met mijn vriendengroep op reis' het woord 'vriendengroep' verandert in 'kudde' ben je eigenlijk alweer terug bij af, maar wel terug in de realiteit. Wat is er nodig om eindelijk van dit kuddegedrag af te komen, om eindelijk de 21ste eeuw in te evolueren? Misschien moeten we het maar aan onze alfamannetjes vragen.

Voor discussie: NuJij

2009!

De schrijvers en tekenaar van Vroeg of Laat wensen iedereen geluk, gezondheid en inspiratie in het nieuwe jaar, met name alle webloggers die het internet levend houden en ook de lezers en commentatoren van die weblogs. Dat er in 2009 veel geschreven moge worden en de discussies levendig en op het scherp van de snede mogen worden gevoerd. Want dat het een roerig jaar gaat worden laat zich raden.

Mijn persoonlijke wens is dat de mensen in het nieuwe jaar eens gaan nadenken hoe de wereld er over honderd jaar uit moet zien. En over duizend jaar. Slaan we dan nog steeds elkaars hersenen in om een idee of een naam? Een boek? Moet er over 100, 1000 jaar nog oorlog zijn, nog armoede en gebrek?

Er is veel geëxperimenteerd met modellen voor een maakbare maatschappij. Van boven opgelegde utopieën als communisme of theocratieën hebben net als bijvoorbeeld het feodale stelsel getoond geen vruchtbare samenlevingsvormen te zijn. Democratie en maximale vrijheid voor ieder individu lijkt de enige manier om onderdrukking en uitbuiting door een minderheid te voorkomen. Maar is dat wel zo? Is het niet zo, dat ieder systeem door slimmerikken gemanipuleerd kan worden, hoe zuiver de leer ook is? De democratie die we nu hebben heeft dat in ieder geval nog niet kunnen voorkomen. Het is dan ook nog geen volledige, directe democratie, maar een indirecte, afgeleide democratie, waarbij het volk in principe de beslissingsbevoegdheid afstaat aan gekozen en aangewezen personen en zich daarmee in feite tot speelbal maakt van "zijn" vertegenwoordigende elite. Voor de emancipatie en participatie van de burgers is dit contraproductief. Het wordt stemvee, dat geen verantwoordelijkheid meer heeft in het mee helpen oplossen van problemen die hen zelf aangaan.

Democratie moet er in feite op gericht zijn om zichzelf op te heffen, door de burgers te emanciperen en zo goed mogelijk te informeren.

Er zou een onafhankelijke, openbare denktank moeten komen om hierover na te denken. Waar willen we over 1000 jaar zijn? waar willen we als mensheid naar toe? Willen we als mensheid wel ergens naar toe? Met de technische mogelijkheden die we hebben is een globale regering, in wat voor vorm dan ook, vrijwel onvermijdbaar. Moet dat gebeuren? Of moeten we juist terug naar kleine, zelfstandige gemeenschappen in direct contact met de gebeurtenissen elders op de wereld?

Het is vreemd, dat er over dit soort dingen niet wordt gesproken of nagedacht. Grote krachten bedreigen de mensheid. Zonder een bepaalde vorm van instemming een gedeelde consensus, zullen we onder de huidige, snel verslechterende omstandigheden, vervallen in chaos en ellende, misschien kunnen we dan echt spreken van het einde van het avondland.